Najnowocześniejsza terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń dysocjacyjnych

Czy wiesz, że terapia poznawczo-behawioralna to najnowocześniejsze leczenie oparte na najnowszych osiągnięciach badań psychologicznych? Działa na lęk, depresję i inne zaburzenia dysocjacyjne i problemy psychologiczne. Istnieje wiele technik terapii poznawczo-behawioralnej. Jednak wszystkie mają na celu zmianę autodestrukcyjnych myśli i przytłaczających emocji.

Co najważniejsze, techniki terapii poznawczo-behawioralnej stanowią jedne z najskuteczniejszych procedur w CBT. Poprawiają sposób myślenia, nastrój i zachowanie. Ale czym jest terapia poznawczo-behawioralna? CBT to leczenie psychologiczne, które okazuje się skuteczne w przypadku wielu zaburzeń dysocjacyjnych i innych problemów.

Schizofrenia, zaburzenia lękowe, uzależnienia, problemy małżeńskie, zaburzenia odżywiania i choroby psychiczne to niektóre z leczonych zaburzeń. Liczne badania naukowe sugerują, że CBT prowadzi do znacznej poprawy funkcjonowania i jakości życia. W wielu przypadkach CBT wykazała swoją skuteczność w porównaniu z innymi formami terapii lub lekami psychiatrycznymi.

Co najważniejsze, kluczowe jest podkreślenie postępów w CBT, zarówno w badaniach naukowych, jak i praktyce klinicznej. Terapia poznawczo-behawioralna jest podejściem, dla którego istnieje wiele dowodów naukowych na to, że jej metody były skuteczne i faktycznie przyniosły poważne zmiany. Pod tym względem CBT różni się od wielu innych form leczenia psychologicznego.

Terapia poznawczo-behawioralna – CBT

Dlatego CBT kładzie nacisk na pomaganie jednostkom w nauce bycia własnymi terapeutami. Poprzez ćwiczenia w sesji terapeutycznej oraz ćwiczenia „domowe” poza sesjami pacjenci rozwijają pewne umiejętności. Terapia nie tylko pomaga pacjentom rozwijać umiejętności radzenia sobie, ale także uczy ich zmieniać się. Innymi słowy, mogą nauczyć się zmieniać własne myślenie, problematyczne emocje i zachowanie.

Terapeuci CBT podkreślają, co dzieje się w obecnym momencie życia danej osoby, a nie to, co doprowadziło do jej trudności. Dlatego terapeuta potrzebuje pewnej ilości informacji o historii pacjenta. Jednak nacisk kładziony jest przede wszystkim na przesuwanie się w czasie w celu opracowania bardziej efektywnych sposobów radzenia sobie z życiem.

Zaburzenia dysocjacyjne – terapia poznawczo-behawioralna

Po pierwsze, zaburzenia dysocjacyjne to zaburzenia psychiczne doświadczające odłączenia i braku ciągłości między myślami, wspomnieniami, otoczeniem, działaniami i tożsamością. Osoby z zaburzeniami dysocjacyjnymi uciekają od rzeczywistości w sposób mimowolny i niezdrowy. Co najważniejsze, powoduje to problemy z funkcjonowaniem w życiu codziennym.

Podobnie zaburzenia dysocjacyjne zwykle rozwijają się jako reakcja na traumę i pomagają trzymać trudne wspomnienia na dystans. Objawy, od amnezji po alternatywne tożsamości, zależą od rodzaju zaburzenia dysocjacyjnego, które masz. Stres może pogorszyć objawy, czyniąc je bardziej widocznymi. Według APA istnieją trzy główne zaburzenia:

