Seksualność ludzi i zwierząt – czym się od siebie różnią?

Seksualność ludzi i zwierząt ma pewne wspólne elementy, ale także wiele różnic. Nie może być inaczej, biorąc pod uwagę, że istoty ludzkie są zanurzone w kulturze i cywilizacji, dwóch symbolicznych rzeczywistościach, które nie istnieją w świecie zwierząt.

Oznacza to, że ludzka seksualność jest historyczna, w przeciwieństwie do świata zwierząt. Sposób, w jaki myślimy o seksie i to, jak go praktykujemy, zależy od kontekstu. Na przykład w latach dwudziestych pocałunki były usuwane z filmów, ponieważ uznawano je za zachowania pornograficzne. Dziś tego rodzaju scena nie wywołuje takiej reakcji.

Ludzka seksualność to nie tylko genitalia ani pornografia, chociaż często te pojęcia są mylone. Ponadto istnieją pewne tabu i elementy, które dzielimy ze zwierzętami. Jednak różnica między seksualnością człowieka a seksualnością innych gatunków polega głównie na czterech aspektach, które wymienimy poniżej.

„Nie można pisać o miłości, kiedy się kocha”.

-Colette-

Seksualność ludzi i zwierząt – największe różnice

1. Brak „ciepła”

Jedna z największych różnic między seksualnością ludzi i zwierząt polega na elemencie ciepła i bliskości. Inne gatunki odbywają stosunki płciowe tylko w określonych porach lub momentach. Z drugiej strony ludzie uprawiają seks i wyrażają swoją seksualność bez tego organicznego ograniczenia.

Zwierzęta nigdy nie uprawiają seksu, gdy samica jest w ciąży. U ludzi nie jest to przeszkodą. Inne gatunki nie uprawiają również stosunków seksualnych, gdy samica miesiączkuje. U ludzi (i kilku naczelnych) takie zachowanie nie występuje.

Ludzka seksualność jest znacznie bardziej aktywna i rozległa. Nie zawiera ustalonych czy określonych momentów na zbliżenia ani miejsc. Jedynym wymaganym warunkiem jest obecność pożądania seksualnego oraz anatomicznej i fizjologicznej zdolności do kopulacji.

2. Ludzie mają o wiele więcej stref erogennych

Podczas gdy niektóre ssaki, zwłaszcza naczelne, czerpią przyjemność z kontaktu fizycznego i czynności, takich jak pocieranie i lizanie, tylko ludzie mają strefy erogenne jako takie. Są to obszary ciała z bogatymi zakończeniami nerwowymi, które dostarczają przyjemnych doznań związanych z seksualnością.

Strefy te znajdują się na wargach, płatkach uszu, sutkach, piersiach i narządach płciowych. Ludzka seksualność może przybierać różne formy i pozwala na wiele zabaw seksualnych. Odczuwanie przyjemności wykracza poza genitalia.

Okazuje się jednak, że niektóre zwierzęta również wykazują zachowania seksualne związane ze strefami erogennymi. Na przykład krótkonose nietoperze owocożerne uprawiają seks oralny. Uważa się, że przedłuża to kopulację i zwiększa efektywność zapłodnienia. Niedźwiedzie brunatne w niewoli również uprawiają seks oralny, ale nie jest jasne, czy stosują tę praktykę na wolności.

3. Zachowanie po orgazmie

Kolejna różnica między seksualnością zwierząt i ludzi polega na zachowaniu po orgazmie. Jest to znacznie bardziej zauważalne u kobiet. Po zakończeniu kopulacji samice naczelnych wracają do swoich normalnych zajęć, jakby nic się nie wydarzyło. To samo dotyczy ogólnie wszystkich zwierząt.

Inaczej sytuacja wygląda u ludzi, nawet jeśli chodzi o przypadkowy seks. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety wydają się potrzebować pewnego rodzaju przejścia między współżyciem a normalną codziennością. Z reguły między partnerami mogą pojawić się wyrazy sympatii, a nawet smutku i niepewności. Wszystko zależy od relacji.

4. Ludzka seksualność trwa dłużej

Czwarta różnica między seksualnością ludzi i zwierząt polega na jej wadze w odniesieniu do wieku. U starych zwierząt zwykle nie występują zachowania seksualne, zwłaszcza u samic. Kiedy zakończą etap reprodukcji, większość z nich umiera. Inne mogą żyć jeszcze kilka lat, ale ich seksualność jest praktycznie zerowa.

U ludzi jest inaczej. Człowiek może być aktywny seksualnie nawet w starszym wieku. Dotyczy to zarówno kobiet jak i mężczyzn. Chociaż z biegiem lat aktywność seksualna jest mniejsza, tak naprawdę nie musi się zanikać.

Wreszcie ludzka seksualność nie ma ściśle reprodukcyjnego celu. Przecinają ją symboliczne elementy, które nadają jej znaczenie dla jednostki i jej kultury. Oznacza to zaspokojenie instynktu, ale także potrzebę połączenia i transcendencji.