Wychodząc z założenia, że nie ma dwóch identycznych par, porozmawiamy o tym, co nam daje w związku podobieństwo wyznawanych wartości. Jak sprawia, że relacje między partnerami przebiegają w zdrowy i nietoksyczny sposób. W rzeczywistości ustalenie określonych wartości w relacji partnerskiej może stanowić podstawę prawidłowego funkcjonowania związku.
Co właściwie mamy na myśli, kiedy mówimy o relacji partnerskiej, lub kiedy mówimy, że ktoś tworzy parę? Termin “para” może się odnosić się do relacji dwóch osób pozostających w mniej lub bardziej sformalizowanym związku uczuciowym: narzeczeństwo, małżeństwo lub związek partnerski.
A o czym mówimy, mając na myśli wartości w relacji partnerskiej? Wartości odnoszą się do pewnych przymiotów lub cnót, które charakteryzują osobę, działanie lub przedmiot. Wartości są nacechowane pozytywnie i właśnie tak są postrzegane przez grupę społeczną. Dlatego mają tak duże znaczenie w każdej relacji.
Innymi słowy, wartościami byłyby te cechy, które wyraźnie wyróżniają się w nastawieniu każdej osoby. Następnie, popychają ją do działania w taki czy inny sposób, ponieważ są częścią jej przekonań. Ponadto, wartości wyrażają się w ich zainteresowaniach i determinują ich zachowanie.
„Twoje przekonania stają się myślami, myśli stają się słowami, słowa stają się czynami, działania stają się nawykami, nawyki stają się wartościami, wartości stają się przeznaczeniem”.
Wartości w relacji partnerskiej
W badaniu Medina i inni (2005) w semantycznym wymiarze intymnej relacji obserwuje się, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety poszukują partnera wśród osób o podobnych potrzebach. Szukają kogoś o zgodnych, wspólnych lub powiązanych cechach, z którymi mógłby się identyfikować, a także o podobnych gustach.
Z instrumentalnej teorii doboru partnera wynika, że ludzie szukają kogoś, kto ma wartości podobne do ich własnych (Centers, 1975). W ten sposób pary tworzą się, identyfikując homologicznych partnerów, to znaczy takich, którzy mają podobne cechy społeczne, ekonomiczne i kulturowe (Rice, 1997).
„Znajdź ludzi, którzy podzielają Twoje wartości, a razem podbijecie świat”.
-John Ratzenberger
A jeśli będziemy wiosłować razem, w tym samym kierunku …
Wspólne wiosłowanie w tym samym kierunku, wspólne określanie wartości w związku, może dać podstawy do jego prawidłowego funkcjonowania lub do poprawy.
Zachowania i oczekiwania każdej osoby, w tym przypadku odnoszące się do relacji partnerskiej, odpowiadają przekonaniom i wartościom społecznym przekazywanym w procesie socjalizacji, któremu została poddana (Kaminsky, 1981).
Proces socjalizacji ma funkcję transformacyjną, która się realizuje w określonym czasie. Powoduje bowiem zmianę wartości i norm społecznych, dlatego oczekuje się, że przekonania i zachowania ludzi również ulegną zmianie (Díaz-Guerrero, 2003).
W ten sposób zmieniają się oczekiwania, wartości i zachowania każdego z partnerów w relacji partnerskiej (García-Meráz, 2007). Z czasem tworzą się nowe parametry, które podlegają wpływowi i kształtują się w odpowiedzi na sytuację społeczną, w jakiej znajduje się para (Snyder i Stukas 1999).
Jak wypracować odpowiednie wartości w relacji?
Ustalanie wartości w relacji partnerskiej jest celem, który wymaga wspólnej pracy. Jak powiedzieliśmy na początku, każda para jest wyjątkowa i niepowtarzalna, i to samo dotyczy wartości, które ją tworzą.
Możemy jednak pomówić o kilku podstawowych wartościach, które wyznaje większość par. Mówimy tu o takich wartościach, jak miłość, wierność, wzajemne wsparcie, szczodrość, wzajemny szacunek i komunikacja. Poniżej opiszemy każdą z nich trochę bardziej szczegółowo.
Miłość
Jest wiele rodzajów miłości, ale wszystkie są utkane z tej samej nici. Powiedzenie komuś „kocham cię” to nie to samo, co powiedzenie „pragnę cię”.
Takie sekwencje emocji, wczesne i późniejsze, łączą szereg zjawisk, od zakochania się aż po utrwaloną miłość, a stamtąd prowadzą do wspólnego życia. Odkrycie drugiej osoby i zakochanie się najczęściej jest zaskoczeniem, które następnie prowadzi do osiągnięcia stabilnej, silnej i trwałej formuły związku.
