Poziomy okrucieństwa w ludzkim umyśle według Michael’a Stone’a

Poziomy okrucieństwa opisane przez Michaela Stone’a to skala, która próbuje zmierzyć stopień niegodziwości przestępców. Ten instrument ma jak dotąd charakter akademicki. Oznacza to, że nie jest używany w kryminalistyce do klasyfikowania morderców. Jednak daje nam wgląd w psychologię zbrodni.

Ogólnie rzecz biorąc, okrutna osoba to taka, która nie współczuje cierpieniom innych ludzi, a nawet doświadcza satysfakcji, będąc świadkiem lub zadając ból innym. Jednak może to mieć różną intensywność i dlatego istnieją różne poziomy okrucieństwa.

Michael Stone jest doktorem psychiatrii sądowej na Uniwersytecie Columbia. Wiele swojego życia poświęcił badaniu zachowań morderców. Ostatecznie bowiem poziom okrucieństwa, który jest miarą, jest stopniem psychopatii tych przestępców.

Co ciekawe, zdaniem  Stone’a istnieją 22 szczeble, które, jak zobaczymy za chwilę, podzielone są na trzy grupy.

„Już sam pomysł, że okrucieństwo może być użyteczne, jest niemoralny”.

-Cyceron-

Zabójstwo bez okrucieństwa

Kategoria pierwsza odbiega od pozostałych poziomów okrucieństwa. Opisuje tych, którzy zabijają inną osobę z uzasadnionego powodu, na przykład w samoobronie. Dlatego można powiedzieć, że istnieje wrogość w stosunku do życia innych, ale jest to spowodowane jedynie dominacją własnego instynktu przetrwania.

Na tym pierwszym poziomie nie ma okrucieństwa w ścisłym tego słowa znaczeniu. Zabójstwo jest środkiem przetrwania lub jest popełnione przypadkowo. Nie ma umyślnego zamiaru skrzywdzenia kogoś innego, przeważa siła wyższa okoliczności.

Poziomy okrucieństwa – grupa pierwsza

Pierwsza grupa poziomów okrucieństwa obejmuje kategorie od drugiego do szóstego. W tej klasyfikacji znajdują się te zabójstwa, które również odpowiadają samoobronie, ale obejmują zadawanie cierpienia ofierze.

Poziomy okrucieństwa w tym przypadku są następujące:

• Poziom 2. Obejmuje tych, którzy popełnili zbrodnie w afekcie. Zabójcy z tej grupy mogą być niebezpieczni, ale nie mają cech psychopatycznych. Dlatego znajdują się na niskim poziomie.
• Poziom 3. Obejmuje to wspólników niebezpiecznych przestępców. Mogą być ich partnerami lub kochankami. Mają cechy aspołeczne oraz zdezorganizowaną i impulsywną osobowość. Z tego powodu decydują się na popieranie zbrodni.
• Poziom 4. Osoby zabijają w samoobronie, ale to one same wywołują agresję, przed którą muszą się później bronić.
• Poziom 5. Pojawia się zabójstwo w odpowiedzi na wykorzystywanie seksualne lub dla zdobycia pieniędzy, jeśli mamy do czynienia z nałogowcem. Tego typu zabójcy nie są psychopatami i często doświadczają później wyrzutów sumienia.
• Poziom 6. Odpowiada zabójstwu impulsywnemu, bez cech psychopatycznych.

Druga grupa: cechy psychopatyczne

Druga grupa na poziomach okrucieństwa to osoby o cechach psychopatycznych, bez przedstawiania pełnego obrazu sadyzmu. Obejmują one stopnie od 7 do 16 i często wiążą się z nieuzasadnionymi przestępstwami.

Poziomy okrucieństwa w tym przypadku są następujące:

• Poziom 7. Motywacją do morderstwa jest narcystyczne zaburzenie, które prowadzi do zabijania ludzi w środowisku z zazdrości, zawiści i innych tego typu emocji.
• Poziom 8. Obejmuje grupy przypadków tłumionego gniewu, w których losowy czynnik wyzwalający aktywuje przestępczą furię.
• Poziom 9. Przestępczość jest w afekcie, ale sprawca ma zaburzenia.
• Poziom 10. To poziom, na którym zbrodnia pojawia się z wygody lub jest z punktu widzenia zabójcy potrzebna do osiągnięcia jakiegoś celu. Zabija się każdego, kto „przeszkadza”, bez jakichkolwiek wyrzutów sumienia.
• Poziom 11. To samo, co powyżej, ale w tym przypadku istnieje bardziej złożony obraz psychopatii.
• Poziom 12. Obejmuje psychopatów, którzy zabijają, kiedy czują się osaczeni lub bez wyjścia.
• Poziom 13. Psychopaci, którzy zabijają wielokrotnie i z wściekłości.
• Poziom 14. Psychopata, który starannie planuje swoją zbrodnię.
• Poziom 15. Odpowiada seryjnym zabójcom, którzy dodatkowo mogą zabić każdego przypadkowego człowieka podczas swojego wybuchu furii.
• Poziom 16. Tutaj znajdują się seryjni mordercy.

Poziomy okrucieństwa – trzecia grupa: typowi psychopaci

W trzeciej grupie poziomów okrucieństwa znajdują się typowi psychopaci. Są to osoby, które spełniają wszelkie kryteria, by być nazwane „okrutnymi”, czyli niewrażliwymi na ból innych i skrajnie aspołecznymi. Dlatego są umieszczone najwyżej.

Obejmują one od poziomu 17 do 22:

• Poziom 17. Obejmuje morderców, którzy zabijają kogoś, kogo zgwałcili, aby ofiara ich nie zgłosiła na policję.
• Poziom 18. Torturują swoje ofiary, a następnie je mordują.
• Poziom 19. Nie tylko starają się zabijać, ale także wywołać strach w swoich ofiarach przed morderstwem i w całej społeczności po nim.
• Poziom 20. Przestępcy, którzy bardzo lubią tortury, po czym mordują ofiarę.
• Poziom 21. Są oprawcami dla „przyjemności”, ale nie zawsze jest udowodnione, że później mordują swoje ofiary.
• Poziom 22. Odpowiada oprawcom, którzy maksymalnie wydłużają cierpienie przed zabiciem swoich ofiar.

Jak widać, poziomy okrucieństwa są szczególnie definiowane przez aspekty związane z pragnieniem zadawania bólu innym i cieszenia się nim. Pod uwagę brana jest również motywacja, która prowadzi do zabójstwa. Choć poziomy okrucieństwa w ludzkim umyśle według Michael’a Stone’a nie stanowią podstawy prawnej do oceniania zbrodniarzy, pokazują nam jak bardzo nisko może upaść okrutny człowiek.