Zaufanie w związku - co zrobić, żeby było silniejsze?
Zaufanie w związku to podstawa. Jest podstawą każdej zdrowej więzi. Na przykład bez niego asertywna komunikacja jest skomplikowana. Jednak umiejętność budowania zaufania wymaga czasu. Pewne aspekty wymagają wzmocnienia, niezależnie od tego, czy zaufanie dotyczy twoich relacji z innymi, czy miłości, którą masz do siebie. Zaufanie można również zdefiniować jako oczekiwanie tego, co się wydarzy.
Jesteśmy istotami społecznymi i potrzebujemy zaufania, aby wzbogacić nasz emocjonalny świat. Istnieje kilka sposobów na to, aby zaufanie w związku było coraz silniejsze.
Poczucie bezpieczeństwa i siła życiowa, jaką daje ci zaufanie, są niezwykłe, gdy deponujesz je komuś godnemu. To dlatego, że możesz na nich liczyć, że zadbają o Twoje interesy. To powiedziawszy, oczywistą wadą jest to, że jeśli jest zepsuty, zaskoczenie, rozczarowanie i cierpienie będą nieuniknione.
Aby zbudować zaufanie swojej rodziny, partnera, przyjaciół i innych bliskich, konieczna jest bezwarunkowa wzajemność, w której dominuje szacunek i bezpieczeństwo, które pokładasz w innych.
Jak budować zaufanie w związku
Jak już wspomnieliśmy, zaufanie jest kluczowe, jeśli chcesz mieć konkretne i bezpieczne powiązania z innymi. Czasami rozwija się na początku związku, a później utrwala się. W innych przypadkach do utrwalenia relacji i czerpania z nich korzyści potrzebny jest czas, spontaniczność i cierpliwość. Oto kilka sposobów budowania zaufania w związku.
1. Wzajemność, równowaga między dawaniem a otrzymywaniem
Wzajemność idzie w parze z zaufaniem. To wzajemne dawanie i otrzymywanie, działanie, które motywuje zaangażowane strony do dwustronnej korespondencji bez zainteresowania i egoizmu. Wiąże się to więc również z zasadami solidarności, współpracy i wzajemnej pomocy. W prawdziwych związkach wzajemność przedstawiana jest jako równowaga między dawaniem a otrzymywaniem. Dla żadnej ze stron nie ma znaczenia, że jeden z nich może wyświadczyć więcej przysług niż drugi.
Aby zbudować zaufanie w związku, równowaga wzajemności musi być spontaniczna, nigdy nie planowana. Dzięki tej równowadze nie musisz tłumić siebie podczas dawania lub otrzymywania, ani nie powinieneś próbować zmieniać sposobu, w jaki robią to inni.
2. Niczego nie obiecuj, Twoje działania muszą być gwarancją zaufania
Nie składaj obietnic tylko po to, by wzbudzać zaufanie. Po prostu pokaż, że jesteś godny zaufania. Na przykład nie ma sensu mówić, co czujesz osobie, którą lubisz, jeśli później tego żałujesz lub nie jesteś konsekwentny. Po co pożyczać pieniądze, kiedy w głębi duszy wiesz, że nigdy nie spłacisz.
Jeśli chcesz zbudować lub zwiększyć zaufanie w jakimkolwiek rodzaju relacji, absolutnie konieczne jest, abyś nigdy nie obiecywał tego, czego nie zapewnisz.
3. Wyraź swoje uczucia i myśli w zależności od rodzaju związku
To nie to samo ufać, że twój kolega przyjedzie rano, aby wziąć udział w ważnym spotkaniu, jak ufać, że twój partner zorganizuje odwiezienie dzieci do szkoły, abyś mógł być w biurze trochę wcześniej. Najlepszym paradygmatem zaufania jest wrażliwość. Zawiera emocjonalną intymność, którą musisz ujawnić i przekazać osobom, którym ufasz. Jednak zaufanie do innych zwiększa również ryzyko zranienia, więc uważaj, komu chcesz zaufać.
Staraj się nie uciszać swoich uczuć, ponieważ niewypowiedziane słowa mogą wywołać chorobę. Jeśli dopiero poznajesz kogoś, a on stopniowo zdobywa Twoje zaufanie, daj mu możliwość poznania swojego prawdziwego ja i pozwól mu być godnym twojego zaufania (nie zapominając o tym samym z Twojej strony), w zgodzie z rytmem twojego związku.
4. W zaufaniu istnieje wątpliwość
Utrzymywanie relacji z ludźmi, których często używasz jako punktu odniesienia, nie czyni z nich wyroczni Delphi. Rzeczywiście, całkowicie uzasadnione jest czasami wątpić w nie i konsultować się z innymi źródłami. Z pewnością nie powinieneś postrzegać tego typu decyzji jako zdrady zaufania.
Na przykład, jeśli ktoś zada ci pytanie, na które wiesz, jak odpowiedzieć, ty odpowiadasz. Jeśli jednak Twoja odpowiedź nie zakończy ich wątpliwości, mogą poszukać innych źródeł, aby dostarczyć im więcej informacji. Nie musi to koniecznie oznaczać, że wątpią w twoją wiedzę. Mogą po prostu być świadomi twojej subiektywności i chcieć wyrobić sobie własne zdanie. A może chcą uzyskać więcej argumentów, aby obronić swoją opinię, jeśli potrzebują dodatkowego wsparcia.
To, że osoba, której ufasz, popełniła błąd w rozwikłaniu niektórych Twoich wątpliwości, nie oznacza, że od teraz powinieneś być wobec niej nieufny. W końcu wszyscy jesteśmy podatni na błędy, ale potrafimy je rozpoznać i w większości przypadków naprawić.
Jeśli jesteś w takiej sytuacji i nie chcą dawać Ci więcej szans, bądź cierpliwy i pozwól, aby Twoje działania przemówiły za Ciebie. Wkrótce pokażesz im, że jesteś godny zaufania.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
Nooteboom, B. (2010). La dinámica de la confianza: comunicación, acción y terceras partes. Revista de Economía Institucional, 12(23), 111-133. https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=41915521006
Segure, T.; Conejeros, M. & Rojas, J. (2010). Confianza: un valor necesario y ausente en la educación chilena. Perfiles Educativos, XXXII(129), 30-46. https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=13214995003
Yáñez, R.; Ibarretxe, I. & Osorio, J. (2008). Conceptualización metafóricade la confianza interpersonal. Universitas Psychologica, 7(1),43-55. https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=64770105