Tajemnica zawodowa w psychologii

W pewnych momentach swojej kariery psychologowie mogą stanąć przed dylematem, czy podzielić się pewnymi informacjami, które ze względu na zajmowane stanowisko i pełnione funkcje poznają. Jednak w większości przypadków muszą odłożyć tę pokusę na bok, ponieważ zobowiązuje ich do tego tajemnica zawodowa.

Każdy klient ma prawo, aby wszystko, co mówi lub co dzieje się w kontekście relacji zawodowej z psychologiem, było poufne. Co ciekawe, czasem zdarzają się sytuacje, w których psycholog musi złamać tę zasadę, ponieważ istnieje przekonująca przyczyna, która to uzasadnia. Tajemnica zawodowa zostaje więc przerwana.

Psychologia – tajemnica zawodowa

Tajemnica zawodowa odnosi się do sposobu ochrony i nieujawniania informacji uzyskanych w wyniku relacji zaufania nawiązanej z klientem, który przychodzi na jakąkolwiek konsultację psychologiczną. Rzeczywiście, obowiązkiem psychologa jest ochrona prywatności i intymności klienta w kontekście, w którym interakcja miała miejsce.

Wszyscy psycholodzy uważają, że aby klienci czuli się komfortowo i spokojnie rozmawiając o swoim życiu prywatnym, potrzebują bezpiecznego miejsca i niezawodnej relacji. Takiej, która pozwala im rozmawiać o drażliwych sprawach bez obawy, że zostaną niesłusznie zdemaskowani.

Charakterystyka tajemnicy zawodowej w psychologii

Oto niektóre godne uwagi cechy tajemnicy zawodowej:

• Zachowanie poufności. Psychologowie mają obowiązek chronić poufne informacje, które uzyskują wszelkimi sposobami w związku z ich pracą zawodową.
• Omówienie granic. Psycholog omawia z klientem istotne granice tajemnicy zawodowej. Również przewidywalne zastosowania wszelkich informacji generowanych przez ich działania psychologiczne.
• Nagrania. Przed dokonaniem jakiegokolwiek nagrania psycholog musi uzyskać zgodę klienta lub jego przedstawiciela prawnego.
• Zminimalizuj ingerencje w prywatność. Obowiązkiem psychologa jest zawarcie w swoich pisemnych i ustnych raportach wyłącznie informacji związanych z celem, w jakim odbywa się komunikacja.
• Ujawnienia. Psycholog może ujawnić informacje poufne tylko za zgodą swojego klienta. Istnieją jednak wyjątki, w których mogą je ujawnić, jeśli jest to wymagane przez prawo.
• Konsultacje. Podczas konsultacji z kolegami psychologowie nie mogą ujawniać poufnych informacji, które mogłyby prowadzić do identyfikacji klienta. Ponadto muszą udostępniać informacje tylko w zakresie niezbędnym do osiągnięcia celów konsultacji.

Granice tajemnicy zawodowej

Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) psychologowie mogą złamać tajemnicę zawodową tylko w określonych sytuacjach. Są to:

1. Opieka nad klientem lub innymi osobami

Psychologowie mogą ujawniać prywatne informacje bez zgody, aby chronić pacjenta lub społeczeństwo przed poważną krzywdą. Częstym przypadkiem są pacjenci z ciężką depresją, którzy mają myśli samobójcze. W takich przypadkach psychologowie muszą złamać tajemnicę zawodową, aby powiadomić bliskich o zagrożeniu.

Mogą również złamać kod tajemnicy, gdy dana osoba z jakiegokolwiek powodu planuje narazić życie innych ludzi. Na przykład, jeśli pacjent psychotyczny twierdzi, że planuje zamordować sąsiada, bo nakazują mu na to głosy w jego głowie, psycholog musi zerwać z tajemnicą zawodową, aby chronić sąsiada.

2. W przypadkach nadużyć seksualnych, fizycznych i psychicznych

W sytuacjach ciągłej przemocy domowej, maltretowania lub zaniedbywania dzieci, osób starszych, niepełnosprawnych lub w sytuacji zależności. Jeśli jednak osoba dorosła ujawni, że była maltretowana jako dziecko, psycholog generalnie nie ma obowiązku zgłaszania tego. Chyba że podejrzewają, że sytuacja powtarza się z innymi dziećmi.

Kiedy psycholog zauważy, że nieletni jest ofiarą przemocy, ma obowiązek powiadomić rodziców. Ale co jeśli rodzice są sprawcami? W takim przypadku psycholog musi złamać tajemnicę zawodową poza rodzinnym jądrem. Ponadto muszą poinformować odpowiednie władze, zgodnie z prawem.

3. Postępowanie sądowe

Jeżeli wydano nakaz sądowy. Może się tak zdarzyć, jeśli zdrowie psychiczne danej osoby jest kwestionowane podczas postępowania sądowego. Na przykład, od czasu do czasu psycholog może przyjąć w swoim biurze osobę skierowaną przez sąd lub instytucję wymiaru sprawiedliwości w celu oceny. W tym procesie, jeśli psycholog zostanie wezwany do złożenia zeznań, musi złamać tajemnicę zawodową.

Tajemnica zawodowa w psychologii jest jedną z podstawowych zasad całego kodeksu etyki w zawodzie. Zapewnia klientom, że mogą bezpiecznie rozmawiać o swoim życiu osobistym bez obawy, że doznają jakichkolwiek reperkusji, zniesławienia lub ujawnienia.