• Amnezja dysocjacyjna. Głównym objawem jest utrata pamięci, która jest cięższa niż normalne zapominanie. Na przykład nie możesz przypomnieć sobie informacji o sobie lub wydarzeń ze swojego życia, zwłaszcza z traumatycznych czasów. Wreszcie, epizod amnezji zwykle pojawia się nagle i może trwać minuty, godziny lub rzadko miesiące lub lata.
• Rozdwojenie jaźni. To zaburzenie odnosi się do „przełączania się” na alternatywne tożsamości. Innymi słowy, czujesz obecność wielu ludzi rozmawiających lub żyjących w twojej głowie. Czujesz się tak, jakby żyły w Tobie różne tożsamości. Każda tożsamość ma unikalne imię, historię i cechy. Na przykład mogą to być różnice w głosie, płci, a nawet manierach. Wreszcie, osoby z dysocjacyjnym zaburzeniem tożsamości zazwyczaj cierpią również na amnezję dysocjacyjną.
• Zaburzenie depersonalizacji. Po pierwsze, zaburzenie to obejmuje ciągłe lub epizodyczne poczucie oderwania lub bycia poza swoim ciałem. Innymi słowy, obserwujesz swoje działania, myśli i siebie z dystansu, tak jakbyś oglądał film. Tak więc inni ludzie wokół Ciebie wydają się zamgleni lub jak ze snu. Objawy te są głęboko niepokojące. Trwają tylko kilka chwil lub przychodzą i odchodzą latami.

Rodzaje leczenia

Dzięki leczeniu wielu ludziom udaje się zaradzić głównym objawom zaburzeń dysocjacyjnych i poprawić swoją zdolność do funkcjonowania i prowadzenia produktywnego, satysfakcjonującego życia. Leczenie zazwyczaj obejmuje psychoterapię. Dlatego terapia może pomóc ludziom uzyskać kontrolę nad procesem i objawami dysocjacji.

Celem terapii jest pomoc w zintegrowaniu różnych elementów tożsamości. Może być intensywna i trudna, ponieważ obejmuje przywoływanie w pamięci i radzenie sobie z przeszłymi traumatycznymi doświadczeniami. Często stosuje się również terapię poznawczo-behawioralną i dialektyczną terapię behawioralną. Wreszcie, hipnoza jest również pomocna w leczeniu dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości.

Techniki najczęściej stosowane przez terapeutów podczas CBT

Wierz lub nie, ale kluczową zasadą terapii poznawczo-behawioralnej jest to, że Twoje wzorce myślowe wpływają na Twoje emocje. Mogą również wpływać na Twoje zachowania. CBT podkreśla, jak negatywne myśli mogą prowadzić do negatywnych uczuć i działań. Ale jeśli przeformułujesz swoje myśli w pozytywny sposób, prowadzi to do bardziej pozytywnych uczuć i pomocnych zachowań.

Twój terapeuta nauczy Cię, jak wprowadzać zmiany, które możesz wprowadzić już teraz. Są to umiejętności, z których możesz korzystać do końca życia. W zależności od problemu, z którym się borykasz i Twoich celów, istnieje kilka sposobów podejścia do CBT. Jakiekolwiek podejście przyjmie Twój terapeuta, będzie ono obejmować:

• Identyfikowanie konkretnych problemów lub problemów w codziennym życiu.
• Uświadomienie sobie bezproduktywnych wzorców myślowych i tego, jak mogą one wpłynąć na Twoje życie.
• Identyfikowanie negatywnego myślenia i przekształcanie go w sposób, który zmienia Twoje samopoczucie.
• Uczenie się nowych zachowań i wprowadzanie ich w życie.

Innymi słowy, po rozmowie z Tobą i dowiedzeniu się więcej o problemie, w którym potrzebujesz pomocy, Twój terapeuta zdecyduje, która technika CBT jest najlepsza dla Twojego zaburzenia dysocjacyjnego lub innego problemu.

Cztery etapy CBT

Po pierwsze, istnieją cztery ważne etapy terapii poznawczo-behawioralnej. Ty i Twój terapeuta możecie współpracować na każdym etapie:

• Etap oceny.
• Faza poznawcza.
• Etap zachowania.
• Etap uczenia się.