Wierność – dziś coraz rzadsza, jeśli chodzi o wartości w relacji partnerskiej
Wierność będzie zależała od rodzaju wcześniej zawartej umowy. Każda para ustanawia miedzy sobą własny rodzaj zobowiązania. Istnieją pary wyłącznie monogamiczne, inne nie wyznają jednak tej wartości.
Wydaje się, że kwestia jest jasna: jeśli warunki umowy są spełnione, jest wierność. Kiedy jednak się nie spełniają, jest zdrada.
Wsparcie dla partnera to jedna z najważniejszych wartości w relacji
Opierać się na innej osobie, liczyć na to, że Cię nie zawiedzie i będzie chronić Twoich interesów to uczucie, które czyni nas odważniejszymi, mniej bezbronnymi.
Wsparcie staje się nasza mocną kartą w radzeniu sobie z przeciwnościami. Chodzi o to, by wczuć się w naszego partnera, starać się coraz lepiej rozumieć drugą osobę, wyrażać bezwarunkową akceptację i wsparcie.
„Miłość stanowi podstawę wszystkich wartości ludzkich”.
-Milan Hollister-
Szczodrość
Może się to wydawać dziwne, ale czasami w związkach egoizm przeważa nad szczodrością. Są tacy, którym trudno jest być hojnym wobec swoich partnerów i potrafią tylko prosić lub zabiegać o własne potrzeby. Wtedy w dialogu słyszy się ciągle: „potrzebuję”, „chcę”, „chciałbym”. Niestety takie roszczenia generują negatywne uczucia.
Tymczasem bycie w związku to coś zupełnie innego. Najlepszym sposobem, aby być hojnym wobec partnera, jest przestać myśleć tylko o sobie. Chodzi o to, by umieć postawić się na miejscu drugiej osoby. Próbować zrozumieć jej punkt widzenia, chociaż czasami go nie podzielamy. Również na tym polega szczodrość.
Szacunek – podstawa wszelkich wartości w relacji
Budowanie relacji opartej na wzajemnym szacunku to wartość podstawowa. W tej sprawie obydwoje partnerzy powinni być na tym samym poziomie.
Chodzi o to, by w relacji zaoferować zarówno przestrzeń na poziomie indywidualnym, jak i wspólna przestrzeń dla dwojga osób. O szacunku mówimy również wtedy, gdy w pełni akceptujemy drugą osobę, nie próbując jej zmieniać.
Komunikacja
Dobrze byłoby nawiązać asertywną i płynną komunikację, która buduje zaufanie. Satir (1988) definiuje tak zwaną komunikację asertywną jako zdolność do wyrażania siebie w sposób bezpośredni, szczery i pełen szacunku.
Na czym jednak powinno polegać otwarcie kanałów komunikacji między partnerami? Oznaczałoby to, że obydwie osoby zobowiązują się do dialogu o tym, co dotyczy ich związku. Chodzi głównie o wyjaśnianie nieporozumień, a także omawianie osiągnięć, wspólnych celów, potrzeb itp.
Ale równie ważne jest rozwijanie gotowości do uczenia się, jak to zrobić. Dobra komunikacja znajduje odzwierciedlenie w zdrowych więziach, wzajemnym szacunku, uczuciu, przywiązaniu i partnerstwie.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Centers, R. (1975). Sexual attraction and love: An instrumental theory. Springfield, IL: Ch. C. Thomas.
- Díaz Guerrero, R. (2007).La psicología del Mexicano 2. Bajo las garras de la cultura. (2 Ed.) México: Trillas.
- García-Meraz M. (2007). Inicio, mantenimiento y disolución de la pareja: Socio cultura y valores en parejas del norte, centro y sur de la República Mexicana. (Tesis no publicada de Doctorado). UNAM, México.
- Kaminsky, G. (1981).Socialización. México: Editorial Trillas.
- Medina, J. L. V., López, N. I. G. A., & Valdovinos, Z. P. S. (2005). Elección de pareja en universitarios mexicanos. Enseñanza e Investigación en Psicología, 10(2), 355-367.
- Rice, F.P. (1997). Desarrollo humano, estudio del ciclo vital (2ª ed.). México: PrenticeHall.
- Riso, W. (2003). La fidelidad es mucho más que amor. Editorial Norma.
- Rojas, E. (2006). El amor inteligente. Salvat.
- Rojas, J. O. (2012). El vínculo de pareja: Una posibilidad afectiva para crecer. Revista Electrónica Educare, 16, 23-30.
- Satir, V. (1998). Nuevas relaciones humanas en el núcleo familiar. México: Pax.
- Snyder, M. & Stukas, Jr. A. A. (1999). Interpersonal processes: The interplay of cognitive, motivational and behavioral activities in social interaction. Annual Review of Psychology, 50, 273-303.