Tłumiony gniew – katastrofalne skutki dla naszego organizmu

Tłumiony gniew jest stanem autodestrukcyjnym. Jednak wybuchy gniewu też nie są zdrowe. W rzeczywistości pozwolenie na przejęcie kontroli nad gniewem jest tak samo szkodliwe, jak nie uwalnianie go w kontrolowany sposób.

Dlatego musisz nauczyć się odróżniać tłumiony gniew od opanowanego. Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, to określić, co wywołuje Twoją wściekłość. Może to być wydarzenie zewnętrzne, takie jak napaść, ale także wewnętrzne, takie jak wspomnienie napaści. Często jest to spowodowane uczuciem frustracji lub strachu. Nie chodzi jednak o to, by przestać odczuwać złość bez powodu, ale o to, by odpowiednio sobie z tym poradzić i dotrzeć do sedna sprawy.

Ignorowanie gniewu lub jakiegokolwiek innego uczucia nie jest zdrowe. Rzeczywiście, unikanie nie tylko nie rozwiązuje problemu, ale często go zwiększa. W rzeczywistości ważną częścią rozwoju osobistego jest stawienie czoła temu, co się czuje i wiedza, co z tym zrobić.

„Więc co to wszystko nam mówi? Cóż, sugeruje to, że utrzymywanie w sobie gniewu nie wyrządza ci wiele szkody, że sporadyczne wybuchy są prawdopodobnie w porządku i że nie tyle to, czy się złościsz, ma znaczenie, ale to jak to robisz i jak często”.

-Claudia Hammond-

Tłumiony gniew

Tłumiony gniew pojawia się, gdy z jakiegoś powodu doświadczasz gniewu i celowo powstrzymujesz się od wyrażania go. Może to być spowodowane tym, że uważasz to za niewygodne, między innymi z powodu dominujących wzorców społecznych, strachu lub pewnych przekonań.

Jeśli jednak energia twojego gniewu się nie rozproszy, jest pod takim ciśnieniem, że może być bardzo niebezpieczna, jeśli wybuchnie. Co więcej, możliwe jest, że może się to zdarzyć nie tylko raz, ale wielokrotnie.

Na przykład często zdarza się to w związkach opartych na zastraszaniu, niezależnie od tego, czy dotyczą par, kolegów czy rodziny. W rzeczywistości, gdy źródłem gniewu jest osoba, z którą łączy cię ciągła więź, zwykle pojawia się łańcuch gniewu. To powoduje falę wielkiego stłumionego gniewu.

Tego rodzaju uczucia można stłumić, ale to nie znaczy, że one znikają. Często zdarza się, że wrogość ma tendencję do zwracania się przeciwko tobie i kończy się objawami psychicznymi lub fizycznymi. Rzeczywiście, możesz zachorować.

Konsekwencje tłumionego gniewu

Gniew nie jest czymś, co istnieje tylko w twoim umyśle. Kiedy doświadczasz gniewu, istnieje również szereg efektów fizjologicznych, które zmieniają sposób działania twojego ciała. Do najbardziej widocznych zmian należą:

• Zwiększa się ciśnienie krwi.
• Puls przyspiesza.
• Zwiększa się produkcja adrenaliny. To zmienia równowagę twojego ciała.
• Następuje brak równowagi w układzie odpornościowym.
• Układ mięśniowy staje się sztywniejszy.
• Oddychanie przyspiesza.

Objawy te, zwłaszcza jeśli doświadczasz ich często, mogą sprawić, że będziesz bardziej podatny na niektóre choroby. Z drugiej strony eksplodując, zazwyczaj całkowicie tracisz samokontrolę.

W przypadku stłumionego gniewu, dzieje się tak, że rozproszenie uczucia gniewu trwa dłużej. W rzeczywistości ma tendencję do przedłużania się i utrzymywania ciała we wspomnianym powyżej stanie nierównowagi.

Wyrażanie emocji jest normalne i zdrowe dla ciebie, jako istoty ludzkiej. Dlatego tłumienie jest nieskuteczne. W rzeczywistości twój gniew w końcu znajdzie sposób, by się zamanifestować, zwykle poprzez twoje ciało.

Przetwarzaj złość

Nie jest źle być złym. To normalna reakcja na zagrożenie i jest częścią naszego instynktu przetrwania. Jednak gniew może również stać się wzorem, gdy żyjesz defensywnie. Innymi słowy, jeśli często się boisz. Również, jeśli uczyniłeś nietolerancję sposobem na przezwyciężenie niepewności.

W rzeczywistości tłumiony gniew może prowadzić do ciężkiej depresji. Wobec tego gniew, którego nie byłeś w stanie zamanifestować, powraca z powodu efektu odbicia i zwraca się przeciwko tobie. W takich warunkach zaczynasz się bić i tracisz zainteresowanie wszystkim. Dzieje się tak zwykle dlatego, że osoba, która cię denerwuje, jest ukochaną osobą, dlatego uważasz, że niedopuszczalne jest odczuwanie wobec niej gniewu.

Ważne jest, aby nauczyć się akceptować własne uczucia. Mówienie sobie, że odczuwasz złość, to początek. Rzeczywiście, w zasadzie odczuwanie gniewu jest pozytywne. To mechanizm ostrzegawczy i ważne jest, aby go słuchać. Musisz jednak przetworzyć ten sygnał, aby nie stał się czynnikiem, który szkodzi innym lub tobie. Nie potrafimy tego od urodzenia, ale zawsze możemy się tego nauczyć.