Osiem oznak, że dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie

Czy dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie? Oczywiście nikt z nas nie może wybrać sobie rodziców. Wiemy jednak, że ich sposób postępowania pozostawia w nas trwały ślad. Może mieć na nas pozytywny lub negatywny wpływ. Rzeczywiście, nasze doświadczenia z pierwszych lat życia odbijają się na nas trwałym piętnem.

Wielu twierdzi, że ich życie rodzinne było katastrofalne, pełne krzyków i kłótni. Jednak tego rodzaju dynamika i doświadczenia niekoniecznie stanowią przyczynę zaburzeń. Czasami nawet w tak chaotycznym środowisku może panować miłość i dobre samopoczucie. W takich przypadkach krzyki mogą pochodzić od rodziców, którzy się nie kochają i ostatecznie się rozchodzą, ale nie zaniedbują przy tym swoich dzieci.

Każda rodzina jest inna. W dysfunkcyjnych środowiskach rodzinnych zawsze występują konflikty, zaniedbania, nadużycia, przemoc i autorytaryzm. Ponadto w wielu przypadkach pojawiają się również zaburzenia psychiczne.

Dynamika rodziny dysfunkcyjnej charakteryzuje się nieprzewidywalnością. Dlatego dzieci w tego typu systemie rodzinnym nigdy nie wiedzą, co będzie dalej. Czują udrękę i brak kontroli. Oznacza to, że nie mogą dostosować swoich zachowań, aby uniknąć kary lub nadużyć i pogrążają się w nieustannym stanie stresu. Nic dziwnego, że nikt nie wychodzi całkowicie bez szwanku z nieszczęśliwego dzieciństwa.

Dysfunkcjonalna rodzina prawie zawsze jest zarządzana przez autorytetarną osobę, która nie waha się projektować na innych ciągłego poczucia winy.

Osiem oznak, że dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie

Jeśli chodzi o rodziny dysfunkcyjne, zwykle wierzymy, że odpowiadają one określonemu profilowi. Wyobrażamy sobie ludzi należących do niższych klas społecznych i wiecznie znajdujących się na krawędzi separacji. Ale rzeczywistość nie zawsze jest zgodna z tą ideą. Stałym elementem jest jednak projekcja negatywnej i szkodliwej dynamiki. Oboje rodziców wykazuje również postawę pełną nadużyć.

W domach zamieszkanych przez dysfunkcyjną rodzinę istnieje wiele niuansów i osobliwości. Badania przeprowadzone przez Uniwersytet Federalny w Kazaniu (Rosja) wskazują, że dysfunkcyjne rodziny powodują u dzieci i młodzieży traumę psychiczną. Wpływ tych doświadczeń jest na dłuższą metę druzgoczący dla rozwoju młodych osób.

Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (APA) definiuje rodzinę dysfunkcyjną jako „system, w którym relacje lub komunikacja są upośledzone, a członkowie nie są w stanie osiągnąć bliskości i odpowiednio wyrażać samych siebie”. Ta stresująca i nieprzewidywalna dynamika naznaczona różnymi formami przemocy narusza każdą podstawową potrzebę człowieka.

Jeśli dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie, poniższe zachowania i zjawiska prawdopodobnie są Ci dobrze znane.

1. Przemoc fizyczna i groźby jako główne środki kontroli

W dysfunkcyjnej rodzinie groźby i ubliżanie to element stały. Są one środkiem przymusu często stosowanym rzekomo dla dobra samych dzieci oraz w celu ich wychowania. Komunikacja jest zwykle gwałtowna, pozbawiona uczuć i zdominowana przez krzyki. W wielu przypadkach dysfunkcjonalność może nawet prowadzić do przemocy fizycznej, takiej jak bicie czy popychanie.

