Siła wewnętrzna tkwi w Twoich wartościach

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Ostatnia aktualizacja: 08 lutego, 2019

Siła wewnętrzna tkwi w wartościach człowieka. Najlepszym tego przykładem bez wątpienia jest Gandhi. Udało mu się pokonać imperium za pomocą jego przekonań i wyrzec się wszelkiego rodzaju przemocy. Jednak istnieje wielu innych bohaterów z życia codziennego, którzy wysyłają nam tę samą wiadomość: siła wewnętrzna tkwi w Twoich wartościach.

Na przestrzeni dziejów wiele osób doświadczyło przeciwności losu, które zmusiły ich do bronienia własnych przekonań. Ci ludzie pokazali niesamowitą siłę. Ta siła wewnętrzna pochodzi z wnętrza, z tego, co nosimy w naszych umysłach i sercach.

Nie wynika to z posiadania żadnej fizycznej lub ekonomicznej wyższości. Przeciwnie, ludzie są w stanie iść przed siebie i często odnoszą sukces z powodu swojej moralnej wyższości.

Dzieje się tak również w naszym codziennym życiu. Jesteśmy w stanie stawić czoła niesprawiedliwym i haniebnym sytuacjom, ponieważ nasze wartości działają jak kompas, który nas prowadzi.

To samo dotyczy naszych celów, ponieważ jesteśmy w stanie realizować je, gdy opierają się na jasnych i określonych wartościach. To stąd bierze się nasza siła wewnętrzna. To ona pozwala nam dalej walczyć o to, co uważamy za najważniejsze.

Dlaczego siła wewnętrzna leży w naszych wartościach?

Etyka jest najgłębszym fundamentem jednostki. Wartości czynią społeczeństwo spójnym. To dlatego, że wartości pozwalają na interakcję i na współistnienie. Te umowy, zarówno pośrednie, jak i jawne, dotyczące tego, co jest dobre lub pożądane, a co jest złe lub niepożądane, są tym, co spaja społeczeństwo.

Według Jeana Piageta etyka autonomiczna jest najwyższym poziomem ewolucji moralnej. Możemy do niej dotrzeć tylko wtedy, gdy nasza inteligencja wystarczająco się rozwinie. Jest to wynikiem długiego procesu dojrzewania, który rozpoczyna się w anomii, kompletnym braku wartości, z którym się rodzimy, do autonomii, która jest zdolnością do myślenia za siebie i wyciągania własnych wniosków.

Poza swoim społecznym znaczeniem etyka odgrywa również decydującą rolę w życiu jednostki. Etyka prowadzi nasze działania i nadaje im cel. Ponadto daje nam siłę do radzenia sobie z trudnościami i do tego, by nie poddawać się w trudnych chwilach.

Dla niektórych etyka jest oparta na religii, a nawet przez nią narzucana. W związku z tym ci ludzie w trudnych życiowych momentach silnie trzymają się zasad religijnych.

Dla innych etyka opiera się na pewnej filozofii, tezie lub wierze. Co więcej, są ludzie, którzy rezygnują ze swoich wartości i przyjmują pragmatyczne, cyniczne podejście do życia. W ten sam sposób nie nadają znaczenia swoim działaniom. Chociaż chronią się przed rozczarowaniem, nie pozwalają sobie żyć pełnią życia.

Zachowanie i wartości

Istoty ludzkie przechodzą proces ewolucji na długo przed budowaniem osobistych wartości. Nie wszyscy kończą ten proces. Wielu z nas utyka w stadium znanym jako heteronomia. Na tym etapie dziecko (lub dorosły) nie działa w zgodzie ze swoimi przekonaniami.

Zamiast tego kieruje się tym, co narzucają mu autorytety. To, co jest dobre, a co złe, zależy od innych, a głównym celem staje się próba uniknięcia sprzeczności z tym autorytetami.

Kiedy rozwój moralny osiąga najwyższy poziom, nasza jedyna siła wewnętrzna to nasze własne sumienie. W przeciwieństwie do innych etapów nie przyjmujemy tu wartości wynikających z tradycji, powtórzeń czy tych, które wyznaje pewien autorytet.

Nasze wartości są wynikiem osobistej refleksji i nie zawsze mogą być zgodne z tym, w co wierzą pozostali członkowie społeczeństwa. Innymi słowy, są autonomiczne.

Wartości to sens. Są to cechy, które uważamy za pożądane lub warte rozwoju. Wartości prowadzą nasze zachowanie i nadają sens naszym działaniom. Wymagają zaangażowania: dostosowania się do strony uważanej za właściwą lub poprawną.

Etyka jest elastyczna. Zawsze zależy od świadomej oceny różnych sytuacji. Właśnie dlatego siła wewnętrzna tkwi w wartościach. Zależą one od naszego sumienia, a nie od zewnętrznych reguł czy z improwizacji.

Refleksja nad własną perspektywą

Przychodzi moment, w którym można dogodnie myśleć o wartościach kierujących naszymi działaniami. Czasami przestrzegamy zasad jedynie z przyzwyczajenia czy tradycji lub tylko dlatego, że większość ludzi się z nimi zgadza.

Podążanie za wartościami zewnętrznymi powoduje, że od czasu do czasu czujemy się zagubieni. Etyka pozwala, by nasze intencje i działania pozostały zgodne z nami i dawały nam siłę, by podążać za tym, czego naprawdę chcemy.