Ponieważ seriale telewizyjne stają się coraz bardziej popularne, reżyserzy i scenarzyści próbują uwzględnić postacie, które odzwierciedlają prawdziwe życie. Z tego powodu dość łatwo jest znaleźć seriale i role, w których pojawiają się choroby psychiczne. W tym artykule opowiemy o serialach telewizyjnych na ten temat. Porozmawiamy również o tym, jak zaburzenia te są adresowane w tych programach.
Należy jednak pamiętać, że omawiane przez nas seriale są fikcyjne. Co więcej, czasami reprezentują raczej stereotypowe lub zmodyfikowane cechy, aby nawiązać do fabuły produkcji.
1. Atypowy
Robia Rashid stworzyła i napisała ten serial dla Netflixa. Przedstawia nam życie 18-latka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD). Ta niezwykle złożona choroba powoduje wiele objawów, które zwykle zaczynają się we wczesnym dzieciństwie. Ogólnie rzecz biorąc, osoby z zaburzeniami ASD:
- Mają problemy z komunikacją i interakcjami społecznymi.
- Manifestują powtarzające się zachowania lub brak elastyczności w ich rutynowych czynnościach.
Osoby z ASD doświadczają wielu trudności w codziennym życiu. Jest to szczególnie widoczne w przypadkach słabo funkcjonujących. ASD jest na ogół związane ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Co więcej, w przeciwieństwie do tego, co można zobaczyć w filmach, około 60 procent osób z ASD posiada zdolności intelektualne poniżej średniej.
Serial
„Atypowy” to nazwa nadana rodzajowi mózgu, jaki posiadają osoby z ASD. Mózgi osób bez ASD nazywane są neurotypowymi. Główny bohater, Sam Gardner, jest wysokofunkcjonującym nastolatkem cierpiącym na ASD. W serialu widać, jak Sam radzi sobie w liceum i jak pragnie, aby jego życie było bardziej podobne do życia jego rówieśników. Podczas gdy chłopak szuka własnej niezależności, serial pokazuje, jak jego rodzice i siostra radzą sobie z konfliktami, które pojawiają się w życiu ich i Sama.
2. Special
Ta Netflixowa produkcja oparta jest na życiu pisarza Ryana O’Connella, młodego mężczyzny z porażeniem mózgowym. Choroba ta jest spowodowana nieodwracalnym uszkodzeniem mózgu, które pojawia się, zanim organ się w pełni rozwinie. Jest to trwały uraz, który może powodować wiele objawów.
Objawy porażenia mózgowego obejmują zaburzenia motoryczne, które wpływają na postawę i/lub ruch chorego. Dodatkowo mogą im towarzyszyć pewne zaburzenia czuciowe i intelektualne. Różnią się one stopniem nasilenia. Nasilenie zaburzenia zależy od intensywności i czasu doznania urazu. Taka zmienność oznacza, że istnieje bardzo szerokie spektrum tego zaburzenia. U niektórych osób schorzenie to jest praktycznie niezauważalne. Jednak inni potrzebują pomocy w wykonywaniu najbardziej podstawowych codziennych zadań.
Serial telewizyjny
Ryan Kayes to ujmująca postać, która pokazuje, jak wygląda życie osoby niepełnosprawnej. Poza tym jest gejem. W serialu Ryan postanawia położyć kres nadopiekuńczości matki. Zaczyna prowadzić niezależne życie, jak wszyscy inni. Chce pokazać, że choroby psychiczne mogą współistnieć z normalnością.
Serial ten jest nie tylko zabawny. Pokazuje również odrzucenie Ryana ze strony społeczeństwa. Jednak widzisz też, jak udaje mu się nawiązać wyjątkowe przyjaźnie. Wyznacza sobie nawet cele i udaje mu się je osiągnąć.
3. Lady Dynamite, o chorobie afektywnej dwubiegunowej
Produkcja Lady Dynamite jest również dostępna w serwisie Netflix. To na wpół autobiograficzna opowieść o życiu Marii Bamford. Jest komikiem z chorobą afektywną dwubiegunową II. Choroba afektywna dwubiegunowa charakteryzuje się ekstremalnymi wahaniami nastroju. Powoduje fazy manii lub hipomanii, a także skrajnie obniżony nastrój.
Mania (hipomania na niższym poziomie) to faza, w której osoba chora czuje się niezwykle pobudzona. Może być nadmiernie optymistyczna lub zdenerwowana, mieć zwiększoną energię i wykazywać pewność siebie. Ponadto osoby w manii nie potrzebują dużo snu, są niezwykle gadatliwe i podejmują impulsywne decyzje.
Jednak w fazie depresji czują się smutni, beznadziejni i nie czerpią przyjemności z robienia czegokolwiek. Czują się też ospali i apatyczni.
Istnieją cztery rodzaje choroby afektywnej dwubiegunowej:
- Typ I. Chory doświadczył epizodu maniakalnego przed epizodem depresji hipomaniakalnej lub po nim.
- Typ II. Poszkodowany miał poważny epizod depresyjny i co najmniej jeden epizod hipomaniakalny. Jednak nigdy nie miał epizodu maniakalnego.
- Cyklotymiczny. W ciągu dwóch lat chory doświadczył krótkich epizodów zarówno objawów hipomanii, jak i depresji. Jednak nie doświadczył poważnego epizodu depresyjnego.
- Inne. Chory doświadczył epizodów maniakalnych lub depresyjnych, ale nie pasują one do żadnej z poprzednich kategorii.
Program telewizyjny
Ten program to pełnometrażowa komedia. W takim formacie dość trudno jest pokazać wszystkie wzloty i upadki kogoś, kto cierpi na chorobę psychiczną. W retrospekcji widzisz momenty, w których Maria po raz pierwszy zaczęła pracować w branży komediowej, kiedy poszła na odwyk i wróciła do normalnego życia.
Widzisz wszystkie wzloty i upadki życia Marii. Jej hospitalizacja, jej epizody depresyjne i różne sytuacje w tym okresie jej życia.
Klucz do sukcesu programów o chorobach psychicznych
Jedyne, co łączy te trzy programy, to komediowy, ale pełen szacunku ton, w jakim zostały stworzone.
Produkcje te pomagają normalizować choroby psychiczne, które dotykają dużą część populacji. Po pierwsze, widzisz wszystkie przeszkody, jakie muszą pokonać osoby cierpiące na te zaburzenia. Po drugie, pokazują trudności, jakich doświadczają ich rodziny. Wreszcie widzisz, jak samo społeczeństwo postrzega i traktuje ludzi z chorobami psychicznymi.