Ludzie mają tendencję do żądania zbyt wiele, ciągle więcej i więcej. Obejmuje to nie tylko ich życie i otoczenie, a nawet siebie samych. Nieustannie definiujemy dla siebie nowe standardy, stawiamy kolejne cele i snujemy różne marzenia.
I rzecz jasna wszystko jest to nie tylko dobre, ale i konieczne. Wszyscy potrzebujemy przecież krótko- i długoterminowych celów do osiągnięcia, dzięki czemu możemy czuć się dumni z siebie, zdobywać nowe umiejętności i rozwijać się. Na tym w końcu polega przecież życie, nieprawdaż?
Ale jednak czasami, gdy ustawimy sobie zdecydowanie zbyt wysoką poprzeczkę, czyli nadmierne oczekiwania, możemy ryzykować w efekcie to, że nie będziemy w stanie czerpać żadnych korzyści z naszych małych, codziennych triumfów.
Najbardziej skromne osiągnięcia, które są najważniejsze i które definiują nasze całe życie: miłość, przyjaźń i spokój. Czy naprawdę warto zaryzykować aż tyle, żeby to wszystko stracić?
Życie nie musi być idealne, aby być naprawdę cudowne. Wiemy, że łatwo się to mówi, ale… Czy naprawdę znasz to z własnego doświadczenia? Czy nadal jesteś skupiony na swoich nieustannych wysiłkach, aby osiągnąć tę pożądaną perfekcję?
Nie martw się więcej. Dziś w naszym artykule zamierzamy skupić się właśnie na tym zagadnieniu. Zapraszamy zatem do lektury i naturalnie do refleksji nad tym interesującym zagadnieniem.
Życie codzienne, a nieustanne poszukiwanie doskonałości
Wymaganie więcej i więcej od siebie pomaga nam rozwijać wiele umiejętności. Można nawet powiedzieć, że stanowi czynnik, który nieustannie nas napędza w drodze do doskonałości. Ale należy jednocześnie pamiętać o tym, że jeśli wymagamy zbyt wielu rzeczy od siebie, rzadko będziemy w stanie czuć się zadowoleni i usatysfakcjonowani.
Tak naprawdę perfekcja jest czymś więcej niż tylko chimeryczną, niematerialną aspiracją.
Nie ma czegoś takiego jak doskonałe życie bez wzlotów i upadków. Nasza egzystencja to karuzela intensywnych emocji, w której jest tylko jeden cel. Brzmi on: codziennie naucz się czegoś nowego o swoim życiu. Poznaj jego nową, atrakcyjną stronę.
Czasami słuchamy ludzi z naszego otoczenia, którzy twierdzą, że „im przytrafiają się tylko złe rzeczy”, “inni zawsze mają szczęście, a mnie to zawsze życie wkłada kij w szprychy”.
Tego rodzaju wypowiedzi i myśli zawsze istniały i zawsze będą istnieć. Zanim jednak poddamy się tym negatywnym postawom i zachowaniom, powinniśmy pamiętać o następujących kwestiach:
- Szczęścia nie można znaleźć w doskonałości. Nikt nie zdobędzie absolutnego szczęścia tylko dlatego, że jest bogaty, atrakcyjny lub ma dobre zdrowie, czy też wymarzoną pracę i dom z ogrodem.
- Życie jest tak naprawdę mierzone w tych momentach, które uznajemy za godne zapamiętania. A przede wszystkim w naszej zdolności bycia otwartym na rzeczywistość, okazje, magię najprostszych szczegółów, które nas otaczają i ogólnie pojętego optymizmu.
Cele, a możliwości – wybierz złoty środek
Nie dostałem tej posady, o której zawsze marzyłem. Czy powinienem w tym momencie zacząć się umartwiać i wmawiać sobie, że jestem bezwartościowy? Że całe życie po prostu się nagle ode mnie odwróciło? Oczywiście, że nie, bo to nieprawda.
Rzeczywistość jest taka, że kiedy jedne drzwi zatrzaskują nam się przed nosem, to jednocześnie kolejne sześć otwiera swoje podwoje. Ja zatem zamierzam walczyć o to, aby przejść przez wszystkie z nich, albo przynajmniej przez niektóre.
