Wpływ muzyki na apetyt – poznaj go bliżej!

Jaki jest wpływ muzyki na apetyt? Co mówią na ten temat badania? Relaksuje nas ona czy też wręcz przeciwnie? Dowiedz się więcej.

Wpływ muzyki na apetyt

Muzyka ma wpływ na nasz stan emocjonalny, który z kolei wpływa na nasze zachowanie, w tym na wybory żywieniowe. Jaki jest wpływ muzyki na apetyt? Relaksuje nas ona czy wywiera inny rodzaj efektu?

Jak myślisz, jemy więcej przy relaksującej czy stymulującej muzyce? Czy naprawdę ma to znaczenie? Jak muzyka warunkuje nasze wybory? Co mówi na ten temat nauka? Dowiedz się!

Wpływ muzyki na apetyt

Pewne badania wskazują na to, że muzyka wywiera wpływa na zachowanie ludzi w restauracjach czy podczas jedzenia w domu. Warunkuje szybkość jedzenia, czas, jaki na nie poświęcamy i ogólne doświadczenie.

Przyjaciele przy stole

Zrelaksowani mamy większy apetyt

W związku z tym badacze z uniwersytetu w Arkansas przebadali wpływ muzyki na klientów restauracji. Padaniu poddano cztery style muzyczne: jazz, muzykę klasyczną, rock i hip-hop, a produkty żywnościowe podzielono na “emocjonalne” (czekolada) i “nieemocjonalne” (papryka).

Jakie uzyskano wyniki? Otóż klienci mieli większy apetyt słuchając jazzu, a mniejszy przy akompaniamencie hip-hopu. Uznano, że ma to związek z emocjami, gdyż słuchanie harmonijnej muzyki takiej jak jazz poprawia humor, a dobry humor oznacza zwiększony apetyt.

Czy relaks hamuje apetyt?

Istnieje jednak inne badanie o przeciwnych wnioskach. Badacze z uniwersytetu w duńskim Aarhus opublikowali w czasopiśmie naukowym Appetite artykuł, który podaje, że relaksująca muzyka może mieć wpływa na apetyt. Jak podaje badanie, słuchanie wolnych i subtelnych melodii zmniejsza apetyt.

Jemy więcej, gdy doświadczamy stymulacji

Jednak nie tylko wzrost apetytu sprawia, że jemy więcej, a także impulsywność i spieszenie się przy posiłku. Jak podaje inne badanie opublikowane w Psychological Reports, dobór odpowiedniej muzyki w restauracji zwiększa apetyt gości.

Zdaniem badaczy atmosfera mocniej przepełniona bodźcami zachęca nas do jedzenia więcej. Dlaczego? Stymulacja zewnętrzna zwiększa nasze tempo oraz apetyt. Jeśli z kolei w restauracji panuje zrelaksowany nastrój, klienci także będą bardziej wyluzowani oraz będą jeść wolniej i mniej.

Muzyka wpływa na wybór produktów

Wpływ muzyki na apetyt zależy także od jej głośności, jak podaje inne badanie opublikowane w Journal of the Academy of Marketing Sciences. Konkretniej, badanie to sugeruje, że cicha muzyka sprawia, iż jemy lepiej i lepiej dobieramy produkty.

Co więcej, z badania tego wynika, że głośna muzyka zwiększa stymulację i poziom stresu. Może to skutkować wybieraniem mniej zdrowych produktów.

Muzyka w restauracjach

Wpływ muzyki na apetyt przypomina nam o fakcie, że nasze emocje także ulegają jej wpływowi, a emocje z kolei determinują to, jak jemy.

Restauracje powinny mieć to na uwadze, by optymalizować swoje produkty i usługi, jak sugeruje Isidro Sánchez-Crespo, szef The Sensory Lab, firmy zajmującej się marketingiem zmysłowym i instalacją rozwiązań audiowizualnych odpowiadających na opisane powyżej reakcje.

Sánchez-Crespo twierdzi, że wiele miejsc bierze to na poważne i instaluje technologie umożliwiające cieszenie się muzyką, co wzmacnia relację z klientem.

Para w restauracji

Tak czy inaczej, muzyka z pewnością wpływa na nasz apetyt. Jak podają badania, determinuje ilość, tempo i dobór produktów.

Chociaż badania nie zawsze są zgodne, jedno jest pewne – muzyka wpływa na nasze emocje, zachowanie i nastrój. Emocje bowiem często kierują naszym zachowaniem, w tym doborem żywności.

“Muzyka jest jak wino, które napełnia puchar ciszy”.

-Autor anonimowy-

Bibliografia

Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.

  • Biswas, D., Lund, K. & Szocs, C. Sounds like a healthy retail atmospheric strategy: Effects of ambient music and background noise on food sales. J. of the Acad. Mark. Sci. 4737–55 (2019). https://doi.org/10.1007/s11747-018-0583-8
Scroll to Top