2. Wiele form nadużyć

Przez nadużycie rozumie się każde zachowanie mające na celu wyrządzenie krzywdy osobie bardziej bezbronnej lub osobie, która ze względu na swoją sytuację, wiek lub okoliczności znajduje się w niekorzystnej sytuacji. Dlatego, jeśli dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie, mogłeś ponieść ciężar autorytarnej edukacji, dyskwalifikacji, złego traktowania, wykorzystywania seksualnego itp.

3. Konflikt rodzinny

Dysfunkcyjne rodziny kłócą się, walczą ze sobą i nie wahają się używać obraźliwej mowy. W rezultacie dom jest pełen krzyków i ciągłych konfliktów, czy to między samymi rodzicami, czy też między innymi członkami rodziny. Tego rodzaju brutalna dynamika zostawia swój ślad i nigdy nie zostaje zapomniana.

4. Unieważnienie emocjonalne w dysfunkcyjnej rodzinie

Najszkodliwszą rzeczą, która pozostaje w Twoim umyśle, jeśli dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie, jest poczucie, że nie jesteś ważny. To, czego potrzebowałeś, nie miało znaczenia. Twoje uczucia były nieważne. Dlatego uznałeś, że najlepiej będzie milczeć i skutecznie je tłumić. W efekcie przełknąłeś i uciszyłeś wszystkie swoje lęki i smutek.

5. Brak komunikacji

Jeśli dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie, tak samo jak Twoje potrzeby, nieważne były również Twoje słowa. Twoi rodzice woleli, żebyś był cicho, ponieważ milczenie uważali za oznakę dobrego wychowania, uległości i posłuszeństwa. Z tego powodu, jeśli kiedykolwiek ośmieliłeś się wyrazić swoją opinię lub zaprzeczyć temu, co mówili rodzice, byłeś karany.

6. Nierówne traktowanie i dyskryminacja

W dysfunkcyjnych rodzinach często brakuje szacunku, występują też uprzedzenia płciowe i wszelkiego rodzaju dyskryminacja. Na przykład najstarsze rodzeństwo może być bardziej doceniane niż maluchy, a chłopcy bardziej niż dziewczynki. Może też być tak, że ojciec dyktator stale znajduje się w centralnej roli, podczas gdy matka pozostaje w tle.

7. Poczucie izolacji w dysfunkcyjnej rodzinie

Według badań przeprowadzonych przez Uniwersytet w Barcelonie (Hiszpania), w dysfunkcyjnych rodzinach rodzice zachowują się niemal jak terroryści, izolując swoje dzieci od środowiska społecznego.

Oznacza to, że dzieci i rodzice prawie nie mają kontaktu z dalszą rodziną (wujkowie, dziadkowie, kuzyni…). Co więcej, najmłodsi mają ograniczone możliwości nawiązywania przyjaźni i spotykania się z rówieśnikami poza środowiskiem szkolnym.

8. Rodzice z uzależnieniami lub zaburzeniami psychicznymi

Jeśli dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie, jest wysoce prawdopodobne, że jedno z Twoich rodziców cierpiało na jakiś rodzaj uzależnienia lub zaburzenia psychicznego. Mógł to być na przykład alkoholizm, narkotyki, uzależnienie od hazardu lub zaburzenie osobowości typu borderline.

Tego rodzaju sytuacje są wyczerpujące dla wszystkich członków rodziny. Wprowadzają one w życie chaos i nieprzewidywalność, o których wspominaliśmy już wcześniej. Na przykład nigdy nie można przewidzieć, jak zareagują rodzice, a wydarzenia są jednocześnie niepewne i gwałtowne.

Jeśli dorastałeś w dysfunkcyjnej rodzinie, podważyło to Twoje poczucie własnej wartości, procesy psychologiczne i emocjonalny wszechświat. Teraz gdy już jesteś dorosły, musisz się wyleczyć. Musisz się odbudować, zostawiając za sobą wszystkie te negatywne doświadczenia. Tylko dzięki temu będziesz mógł spoglądać w przyszłość z nadzieją.