Na etapie oceny poznajecie się ze swoim terapeutą. Specjalista zwykle tworzy plan leczenia. Często mają pojęcie o tym, jak długo może potrwać Twoje leczenie.

Na etapie poznawczym Ty i Twój terapeuta pracujecie razem, aby zrozumieć Twoje myśli. Możecie więc poświęcić trochę czasu na omówienie przeszłych wydarzeń, które sprawiły, że myślisz w taki, a nie inny sposób.

Na etapie zachowania Ty i Twój terapeuta pracujecie razem, aby znaleźć nowe wzorce myślenia. Innymi słowy, dostosowujesz swoje nowe wzorce myślenia do nowych zachowań.

Wreszcie, na etapie uczenia się, Ty i Twój terapeuta pracujecie razem, aby upewnić się, że zmiany są trwałe. Dowiesz się, jak wykorzystać zasady CBT w przyszłości. Możesz poradzić sobie z przyszłymi wydarzeniami bez potrzeby dalszej terapii.

Te cztery etapy nie zawsze są od siebie oddzielone. Mogą się ze sobą mieszać. Jest tak, ponieważ CBT nie jest sztywnym systemem terapii o ustalonych zasadach. Jednak udana terapia poznawczo-behawioralna zawsze obejmuje wszystkie cztery etapy.

W czym terapia poznawcz-behawioralna może pomóc?

Po pierwsze, terapia poznawczo-behawioralna jest całkowicie skuteczna w przypadku różnych zaburzeń dysocjacyjnych i ich powikłań. Co najważniejsze, działa samodzielnie lub w połączeniu z innymi terapiami lub lekami. Schorzenia, które leczy ten typ terapii, to:

• Uzależnienia.
• Zaburzenia lękowe.
• Zaburzenia afektywne dwubiegunowe.
• Chroniczny ból.
• Depresja.
• Amnezja dysocjacyjna.
• Używanie narkotyków i alkoholizm.
• Zaburzenia odżywiania.
• Zaburzenia tożsamości.
• Duże trudności w relacjach osobistych i w pracy.
• Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD).
• Zaburzenia osobowości.
• Fobie.
• Objawy fizyczne, takie jak zawroty głowy lub napady niepadaczkowe.
• Zespół stresu pourazowego (PTSD).
• Schizofrenia.
• Samookaleczenie lub okaleczenie.
• Zaburzenia seksualne.
• Zaburzenia snu, w tym koszmary senne, bezsenność i lunatykowanie.
• Myśli i zachowania samobójcze.
• Szum w uszach.

CBT może również pomóc w wielu codziennych problemach. Na przykład może to być nauka radzenia sobie w stresujących sytuacjach lub radzenie sobie z niepokojem związanym z pewnym problemem. Nie potrzebujesz diagnozy medycznej, aby skorzystać z CBT. Terapia może również pomóc w następujących sytuacjach:

• Nauka radzenia sobie z potężnymi emocjami, takimi jak gniew, strach czy smutek.
• Radzenie sobie z żalem.
• Objawy lub zapobieganie nawrotom choroby psychicznej.
• Radzenie sobie z problemami zdrowia fizycznego.
• Rozwiązanie konfliktu.
• Poprawa umiejętności komunikacyjnych.
• Trening asertywności.

Krótko mówiąc, terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest obecnie dobrze ugruntowanym, skutecznym rodzajem terapii krótkoterminowej. Ta najnowocześniejsza terapia opiera się na powiązaniach między Twoimi myślami, emocjami i zachowaniami oraz na tym, jak dokładnie wpływają one na siebie. Istnieje wiele technik stosowanych w terapii CBT.

W zależności od rodzaju zaburzenia dysocjacyjnego lub problemu, w którym potrzebujesz pomocy, poszukaj terapeuty. Twój terapeuta z pewnością pomoże ustalić, która strategia CBT najlepiej odpowiada Twoim konkretnym potrzebom.