Doświadczenie wyjścia z ciała: na czym polegają?

Wyobraź sobie, że właśnie przytrafia Ci się doświadczenie wyjścia z ciała, dzięki czemu możesz widzieć siebie tak, jak inni widzą Ciebie. To wyjątkowy fenomen. Dowiesz się o nim więcej czytając poniższy artykuł.

Doświadczenie wyjścia z ciała obejmuje kilka fenomenów, które są zarówno niesamowite, jak i skomplikowane. Wyobraź sobie, jak unosisz się nad swoim ciałem.

Podczas wyjścia z ciała towarzyszą Ci dokładanie takie odczucia. Przez wiele lat tłumaczono to mistycyzmem i szamanizmem. Jednak teraz wiemy, że odpowiedź leży w naszych mózgach.

Co więcej, doświadczenia wyjścia z ciała to zjawiska percepcyjne, do których zaliczamy doświadczanie iluzorycznych ruchów, m. in. latania, spadania, unoszenia się i spoglądania na siebie z zewnątrz. Te doświadczenia dysocjacyjne są związane z czynnikami neurologicznymi i psychologicznymi. Mogą występować zarówno u osób zdrowych, jak i chorych.

Doświadczenie wyjścia z ciała i jego rodzaje

Możemy wyróżnić dwa rodzaje takich doświadczeń, z których każdy posiada jasno określone cechy charakterystyczne:

• Doświadczenia sensoryczne. Wrażenie upadania lub unoszenia się powstaje w wyniku przerwania jednorodności odczuć cielesnych, które wiążą się z układem przedsionkowym.
• Doświadczenia autoskopijne. Te doświadczenia polegają na postrzeganiu własnego ciała z perspektywy innej osoby.

Dlaczego pojawia się doświadczenie wyjścia z ciała?

Doświadczenie wyjścia z ciała wiąże się często ze zmienionymi stanami świadomości. Tym samym wielu autorów porównuje ten fenomen ze stanami typowymi dla bardzo oryginalnych snów. Poza tym jest to proces nietypowej integracji multisensorycznej, podczas której dana osoba jest świadoma sytuacji, w jakiej się znajduje.

Właśnie dlatego układ przedsionkowy, ruchowy i sensoryczny odgrywają kluczową rolę w ciąży.

Układy zaangażowane w ten fenomen

• Przedsionkowy. Receptory tego układu znajdują się w uchu wewnętrznym i odpowiadają za utrzymywanie stabilnego obrazu w siatkówce, co stanowi kluczową zdolność umożliwiającą utrzymywanie równowagi.
• Ruchowy. Podczas doświadczeń poza ciałem mózg wykonuje odpowiednie programy ruchu w warstwie dysocjacyjnej, chociaż dana osoba wcale się nie porusza.
• Sensoryczny. Przypomina silnik i jest umieszczony w płacie ciemieniowym. Wielu badaczy zakłada, że doświadczenia poza ciałem to po prostu postrzegany przez samego siebie obraz własnego ciała.

Zaburzenia i fenomeny związane z wyjściem z ciała

Kiedy w którymkolwiek z wymienionych wyżej układów pojawią się zmiany, zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia doświadczeń poza ciałem. Optymalne warunki do rozwoju tego fenomenu mogą stworzyć zaburzenia związane ze snem, używaniem narkotyków oraz uszkodzeniami mózgu.

Pośród fenomenów występujących podczas snu warto zwrócić uwagę na:

• Halucynacje hipnagogiczne i hipnopompiczne. To wyraziste i dezorientujące doświadczenia percepcyjne, które pojawiają się na początku i pod koniec snu.
• Paraliż senny. Kończyny i silnik działania przestają być zsynchronizowane i zmieniają przetwarzanie multisensoryczne ciała. Tym samym samopostrzeganie prowadzi do pojawienia się uczucia unoszenia się poza ciałem.
• Świadome śnienie. Polegają na zachowaniu świadomości podczas snu. Co więcej, śniący może częściowo sterować snem i zauważać precyzyjne detale.
• Sen REM (z gwałtownymi ruchami gałek ocznych). Podczas tego snu pojawia się śnienie na jawie, ponieważ mózg jest jeszcze aktywny w takim samym stopniu jak w momencie, gdy jesteśmy obudzeni. Dzięki badaniom elektrofizjologicznym naukowcy odkryli, że trzy poprzednie sytuacje występują głównie podczas tej fazy snu.

