Wszyscy mieliśmy w swoim życiu takie chwile, kiedy wydawało się nam, że jedno rozczarowanie goni drugie. Stopniowo spadaliśmy w dół, aż uderzyliśmy o twarde dno. Dopiero w takim momencie zazwyczaj otwieramy nareszcie oczy i zaczynamy sobie zdawać sprawę z tego, w jakim miejscu i w jakim momencie życia się obecnie znajdujemy.
Trudno, by nie towarzyszyło nam wtedy rozczarowanie, skoro zaczynamy dostrzegać, że jesteśmy na czymś w rodzaju dziwnej wyspy otoczonej fałszywymi przyjaźniami, ludźmi o podwójnych twarzach i interesownych uczuciach.
Wtedy dopiero możemy spróbować zebrać do kupy kawałki złamanego serca i wreszcie zacząć podążać przed siebie, nie oglądając się wstecz. Możemy iść dalej z godnością i determinacją, skoro największe rozczarowanie mamy już za sobą.
Eksperci w dziedzinie psychologii sportu twierdzą, że wszyscy sportowcy powinni odpowiednio wcześnie nauczyć się radzić sobie z porażką. Każdej z nich towarzyszy oczywiście rozczarowanie, które należy nauczyć się kontrolować i wykorzystywać na swoją korzyść.
W każdym sporcie wyczynowym musi istnieć zwycięzca i przegrany. Wszyscy sportowcy mają do czynienia z okresami lepszej lub gorszej formy. Miewają kontuzje, a do tego muszą niekiedy zmagać się z trudnościami niezwiązanymi bezpośrednio ze swoim treningiem lub występami. A sprawy pozasportowe w niektórych przypadkach mogą utrudnić lub wręcz uniemożliwić im udział w zawodach, rywalizacji lub grze.
“Jeśli będziemy wyciszeniu i wystarczająco gotowi,
szybko będziemy w stanie pokonać każde rozczarowanie
i czerpać z niego korzyści.”
–Henry David Thoreau–
W tej ważnej grze, jaką jest nasze życie dzieje się dokładnie to samo. Niemniej jednak wielu z nas uczy się od samego początku, że jeśli pracujemy naprawdę ciężko, to sukces jest gwarantowany. Dowiadujemy się również, że jeśli przeznaczymy odpowiednią ilość czasu dla tych, których kochamy, zawsze otrzymamy to samo w zamian.
Nikt nie chciał nam nigdy uświadomić, że w rzeczywistości, jaką jest życie dwa plus dwa nie zawsze równa się cztery. Lub inaczej mówiąc, że niebo znacznie częściej jest gęsto zakryte chmurami, niż pełne idealnego błękitu. Nikt nie powiedział nam także, że ludzie są omylni, pełni sprzeczności, fałszywi lub po prostu dalecy od ideału.
Radzenie sobie z problemem, jakim jest regularne, codzienne wręcz rozczarowanie nie jest łatwym zadaniem. Co ciekawe, warto tutaj wspomnieć, że rozczarowanie jest trzecim najczęściej odczuwanym ludzkim uczuciem, tuż po miłości i żalu. Dlatego też powinniśmy nauczyć się je rozpoznawać jak najszybciej, pogodzić się z nim i dowiedzieć się, jak stawiać mu czoła. W naszym dzisiejszym artykule porozmawiamy właśnie o tym, jak to zrobić w odpowiednio skuteczny sposób.
Czy rozczarowanie jest nieodłącznym elementem życia? Nie, nie zawsze
Prędzej, czy później natrafisz w końcu w życiu na taką osobę, która zrobi Ci protekcjonalną uwagę typu “doświadczanie tego, czym jest wielkie rozczarowanie jest konieczne w życiu każdego z nas. Rozczarowanie daje nam motywację, której potrzebujemy do dalszej rozwoju”. Tego typu wypowiedzi wyglądają ładnie na naszych profilach w mediach społecznościowych, ale musimy je przeanalizować i umieścić w odpowiednim dla nich kontekście.
Po pierwsze, nikt nie jest zobowiązany do odczuwania rozdzierającego serce rozczarowania tylko po to, aby “dowiedzieć się, czym tak naprawdę jest życie”. Lepiej jest myśleć o nim jako o czymś, czym powinniśmy się jak najszybciej nauczyć poprawnie zarządzać. W ten sposób unikniemy utraty kontroli nad sytuacją. Jednocześnie warto zawsze pamiętać o tym, że rozczarowanie zawsze lepiej jest poznawać w małych dawkach.
Gdy będziesz mieć do czynienia z niewielkimi ilościami tego uczucia, będziesz w stanie nauczyć się naprawdę skutecznie radzić sobie z nim. Opanujesz także trudną sztukę kierowania min tak, abyś mógł jak najwięcej korzyści i wiedzy wyciągnąć dla siebie z tego niezbyt przyjemnego doświadczenia.
Z kolei ważne jest także to, aby ponownie podkreślić potrzebę zrozumienia znaczenia, jakie niesie za sobą regularne, codzienne rozczarowanie. Jeśli jesteś na nie przygotowany, możesz uniknąć tego pogrążającego uczucia bezradności. Takiego, które pozostawia Cię całkowicie pogrążonym w danym problemie.