Ten, którego celem jest doskonałe życie (przynajmniej w jego własnym mniemaniu), nieustannie wspina się na sam szczyt, aby spróbować dotrzeć do centrum wszechświata. W ten sposób jednak każdego dnia omijają go liczne sytuacje, niekiedy wręcz cudowne, które dzieją się u jego stóp, a na które ten ktoś nie zwróci żadnej uwagi.
Jest jeszcze inny aspekt, o którym także powinniśmy zawsze pamiętać. Ten, kto wymaga od siebie najwyższego wysiłku i poświęcenia, walcząc o swoje doskonałe życie, ciągnie za innych i wykorzystuje ich do tego, aby osiągnąć swój cel.
Ktoś, kto dąży do doskonałego życia, ma jednocześnie tendencję do umieszczania poprzeczki dla ludzi wokół niego na tak wysokim poziomie, że z reguły niewiele osób jest w stanie do niej doskoczyć.
W efekcie nawet jeśli ten ktoś naprawdę zdoła osiągnąć wymarzony przez siebie cel, praktycznie zawsze sukces ten jest okupiony nieszczęściem innych ludzi.
Życie jest naprawdę wspaniałe dla tych wszystkich, którzy idą z jego nurtem i wiedzą, jak je docenić
A Ty … czy wiesz, jak docenić te wszystkie cudowne chwile, które otaczają Cię każdego dnia? Czasem jest to dla nas naprawdę trudnym zadaniem ze względu na pośpiech, zmartwienia, z powodu tego całego wewnętrznego chaosu, który nie pozwala nam widzieć magii, jakim jest nasze życie.
To prawda, że życie nie jest idealne. Ciężko się z tym nie zgodzić, trzeba mieć też świadomość tego, że nie zawsze oferuje nam to, czego chcemy.
Ale czasami daje nam to, na co naprawdę zasługujemy. Może to być prawdziwa, szczera miłość, ciepło oferowane nam przez najbliższych przyjaciół, podziw od tych, którzy naprawdę nas kochają. I wiele innych tego typu aspektów.
Nie każdy jest w stanie w pełni odkryć lub docenić najbardziej autentyczną esencję życia, która składa się na każdy nasz kolejny dzień:
- Światło, które codziennie świeci tak samo, każdego ranka.
- Szczęście, z którym kojarzy się rodzina i życie w rodzinnym kręgu.
- Ten moment, kiedy ukochana osoba wstaje razem z Tobą, aby wspólnie zjeść śniadanie z harmonią i spokojem.
- Pieszczotliwy dotyk ręki ukochanej osoby.
- Radosny i beztroski śmiech Twoich dzieci.
- Metro, które spóźnia się gdy czekasz na nie po zakończeniu pracy, zatem możesz w oczekiwaniu na nie przeczytać kilka stron więcej najnowszej książki swojego ulubionego autora.
- To zdrowie, które pozwala Ci przychodzić i wracać, biegać, spać, pływać, kochać…
- Ta drzemka w leniwe, niedzielne popołudnie na swojej ulubionej kanapie i ze swoim zwierzakiem.
- Zapach mokrej ziemi po burzy.
- Krwistoczerwony zachód słońca na spokojnej plaży.
Doceń subtelny spokój codzienności
Życie składa się z codziennych chwil pełnych subtelnego spokoju. Jest to język dnia codziennego, który utrzymuje swój własny rytm. Jednak nie każdy z nas wie, jak go w pełni docenić.
Ponieważ niektórzy ludzie idą z prądem, są zbyt przepełnieni pośpiechem pozbawiającym ich serca melodii i zamiast tego ustępującym miejsca dla umysłu pełnego szumu i chaosu.
Życie jest cudowne takie, jakim jest. Nie wymagaj on niego doskonałości, ponieważ perfekcja oznacza brak błędów i niedociągnięć. A zatem nie zostawia Ci miejsca na naukę na przyszłość.
Życie jest czasem trudnym nauczycielem. Czasem doskwiera nam jego wielkość, innym razem także jego szaleństwo. Ale to właśnie w nim kryje się to wszystko. To w nim znajdziemy zarówno chaos, jak i przyjemności.
To życie zawiera wszystko to, co powinniśmy poznać, bez konieczności dążenia do perfekcji. Po prostu poszukaj wokół siebie tych chwil, którymi możesz cieszyć się całym swoim sercem.