Wilhelm Wundt – ojciec psychologii i jego cytaty

 

Wilhelm Wundt jest uważany za jednego z najważniejszych i najbardziej znanych psychologów wszech czasów, jest nawet czasem nazywany “ojcem psychologii”. Podsumujemy jego idee dziesięcioma cytatami.

Wilhelm Wundt był niemieckim lekarzem, psychologiem i filozofem z protestanckiej rodziny. Profesor na Uniwersytecie w Zurychu, a później w Lipsku, nadzorował ponad 200 prac doktorskich. Opublikował także ponad 500 dzieł. Te, które się wyróżniają to: Zasady Psychologii Fizycznej (1874) i 10-tomowa Psychologia Ludowa (1900-1920).

Wilhelm Wundt: połączenie psychologii i fizjologii

W wieku 23 lat otrzymał doktorat z medycyny summa cum laude. Dwa lata później otrzymał drugi doktorat po studiach z fizjologiem Müllerem. Wundt był pionierem w łączeniu filozofii i fizjologii, prowadząc do psychologii. Zbadał granice między tym, co fizyczne a tym co psychiczne, wykorzystując rzeczy, które obie dyscypliny mogłyby badać.

“Stosunek psychologii fizjologicznej do odczuć i uczuć, uważanych za elementy psychiczne, jest naturalnie postawą psychologii w ogólnym ujęciu”.

Fizjologia dostarczyła informacji o tym, co moglibyśmy dostrzec poprzez nasze zmysły. Po drugiej stronie była psychologia, która pomogła nam zajrzeć do środka. Jego koncepcja tych dwóch dyscyplin była początkiem psychologii fizjologicznej.

“Zadania psychologii fizjologicznej pozostają te same w analizie idei, które istniały w badaniu doznań: działać jako pośrednik między sąsiadującymi naukami fizjologii i psychologii”.

Przedmiot nauki: świadomość

Próbował odwrócić filozoficzne pytania, które kręciły się wokół psychologii. Oznaczało to, że moglibyśmy przestać patrzeć na to jako na świat idei, jak powiedzieli Kartezjusz i Locke. Zamiast tego moglibyśmy uznać to za trudną naukę.

“Psychologia bada umysł i prawa, które nim rządzą”.

Tutaj Wilhelm Wundt wyjaśnia, gdzie uważał, że były ograniczenia i główny cel tego, co badał. Chodziło o to, aby badać rzeczy, które można zmierzyć, wraz ze strukturą umysłu.

“Nasz umysł jest na szczęście wyposażony tak, że dostarcza nam najważniejszych podstaw dla naszych myśli bez naszej najmniejszej wiedzy o tym dziele opracowania. Tylko rezultaty stają się nieświadome”.

Jego strukturalistyczna lub introspekcyjna psychologia koncentruje się na obserwacji świadomego umysłu. Odejmuje znaczenie od zachowania zewnętrznego. W związku z tym, według Wilhelma Wundta, najlepszym sposobem, aby zobaczyć, co działo się w naszej psychice była eksperymentalna samoobserwacja.

“Wyróżniające cechy umysłu są subiektywne; znamy je tylko z treści naszej własnej świadomości”.

Pomysły w ciągłym ruchu

Wundt postrzegał umysł jako dynamiczną, twórczą i samozwańczą siłę. Nie sądził, że kiedykolwiek będziemy w stanie to zrozumieć, tylko identyfikując jego części lub stałą strukturę. Powiedział:

“Pomysł nie jest już czymś relatywnie stałym, niż uczuciem, emocjami lub wolicjonalnym procesem. Istnieją tylko zmieniające się i przejściowe procesy myślowe; nie ma stałych pomysłów, które powracają i znowu znikają”.

Zamiast tego, jest to czymś co musimy to zrozumieć, poprzez patrzenie na sposób, w jaki się porusza.

“Mówimy o cnocie, zaszczytach, rozsądku; ale nasza myśl nie przekłada żadnego z tych pojęć na substancję”.

Psychologia etniczna lub ludowa

Wilhelm Wundt uznał, że czysto “naturalne” skupienie nie wystarcza, jeśli chodzi o psychologię. Dlatego uważał, że jego psychologia fizjologiczna (indywidualna, analityczna i eksperymentalna) potrzebuje czegoś innego. Była to psychologia ludowa, znana również jako psychologia etniczna lub etnologia.

“Wyniki psychologii etnicznej stanowią jednocześnie główne źródło informacji na temat ogólnej psychologii złożonych procesów umysłowych”.

Psychologia ludowa bada produkty życia zbiorowego (język, zwyczaje, mity itp.). Stamtąd te produkty mogą nam powiedzieć, czy w naszym umyśle pojawiły się wyższe operacje.

William Wundt uważał, że psychologia eksperymentalna pozostaje na powierzchni naszego umysłu. Z drugiej strony, psychologia ludowa poszła znacznie dalej. Widział historie ludowe jako sposób rozumienia ludzkiej psychiki i naszych różnych kultur. Podsumowuje to tak:

“Z drugiej strony, psychologia etniczna musi zawsze przychodzić z pomocą indywidualnej psychologii, gdy chodzi o formy rozwojowe złożonych procesów mentalnych”.

Wilhelm Wundt – prekursor naukowej fazy psychologii

Jego największym osiągnięciem było stworzenie pierwszego eksperymentalnego laboratorium psychologicznego w Lipsku (Niemcy) w 1879 roku. Z tego powodu psychologia zaczęła zyskiwać status specjalizacji akademickiej. Oznaczało to również większe wsparcie społeczne i instytucjonalne.

To był punkt zwrotny w psychologii. Wtedy rozpoczęła się faza naukowa. Ale bardzo się mylił, gdy nie doceniał innych gałęzi psychologicznych. W końcu okazały się równie ważne jak te, które zainspirował. Ale oto, co powiedział:

“Psychologia dziecięca i psychologia zwierząt mają stosunkowo niewielkie znaczenie w porównaniu z naukami zajmującymi się odpowiednimi fizjologicznymi problemami ontogenezy i filogenezy”.

W dziejach psychologii nie ma tak wielu ludzi, jak Wilhelm Wundt. Niemiecki badacz stworzył podstawy psychologii naukowej i był jedną z pierwszych osób, które skonfrontowały problemy z badaniem procesów umysłowych w praktyczny, oparty na dowodach sposób.