Rozczarowanie - i tak ostatecznie o nim zapominamy

Coraz trudniej jest uwierzyć w ludzi. Trudno uwierzyć w pewne uczucia, które wydają się bardzo prawdziwe, gdy trwają, a potem, bez ostrzeżenia, zaczynają się przekształcać. Ceną jaką trzeba zapłacić za rozczarowanie jest pozbycie się iluzji. Zwłaszcza, że ​​w pewnym momencie oddajesz całą swoją duszę, myśląc, że ktoś mógłby wypełnić ją życiem.

To, co myśleliście, że nigdy się nie zmieni – zmienia się. Osoba, której zaufaliście na ślepo, nagle was zawodzi i zaczynacie rozumieć, że nie wszystko było takie jak się wydawało. W rzeczywistości zdajecie sobie sprawę, że rozczarowanie jest rezultatem tej ślepoty. To konsekwencja tego, iż zbyt wiele oczekiwaliście od innych a zapomnieliście wymagać od siebie.

Entuzjazm i zaufanie na początku

Z biegiem czasu zdajecie sobie sprawę, że rozczarowań może być wiele – mogą być powiązane z tymi samymi ludźmi lub z różnymi osobami. Ponadto zależą one od relacji i stopnia zaawansowania sytuacji. Na przykład są rozczarowania, które bolą, ale nie załamują. Inne rozczarowania potrafią sprawić ból tak wielki, że nie pozostaje nic innego, tylko pożegnać się z taką osoba na zawsze.

Prawda jest taka, że ​​jesteśmy racjonalnymi, lecz emocjonalnymi istotami ludzkimi. Nasz umysł kontroluje nasze kroki. Jednak to nasza wrażliwość, empatia i miłość decydują, w którym kierunku pójdziemy. Dlatego cieszymy się gdy spotykamy nowych ludzi. Decydujemy się im zaufać lub też nie. A jeśli to zrobimy, tworzymy podstawę relacji wypełnionej oczekiwaniami.

Gdy zaufanie rośnie, wzrasta również zapotrzebowanie na wzajemność. Tak powstają bliskie sobie kręgi społeczne. Nie ma w nich miejsca na myśl, że ktoś zawiedzie cię lub rozczaruje.

Możliwe rozczarowanie

Nadchodzi jednak czas, gdy entuzjazm i zaufanie zaczynają zanikać. Jeśli doświadczyłeś cierpienia w więcej niż jednej sytuacji lub cios był szczególnie silny, możliwość nowego rozczarowania wywołuje strach i brak entuzjazmu do podjęcia kolejnej próby.

Kiedy ktoś kogoś rozczarowuje, więź, która wydawała się niezniszczalna, zostaje zerwana. Również strona rozczarowana czuje się zraniona i zdezorientowana. W rzeczywistości, jeśli popełnionego błędu nie da się rozwiązać, rozpoczyna się powolny proces rekonstrukcji poczucia własnej wartości i poglądów, które w dużej mierze zależą od osobowości każdej osoby.

Po zdradach i rozczarowaniach możesz stać się odważniejszą i mniej naiwną wersją siebie. Rozczarowanie to punkt zwrotny, który zmusza do przejęcia kontroli nad sytuacją, aby wyjść z podniesioną głową i sercem pełnym siły.

Przebaczenie jest po to, by zapomnieć i iść dalej

Niezależnie od tego o czym wspomnieliśmy wcześniej – musimy dodać jeszcze coś. Każde rozczarowanie zostaje kiedyś zapomniane, nawet jeśli najpierw musi przejść przez filtr przebaczenia. Dzieje się tak, gdy masz wystarczająco dużo przestrzeni by odetchnąć pełna piersią, tak by móc uleczyć ból i wyjść z tego silniejszym i z bogatszym doświadczeniem.

Chodzi o akceptację, pozwolenie na odejście komuś lub czemuś i pójście naprzód a jednocześnie czerpanie naukę ze swego cierpienia.

W obliczu trudnych przeszkód, takich jak rozczarowanie, korzystne jest podjęcie pewnych działań dla własnego dobra. Daj upust emocjom, jeśli chcesz, wyjdź gdzieś z innymi przyjaciółmi, aby przekonać siebie, że wiara w ludzi jest nadal warta zachodu.

Zajmij swój umysł działaniami, które odciągną twoja uwagę od tego co się stało, skorzystaj z tego czasu, aby lepiej poznać siebie. Dowiedz się, co jesteś w stanie osiągnąć i spróbuj zrozumieć, że każdy etap w życiu ma swoją chwilę i czas.

Musisz dać sobie szansę na wybaczenie, myśląc o swoim własnym dobrym samopoczuciu. Rozczarowanie nie jest czymś, czego życzylibyśmy nawet najgorszemu wrogowi, ale pokazuje nam bardziej ludzką stronę błędów, tak, byśmy mogli się na nich uczyć.