Czy można wywołać wyjście z ciała?

Przez wiele wieków takie doświadczenia wiązano z czynnikami paranormalnymi. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ nasi przodkowie nie posiadali wiedzy niezbędnej do ich badania. W dzisiejszych czasach wiemy, że wyjście z ciała to fenomen związany z zaburzeniem obrazu ciała, łączący się z takimi procesami poznawczymi jak pamięć, postrzeganie samego siebie i wyobraźnia.

Doświadczenie wyjścia z ciała a skłonność do fantazji

Chociaż doświadczenia wyjścia z ciała mają wyraźne podstawy biologiczne, warto również zwrócić uwagę na związane z nimi czynniki psychologiczne. Najważniejszy z nich to osobowość. Kilka badań wykazało, że doświadczenia te występują o wiele częściej u osób z większą wyobraźnią i otwartością.

Ten związek pokazuje, że takie doświadczenia mogą być również wywoływane przez sugestię i cechy osobowości.

Sztuczne wywoływanie wyjścia z ciała

Ten fenomen można również wywołać w sposób sztuczny. Oto najbardziej skuteczne techniki, które mogą okazać się pomocne:

• Wywoływanie częstotliwości mózgu. Wykorzystując rytm obuuszny można wywołać w mózgu aktywność fal Theta, typową dla stanów między snem a przebudzeniem.
• Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna. Wywoływana poprzez stymulację płatów skroniowych, tak jak podczas eksperymentu Persingera. Nadmierne pobudzenie między płatami prowadzi do intruzji odczucia przestrzennego “ja” w prawej półkuli do językowego odczucia “ja” w lewej półkuli.
• Bezpośrednia stymulacja. W niektórych eksperymentach naukowcy wywoływali wyjście z ciała używając bezpośredniej stymulacji kory przedsionkowej i ruchowej.
• Stymulacja elektryczna skrzyżowania skroniowo-ciemieniowego. Jak pokazał eksperyment Arzy’ego, stymulacja tego obszaru, w którym zachodzi wiele procesów przetwarzania multisensorycznego, wywołuje błędy w samopostrzeganiu.
• Deprawacja sensoryczna. Dezorientacja może wywoływać odmienne stany świadomości, podczas których obrazy mentalne cechuje nadmierny realizm, jeśli tylko wyeliminuje się wszystkie odniesienia do przestrzeni i czasu.

Doświadczenie wyjścia z ciała i medytacja

Ten fenomen pojawia się zazwyczaj w stanach, podczas których aktywność mózgu jest podobna do aktywności podczas snu, ale dana osoba zachowuje świadomość. Badacze odkryli, że osoby, które regularnie medytują, częściej doświadczają wyjścia z ciała.

Właśnie dlatego używają nazwy “projekcja astralna”. Fale Theta przeważają zazwyczaj w ekstremalnych stanach relaksacji, takich jak medytacja.

Udział neuronów lustrzanych

Autorzy Jalal i Ramachandran twierdzą, że układ neuronów lustrzanych jest połączony w taki sposób, że umożliwia widzenie wirtualne w trzeciej osobie. Neurony lustrzane uaktywniają się od razu, gdy widzimy inną osobę, która wykonuje daną czynność.

Następnie łączą się z naszymi ośrodkami wyższego rzędu, aby przewidzieć lub naśladować dane działanie, nawet jeśli mielibyśmy robić to jedynie w sposób symboliczny. Połączenie tych neuronów z korą mózgową i drogami aferentnymi prowadzi do “odłączenia się od ciała”, jeśli zostaną spełnione warunki zaburzeń sensorycznych.

Fenomen psychobiologiczny

W doświadczenia wyjścia z ciała zaangażowane są układy nerwowe i ruchowe, funkcje poznawcze oraz cechy osobowości. To fenomen, który w określonych przypadkach może okazać się patologiczny.

Zwróć uwagę na fakt, że próby wywołania takich doświadczeń nie zawsze są zdrowe. Wyjście z ciała może być niebezpieczne, ponieważ jest mocno związane z kryzysem psychotycznym.

Ludzie często kojarzą wyjście z ciała z doświadczeniami paranormalnymi, co sprawia, że nie mówią o nim przez wiele lat. Nie chcą, aby uznano je za osoby niezrównoważone psychicznie. Dlatego też zrozumienie, na czym polega ten fenomen, to pierwszy krok na drodze patrzenia na niego we właściwy sposób.