Ostatnio czuję się trochę samotna, nawet gdy jestem otoczona ludźmi, których każdy chciałby mieć blisko siebie.
Czuję się opuszczona ale nie rozumiem dlaczego. Kiedy jednak jestem w moim pokoju a w pobliżu nie ma nikogo, kto zagłuszyłby moje własne dźwięki, wtedy czuję się najbardziej samotna.
Wiem, że oznacza to, że nie jestem w najlepszym towarzystwie. Czuję się samotna, gdy jestem sama, i to jest straszne uczucie. Nie chcę słuchać tego, co mam sobie do powiedzenia. Mam też poczucie, że jestem najsmutniejszą osobą na świecie.
Ponadto panika, którą czuję, gdy znajduję się w całkowitej ciszy, jest tak przemożna, że staram się tej ciszy unikać za wszelką cenę. Zanurzona w panice czuję się pozbawiona ochrony i całkowicie bezbronna.
Wielu ludzi doświadczyło podobnego uczucia, a teraz prawdopodobnie i ty przechodzisz przez jeden z takich momentów. To normalne i nie masz się czego wstydzić. Łatwo jest poczuć się owładniętym przez pustkę, znaleźć w próżni. I wszyscy się boimy, że cos takiego się zdarzy w naszym życiu.
Samotność nie zawsze jest zła
Często, gdy widzisz nadchodzący cień samotności, próbujesz go zamaskować, by nie wpaść w jego otchłań. Albo izolujesz się w swojej melancholii. Zapadasz w stan, w którym możesz doświadczyć tylko i wyłącznie cierpienia i zapominasz, w mniejszym lub większym stopniu, kim naprawdę jesteś.
Pierwszym i niezbędnym krokiem jest walka z tym przerażającym dyskomfortem, który nie pozwala Ci cieszyć się tym, co masz.
Musisz stawić mu czoła i zaakceptować go. Tak, zawsze musisz nazwać lub nadać etykietę temu, co się z tobą dzieje. W ten sposób można przypisać wszystko do określonego miejsca i zacząć działać, gdy zamiast korzyści zaczyna stanowić przeszkodę.
“Poczucie samotności nie jest tym samym, co bycie samemu:
Bycie samemu może być przyjemnym doświadczeniem,
takim, którego możesz potrzebować, aby zebrać siły lub zrobić coś twórczego…
Ale uczucie samotności i odizolowania jest szkodliwe dla ludzi;
Stajesz się mniej twórczy, mniej inteligentny, a twoje zdrowie cierpi “.
-Elsa Punset-
Samotność nie musi być zła. Przekonanie się o tym jest następnym krokiem. Chodzi o zaakceptowanie tego, że bezbronność, którą czujesz, jest po prostu iluzją emanującą od słabej woli serca. Oznacza to, że bycie samemu może być wspaniałą okazją: idź na spacer, podróżuj, czytaj, medytuj…
Może to być najodważniejszy sposób na odkrycie i pokochanie siebie. Nie możesz oczekiwać, że inni będą wspierać cię i dbać o ciebie, jeśli sama tego dla siebie nie robisz..
W samotności odkrywasz, że nie jesteś tak naprawdę osamotniona
Samotność może być tęsknotą za uściskiem, który jest w zasięgu ręki. Chwile ciszy mogą budzić lęk, ale mogą też oczyścić, uspokoić i pocieszyć. Rodzajem samotności, która przynosi szczęście jest ta, która odnajduje cię i otacza tak byś, mogła stać się dla siebie najlepszym towarzyszem.
Nigdy nie jesteś sama, jeśli nie pozwolisz sobie na to. Ludzie rodzą się, aby utrzymywać kontakty z innymi. Dlatego dzielą się swoim życiem z osobami, które są im bliskie. Jednak czyż nie jest prawdą, że najbliższą sobie osobą jesteś właśnie ty? Dlaczego miałabyś z tego rezygnować?
“Nigdy nie jestem zupełnie sam, zawsze jestem ze sobą.”
-Anonim-
W tym wszystkim istnieje pewność. Ona już tu jest w momencie, gdy przychodzisz na świat. Jesteś już bijącym sercem, które nie może zaprzeczyć, że towarzyszy sobie samemu. Dlaczego nie uczynić tego jeszcze prostszym? Dlaczego nie wykorzystać chwili i cieszyć się życiem?
Najlepszym sposobem radzenia sobie z samotnością jest przyjąć ją do siebie, by wzmocnić więź jaka przywiązuje nas do naszej istoty.
Samotna? Chcę być sama z kimś, kto również chce być
Nie jesteśmy sami, dopóki możemy krzyczeć, że jest jeszcze coś, co nas identyfikuje, co pokazuje nam, że życie jest czymś o co warto walczyć. Mamy nie tylko siebie samych. Choć uczucie osamotnienia może nas oślepiać , wiemy, że są wokół nas ludzie z którymi warto przebywać.
“Samotność jest dobra, ale potrzebujesz kogoś, kto ci to powie “.
-Honoré de Balzac-
Możesz pomyśleć, że przecież masz rodzinę, małżonka, dzieci a nawet przyjaciół, ale nadal czujesz się sama. Żyjemy w społeczeństwie, które coraz częściej komunikuje się przy użyciu różnego rodzaju technologii.
Wymaga także od nas i naszych bliskich, byśmy spędzali więcej czasu w pracy a mniej czasu poświęcali na kontakty osobiste. Nie oznacza to jednak, że nasi bliscy nas nie kochają. Że nas nie wspierają.
Być może w tym przypadku twoja zależność od kogoś współpracuje z samotnością, skoro tak czujesz. Może to dobrze, że szukasz wolności, przestrzeni, hobby itp. w których poczujesz się spełniona bez potrzeby dzielenia się tą chwilą z kimś innym.