Strach udający lenistwo – jak go rozpoznać i pokonać?
Z pewnością w pewnym momencie Twojego życia pojawiło się lenistwo, z którego powodu nie udało Ci się spotkać się z Twoimi przyjaciółmi lub pójść na zajęcia, które początkowo wydawały się tak interesujące. Część Ciebie chciała iść, ale kiedy nadszedł umówiony termin, a może nawet kilka dni wcześniej, lenistwo pokazało swój paskudny łeb. A co, jeśli to nie jest prawdziwe lenistwo…? Co jeśli w rzeczywistości to jest strach? Strach udający lenistwo…
Wiele emocji ukrywa się nawzajem i wprowadza nas w stan zagubienia. Wygląda to tak, jakby ukryły się, żebyśmy nie mogli ich dostrzec i zatracili się w emocjonalnym labiryncie. Jeśli odkryjemy te emocje i zgubimy się w labiryncie, to dlatego, że nie znamy siebie samych. Nadal mamy długą drogę do dojrzałości emocjonalnej. Musimy pokonać strach udający lenistwo.
Skąd się bierze strach udający lenistwo?
Strach udający lenistwo to tylko sposób na zapewnienie sobie ochrony i uniknięcie tego, czego nie chcemy robić. Kiedy nadejdzie dzień umówionego spotkania z przyjaciółmi, albo dzień kursu, na który się zapisaliśmy, z wolna popadamy w letarg. Nasze myśli krążą w kółko, aż dochodzimy do wniosku, że zgodziliśmy się na coś, czego tak naprawdę nie chcemy robić.
Trzeba być bardzo ostrożnym w takiej sytuacji. Jeśli pierwsze przemyślenia na temat tego, co zamierzaliśmy zrobić były pozytywne, ale lenistwo je zmieniło, to nie jest tak, że w rzeczywistości nie chcemy tego robić. Prawda jest taka, że uciekamy od czegoś. Czy czujemy się komfortowo w towarzystwie przyjaciół, z którymi się umówiliśmy? Czy coś się między nami wydarzyło? Czy boimy się mówić publicznie albo poznawać nowych ludzi?
Uwaga, niebezpieczeństwo!
Strach udający lenistwo, ostrzega nas przed możliwym niebezpieczeństwem. Przypomina nam coś, z czym nie chcemy się zmierzyć. Coś, o czym nie myśleliśmy zbyt długo, dopóki sytuacja nie stała się rzeczywistością.
Kiedy nadejdzie czas, w naszym umyśle rozbrzmiewa alarm. Jaki jest najlepszy sposób, aby nie musieć się mierzyć z czymś, co nas przeraża i zmusza do opuszczenia naszej strefy komfortu? Odpowiedź jest prosta – to lenistwo.
Lenistwo może być wielką pułapką, gdy rodzi się z chęci ukrycia dużego strachu. Mówienie rzeczy takich jak: „Naprawdę nie mam na to ochoty”, „Muszę się nauczyć odmawiać” lub „Brakuje mi asertywności” może oznaczać, że tak naprawdę ukrywamy się przed czymś, co nas przeraża.
Lenistwo staje się ratunkiem. Jest to reakcja obronna, dzięki której możemy ukryć się przed naszymi lękami. Ale nie powinniśmy dać się złapać w pułapkę przekonania, że powinniśmy być bardziej asertywni wobec naszych przyjaciół i nauczyć się odmawiać. Problem leży gdzie indziej. W naszym życiu istnieje coś, z czym po prostu nie chcemy sobie poradzić.
Wewnątrz nas tli się niepokój, który wykorzystuje lenistwo jako wymówkę, by zapewnić nam bezpieczeństwo.
Zdejmowanie maski strachu
Strach ma wiele kostiumów, z których niektóre są bardzo subtelne. Jeśli jednak nauczymy się rozpoznawać i zarządzać naszymi emocjami, będziemy w stanie zdjąć z nich przebranie. Zobaczmy, co możemy z tym zrobić.
Wyobraź sobie, że masz za sobą relacje, które zakończyły się naprawdę źle, niemal zostawiając Cię w szoku. Żyjesz teraz samotnie i próbujesz poradzić sobie z samotnością. Twoi znajomi wciąż chcą się z Tobą spotykać, ale chcą też przyprowadzać na spotkanie swoich partnerów. Kiedy nadejdzie czas spotkania, uderzą lenistwo i senność. Ci dwaj wrogowie namawiają Cię do pozostania w domu.
W tej sytuacji możesz pomyśleć, że tak naprawdę nie chcesz się z nimi spotykać. Jednak w rzeczywistości może być nieprawda. Na przykład może Cię ranić, gdy Twoi przyjaciele są zadowoleni ze swoich partnerów, podczas gdy Ty masz za sobą tylko nieudane związki.
Izolacja od cierpienia
Chociaż naprawdę lubisz towarzystwo swoich przyjaciół, jesteś teraz ofiarą swojego strachu. To owoc doświadczeń, których prawdziwego sensu jeszcze nie rozumiesz. Ten strach mówi Ci, że ponownie popełnisz te same błędy. Więc izolujesz się, aby nie wystawiać się na tę nieprzyjemną sytuację.
Strach udający lenistwo ma na celu nas chronić. Ale przez to powstrzymuje nas przed dorastaniem. Co należy wtedy zrobić? Aby zrobić krok naprzód, trzeba pracować nad zrozumieniem własnych emocji. Warto też być gotowym na poproszenie o pomoc.
Strach udający lenistwo to coś, czego należy się pozbyć. Jeśli pozwolisz, aby strach nadal Tobą kierował, zawsze będzie ograniczać Twoje życie, ponieważ jest całkowicie niezgodny z dobrym samopoczuciem i szczęściem.