Arthur Schopenhauer - poznaj bliżej postać tego genialnego filozofa

Arthur Schopenhauer był dowodem na to, że pesymizm nie jest synonimem goryczy. Jego pomysły podkreślały ograniczenia bycia człowiekiem, ale jednocześnie jego słowa były przepełnione radością.

Arthur Schopenhauer był jednym z najwybitniejszych filozofów XIX wieku. Był świetnym myślicielem i posiadał wyjątkowe poczucie humoru.

Wiele osób uważa go za największego przedstawiciela filozoficznego pesymizmu. Inni uważają go za realistycznego i szczerego myśliciela, który odkrył najmniej widoczne aspekty rzeczywistości i istnienia. Artur Schopenhauer oświadczył po prostu, że życie nie było warte tych wszystkich poświęceń. Sformułował to jednak z największą gracją.

Myślimy o Arthurze Schopenhauerze jako spadkobiercy filozofii Kanta i Spinozy. Jednak ten niesamowity filozof był również zainteresowany wschodnimi sposobami myślenia, takimi jak buddyzm, taoizm i wedanta. Z jego pomysłów wyłoniły się uniwersalne podejścia, które pozostają aktualne do dziś.

Artur Schopenhauer i jego dzieciństwo

Arthur Schopenhauer urodził się w Gdańsku 22 lutego 1788 r. Jego ojciec, Heinrich Floris Schopenhauer, był zamożnym kupcem. Wtajemniczył syna w świat biznesu. Jego matka, Johanna Henriette Trosenier, była towarzyską kobietą, która została pisarką.

To właśnie Johanna organizowała w ich domu wieczory literackie. Uczestniczyli w nich najwybitniejsi intelektualiści tamtych czasów, w tym Goethe. Arthur był na tych spotkaniach, ale jego posępna i wycofana osobowość uniemożliwiła mu cieszenie się nimi. Z tego powodu miał dość trudną relację z matką.

Kiedy Arthur miał pięć lat, rodzina przeniosła się do Hamburga. Tam rozpoczął prywatną edukację. Celem jej było przejęcie roli ojca w rodzinnej firmie. Nie trzeba dodawać, że to się nigdy nie wydarzyło. Arthur miał także siostrę młodszą od niego o dziewięć lat. Jednak nie miał z nią bliskiego związku.

Nowy myśliciel

Ojciec Artura chciał, żeby został on kupcem. W 1805 r. w wieku 17 lat Artur Schopenhauer rozpoczął więc odpowiednie studia. Jednak w tym samym roku zmarł jego ojciec. Podobno popełnił samobójstwo. Rodzina przeniosła się do Weimaru, Artur pozostał w Hamburgu.

W 1809 r. zdecydował się zrezygnować handlu i rozpoczął studia medyczne na uniwersytecie w Getyndze. Podczas studiów Schopenhauer poznał kilku znanych filozofów. W rzeczywistości stał się pasjonatem ich sposobu myślenia. W ten sposób odkrył swoje prawdziwe powołanie.

W 1811 przeniósł się do Berlina i rozpoczął studia filozoficzne. Studiował także filologię, historię i nauki przyrodnicze. Ostatecznie uzyskał doktorat z filozofii na Uniwersytecie w Jenie w 1813 roku. Następnie wrócił do domu matki w Weimarze. Tam miał okazję nawiązać długie rozmowy z Goethem. Podziwiał tego filozofa przez całe życie.

Podziwiał także Szekspira, Homera i pisarzy hiszpańskiego Złotego Wieku. W rzeczywistości przetłumaczył niektóre z tych dzieł na język niemiecki. Później przeniósł się do Drezna. Tam napisał swoją cenioną książkę Świat jako wola i reprezentacja. Została ona opublikowana w 1819 roku.

Wielki myśliciel

Publikacja tej książki zidentyfikowała unikalny sposób myślenia Schopenhauera. Właściwie to tam ukształtował się jego przysłowiowy pesymizm. Opierał się on na jednej przesłance. Że żyjemy w najgorszym z możliwych światów.

Artur Schopenhauer zaczynał wtedy być postrzegany jako myśliciel sceptyczny. Rzeczywiście, potępił ludzką irracjonalność w czasie, gdy zwyciężył mit rozumu.

Myślenie Schopenhauera nie było jednak czysto cyniczne. Zamiast tego opowiadał się za nową etyką współczucia wobec „wszystkiego, co ma życie”. Zdefiniował sztukę jako ostateczny balsam, który łagodzi wszelkie smutki i daremność istnienia.

Później zasłynął na całym świecie ze swoich aforyzmów, w których stwierdzał, że radość i pesymizm nie wykluczają się wzajemnie. Początkowo nie było na świecie zainteresowania jego pracami. W rzeczywistości wiele egzemplarzy jego książki zostało zniszczonych z powodu braku nabywców.

Jednak z biegiem lat Artur Schopenhauer stał się jednym z najbardziej znanych myślicieli. Nawet Ryszard Wagner wysłał mu kopię swojej opery „Pierścień Nibelungów” z autografem, aby wyrazić swój podziw.

Schopenhauer był myślicielem sprzecznym. Promował wegetarianizm, ale jadł mięso. Ponadto rozmawiał ze swoimi psami w kilku językach i traktował je jak ludzi.

Później Artur Schopenhauer zachorował na cholerę i przeniósł się do Frankfurtu, gdzie mieszkał przez ponad dwie dekady. W 1836 opublikował traktat O woli w naturze. Zmarł we wrześniu 1860 r.