Cukrzyca emocjonalna: czy rzeczywiście istnieje?

Wiele czynników odgrywa rolę w rozwoju cukrzycy typu 2. A czy jeden z nich to emocje? Czy istnieje coś takiego jak cukrzyca emocjonalna?

“Czy dotknęła mnie cukrzyca emocjonalna?”. Liczba pacjentów cierpiących na cukrzycę typu 2, który pytają swoich lekarzy o to, czy stres, niepokój i negatywne emocje mogą wywierać wpływ na rozwój cukrzycy, może Cię zaskoczyć. Czy coś takiego jest wogóle możliwe? Dowiedzmy się tego!

Cukrzyca typu 2 to schorzenie, w którym organizm nie jest w stanie skutecznie przetwarzać insuliny, podstawowego i kluczowego hormonu produkowanego przez trzustkę. Insulina pomaga zamieniać jedzenie, które spożywasz, w energię.

Insulinooporność (lub ograniczona produkcja insuliny) sprawia, że poziom cukru we krwi powoli wzrasta, co wywołuje liczne komplikacje.

Stres i inne czynniki emocjonalne są w stanie wpływać na liczne procesy przemiany materii. Na przykład silne emocje podnoszą Twój poziom kortyzolu, co sprawia, że organizm uwalnia większe ilości glukozy.

Owszem, istnieje skomplikowany związek między emocjami a cukrzycą. Jeśli odczuwanie stresu automatycznie równałoby się z rozwojem cukrzycy, to 90% (lub więcej) światowej populacji byłaby cukrzykami. Jasne jest, że rozwój tej choroby nie wiąże się całkowicie z czynnikiem emocjonalnym.

Jednak stres i niepokój mogą prowadzić do zmiany stylu życia, co może prowadzić do rozwoju takich problemów jak cukrzyca.

Cukrzyca emocjonalna nie istnieje

Cukrzyca jest trudna do leczenia. To ogromny problem zdrowia publicznego, który jest diagnozowany u coraz większej liczby osób. Badania takie jak to przeprowadzone przez dr Julianę Mainę Wanjiru na Uniwersytecie w Manchesterze wykazały, że teraz edukowanie ludzi na temat przyczyn cukrzycy typu 2 jest ważniejsze niż kiedykolwiek wcześniej.

Jej szybkość rozwoju i wpływ na przewidywaną długość życia sprawia, że nie można jej ignorować. Cukrzyca typu 2 może rozwijać się niewykryta przez wiele lat zanim pacjent zacznie doświadczać jej objawów, czasami nawet dopiero po przekroczeniu 55 lub 60 roku życia.

Niestety ta choroba przewlekła występuje również często u dzieci. Oto kilka z jej głównych przyczyn:

Co wywołuje cukrzycę?

Jak już wspomnieliśmy na początku artykułu, cukrzyca rozwija się ponieważ ciała pacjentów albo nie produkują wystarczających ilości insuliny lub nie są w stanie przetwarzać jej w skuteczny sposób. Do problemów z insuliną może prowadzić seria czynników:

• Niezdrowa dieta. Wiele osób cierpi na brak zróżnicowania w swoich dietach i spożywa zbyt wiele cukrów oraz przetworzonych produktów spożywczych. Nawyki żywieniowe stanowią kluczowy komponent rozwoju cukrzycy.
• Zwiększony BMI (wskaźnik masy ciała) oraz otyłość.
• Nadciśnienie.
• Prowadzenie siedzącego trybu życia.
• Rolę może również odgrywać genetyka.

Rodzaje cukrzycy

Zauważyliśmy już wcześniej, że nie istnieje coś takiego jak cukrzyca emocjonalna. Wyróżniamy jedynie cukrzycę typu 1 i cukrzycę typu 2.

• Istnieje związek między chronicznym stresem i podniesionym poziomem cukru we krwi.
• Twój mózg interpretuje wysoki poziom adrenaliny i kortyzolu jako oznakę, że potrzebujesz większych ilości energii. W związku z tym mówi Twojemu organizmowi, aby uwolnił większe ilości glukozy do Twojego krwiobiegu.
• Jednak nie sprawia to wcale, że stajesz się cukrzykiem. Kiedy takie poziomy opadną, osoby, które nie cierpią na to schorzenie szybko odzyskają normalny poziom cukru we krwi i normalną przemianę materii.
• Jednak jeśli Twoja trzustka nie produkuje wystarczających ilości insuliny lub cierpisz z powodu insulinooporności, nie będziesz w stanie poradzić sobie z tym nagłym wzrostem poziomu cukru we krwi.

Co na temat cukrzycy i emocji mówi nauka?

Teraz powinno być już jasne, że cukrzyca nie może rozwinąć się z powodu samego stresu. Jednak badania, które zostały przeprowadzone w związku z tym, przyniosły interesujące dane, nad którymi warto się pochylić.

Uniwersytet w Tel Awiwie przeprowadził w 2006 r. badanie na temat związku między wypaleniem w pracy a cukrzycą. Przyniosło ono interesujące rezultaty. Badanie na dużej populacji przeprowadzone przez Norweski Uniwersytet Nauki i Technologii również przyniosło podobne wnioski.

Chociaż nie możemy mówić o typowej cukrzycy emocjonalnej, to kiedy połączy się element emocjonalny z innymi czynnikami, to okaże się, że może odgrywać znaczącą rolę w rozwoju cukrzycy.

Depresja i chroniczne wypalenie mogą zmieniać Twój styl życia i być klinicznym czynnikiem prognostycznym cukrzycy

Wyobraź sobie kogoś, kto przez lata doświadczał wypalenia emocjonalnego w pracy. Z czasem rozwinie się u niego depresja, a jego styl życia zmienia się całkowicie. Zmienia sposób w jaki je, więcej siedzi i rozwija się u niego bezsenność. Wszystkie z tych zmian to czynniki ryzyka prowadzące do rozwoju cukrzycy.

Podsumowując, nie ma bezpośredniego związku między negatywnymi emocjami a cukrzycą. Cukrzyca emocjonalna po prostu nie istnieje. Jednak takie czynniki jak depresja wywołują często określone zmiany w zachowaniu i wzorcach jedzeniowych, które mogą prowadzić do rozwoju cukrzycy.

Zdrowie psychiczne i fizyczne są ze sobą związane, więc pamiętaj o tym, aby o siebie dbać!