inteligentni ludzie się nie nudzą. Jednak w przypadku dzieci, pewne zachowania rodziców mogą być przytłaczające i męczące. Mowa na przykład o ogólnej tendencji do wypełniania pociechom czasu zajęciami pozaszkolnymi takimi jak języki obce, sport czy kultura w celu zapewnienia im lepszej przyszłości. To błąd.
Stymulacja zapewniana dziecku nie powinna być zbyt słaba. Potrzebuje ono także relacji międzyludzkich i uczuciowych. Jednak zapisywanie malucha na zbyt wiele zajęć może powodować niezdrowe przestymulowanie.
Dlatego też wysiłki wielu rodziców na rzecz wypełnienia czasu dziecka do maksimum często obracają się przeciwko nam. Czasami warto usłyszeć, że dziecko się nudzi, gdyż wówczas może wykorzystać swoje zdolności artystyczne i kreatywność. Może skonfrontować się z pustką i zastanowić się: co będę teraz robić?
Jakie są przyczyny nudy?
Pewne zadania budzą w nas poczucie niespełnienia. Co więcej, gdy je często wykonujemy, odczuwamy pustkę, chęć zmiany i zaangażowania w coś innego.
Jeśli zdarza się to okazjonalnie, jest to sygnał ostrzegający nas przed spadkiem motywacji. Może mieć to związek z wypaleniem lub spadkiem zainteresowania. Jednak uczucie to nie paraliżuje nas, a napędza do szukania innych, bardziej wartościowych aktywności.
Inteligentni ludzie się nie nudzą
Zależność pomiędzy inteligencją a nuda została opisana w badaniu opublikowanym przez Journal of Health Psychology. Według niego osoby o wyższym ilorazie inteligencji nie nudzą się tak łatwo. Przyczyna leży w fakcie, że spędzają dużo czasu pogrążone we własnych myślach. Zapewnia im to rozrywkę, motywację i stymulację.
Z kolei osoby, które nie są bardzo uzdolnione potrzebują większej liczby aktywności, które będą wypełniać ich czas i stymulować ich umysł. Należy do nich na przykład wychodzenie ze znajomymi lub uprawianie sportu. Nie oznacza to jednak, że ludzie inteligentni mniej chętnie ćwiczą czy się socjalizują.
Inne badanie na podobny temat przeprowadzone przez Singapore Management University i London School of Economics and Politial Science podaje, że osoby o wysokim ilorazie inteligencji wolą godzinami myśleć o swoich celach niż spotykać się z innymi.
Uzdolnione dzieci a nuda
W przypadku wybitnie uzdolnionych dzieci powyższa zależność się odwraca. Dzieci, którym nauka przychodzi łatwo szybko się nudzą, o ile nie znajdują się w otoczeniu dopasowanym do swoich możliwości.
Rozwój kognitywny takich dzieci odbywa się szybciej niż u ich rówieśników. Dlatego też nudzą się na lekcjach i potrzebują dodatkowej stymulacji. W szkole mogą więc często się rozpraszać. Nie koncentrują się na lekcjach, nie odrabiają zadań domowych, a ich motywacja szybciej opada. Zwykle krytykują nauczycieli i często mają słabe oceny.
Jak widać, nuda i inteligencja pozostają w ścisłej zależności. Warto także mieć na uwadze, że nie wszystkie dzieci zachowują się tak samo i odczuwają nudę w identyczny sposób. Oczywiście istnieją uzdolnione maluchy, które się nie rozpraszają, podobnie jak przeciętne dzieci, które szybko się nudzą. Ludzie są przecież tak różni!
Zdrowie, nuda i inteligencja
Nuda u uzdolnionych dzieci może odbijać się na ich zdrowiu fizycznym i psychicznym. Może nawet prowadzić do poważnych zaburzeń w obrębie funkcjonowania w społeczeństwie, zachowania i poznania. Mowa o problemach z adaptacją i integracją z grupą rówieśników i frustracji, która z wiekiem może przerodzić się w zaburzenia lękowe.
Takie zaburzenia pogłębiają się, jeśli specjaliści pomylą nudzenie się związane z inteligencją z innymi zaburzeniami lub patologiami takimi jak ADHD, które także powoduje brak koncentracji z klasie, problemy z nauką i zmiany osobowości.
Skrajna nuda u dorosłych może powodować poważne problemy. Jak twierdzi James Danckert, jeden z najważniejszych ekspertów w tym temacie, osoby jej doświadczające mogą zapaść na depresję, zaburzenia lękowe lub wpaść w uzależnienie.
Co więcej, może ona doprowadzić do zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych lub somatycznych, gdyż ma silny, negatywny wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne.
Jednak nudzenie się od czasu do czasu jest zjawiskiem pozytywnym. Gdy czujemy przesyt szybkim rytmem życia, momenty nicnierobienia są przydatne. Możemy wówczas poświęcić czas sobie i uwolnić umysł od obciążenia. To chwile na przyjrzenie się swojemu krajobrazowi wewnętrznemu, który być może też ma nam coś do powiedzenia.