Będziesz w ten sposób zupełnie niezdolny do radzenia sobie z bólem i rozpaczliwym poczuciem przegranej. Mówimy o tym z bardzo konkretnego powodu. Jeśli kwestia ta pozostanie niewypowiedziana i pominięta, każde takie kolejne małe rozczarowanie stanie się w efekcie cichym zabójcą dla Twojego związku.
Nie warto tłumić w sobie uczucia rozczarowania
Pomyślmy o tym przez chwilę. Na przykład niektórzy ludzie wolą ignorować niewielkie problemy swojego partnera, czy też partnerki. Takie postępowanie może stać się Twoim codziennym nawykiem, a Ty niemal nie będziesz zdawał sobie z tego sprawy.
Możemy twierdzić, że to nic wielkiego, gdy nasz najlepszy przyjaciel zapomina o tym, że np. dzisiaj mamy otrzymać ważne dla nas wyniki badań medycznych. Postanawiamy milczeć, gdy nasza rodzina wypowiada się sarkastycznie o “śmiesznym” projekcie, który tak bardzo nas ekscytuje. I tak dalej.
Unikamy głośnego wyrażania uczuć spowodowanych przez rozczarowanie, które odczuwamy, ponieważ nie chcemy nikogo urazić. Boimy się zerwania tych wszystkich więzów, które łączą nas z innymi ludźmi. Zapomnieliśmy jednak, że jesteśmy tymi, którzy zostali urażeni. A przecież osoba, na którą spada rozczarowanie jedno po drugim, ostatecznie może załamać się pod ich ciężarem.
W końcu pewnego dnia ktoś taki może się ocknąć i uświadomić sobie z wyraźną jasnością, że wszystko wokół niego jest po prostu kłamstwem. Jeśli będziemy wiedzieć o tym wcześniej, nauczymy się reagować na czas.
Strategie pozwalające lepiej radzić sobie z rozczarowaniem
Rozczarowanie to coś znacznie więcej niż tylko niespełnione oczekiwania. Jest to utrata pewności, rozpad więź, która traci w ten sposób swoją siłę, podmuch zimnego powietrza, który otwiera nasze oczy i czasami stawia mur wokół naszego serca. Niemniej jednak, jeśli istnieje powód, dla którego rozczarowanie tak bardzo boli, to głównie dlatego, że czujemy się odpowiedzialni za nie i czujemy złość wobec nas samych. Jak można było ślepo wziąć tak wiele rzeczy za pewnik? Jak można było być tak ufnym i zbudować tak wielki dom na piasku?
Jeśli chcesz się dowiedzieć wiedzieć, jak lepiej zarządzać tego typu sytuacjami, zastanów się nad opisanymi dalej strategiami postępowania.
“Nagłe rozczarowanie nadziei pozostawia bliznę,
której jednak ostateczne spełnienie tej nadziei nigdy całkowicie nie usunie.”
–Thomas Hardy–
Rozwiąż węzeł rozczarowania
Jedną z pierwszych rzeczy, których unikania powinniśmy się nauczyć, jest coś, co określa się “niechęć do przypominania sobie”. Mówimy tutaj o skłonności do wierzenia w to, że gdy tylko poznamy rezultaty czegoś, możemy przewidzieć wszystko. Są rzeczy, których jednak nie możemy przewidzieć w żaden sposób.
Nie mamy przecież do dyspozycji kryształowej kuli, która pokaże nam to, jak niektórzy ludzie będą reagować na różne rzeczy i wydarzenia. Najlepiej jest więc zaakceptować to, co się już wydarzyło i unikać obwiniania siebie lub brania nawet części odpowiedzialności na własne barki.
Drugi ważny czynnik jest związany z tym, o czym już rozmawialiśmy. Musimy być w stanie poradzić sobie z małymi rozczarowaniami, zanim nadejdą większe ich odmiany. Takie, które psują naszą samoocenę. Pamiętaj, aby zawsze mówić o tym, co Ci przeszkadza, kiedy Ci to coś przeszkadza, a nie dopiero wtedy, gdy jest już o wiele za późno.
Trzecią i ostatnią strategią, którą powinniśmy zastosować w naszym codziennym życiu, jest umiejętność uzyskania pewnej perspektywy. Musimy zrozumieć, że wszyscy jesteśmy skłonni do popełniania błędów. Wszyscy mamy moc, by marzyć i inspirować, czasami więc w życiu pojawia się nadzieja, a innym razem rozczarowanie. Dlatego też wszyscy jesteśmy poddawani temu niemożliwemu do powstrzymania cyklowi okazjonalnego wygrywania i przegrywania.
Żyjemy w świecie, w którym “właściwe” miejsce może się zmienić w każdej chwili. Musimy zatem regularnie odtwarzać i zmieniać nasze plany. Musimy wiedzieć dokąd zmierzamy, z kim jesteśmy, a nawet jakie są nasze bieżące cele.
Czasem rozczarowanie jest po prostu dziwnym sposobem, w jaki życie daje nam do zrozumienia, że ma dla nas o wiele więcej nowych możliwości…