Wszyscy ludzie potrzebują jakiejś formy ochrony. Czasami jesteśmy wrażliwi i odczuwamy głęboką potrzebę bezpieczeństwa. To podstawowa potrzeba, która istnieje od urodzenia do dnia śmierci. Poczucie bycia chronionym pomaga nam utworzyć zdrowe więzi z osobami wokół nas.
Pragnienie i poczucie bycia chronionym nie zawsze są intensywne. Oczywiście te uczucia są silniejsze, gdy znajdujesz się w trudnej sytuacji. Na przykład, gdy jesteś chory lub po prostu przeprowadziłeś się w nowe miejsce. Zasadniczo te uczucia nasilają się, gdy musisz stawić czoła sytuacji, która jest z natury ryzykowna lub dla Ciebie zupełnie nieznana.
Podstawowa potrzeba ochrony również wzrasta, jeśli jesteś w niestabilnym stanie emocjonalnym. W chwilach niepewności, desperacji lub niepokoju odczuwasz większą potrzebę kontaktu z ludźmi i bycia w miejscach, w których czujesz się bezpiecznie.
W głębi duszy wszyscy identyfikujemy się z tymi uczuciami. Czy jednak naprawdę kultywujesz i wzmacniasz te ochronne więzi w swoim życiu?
„Prawdziwą miarą sprawiedliwości systemu jest poczucie bycia chronionym, jakie zapewnia on najsłabszym”.
–Aung San Suu Kyi–
Poczucie bycia chronionym i jego źródło
W rzeczywistości ochrona i poczucie bycia chronionym to dwie zupełnie różne rzeczy. Czasami idą ramię w ramię, ale czasami nie. Poczucie bycia chronionym zakłada pewną subiektywną pewność, że masz wsparcie, którego potrzebujesz, aby wyjść z sytuacji, której nie jesteś w stanie rozwiązać samodzielnie.
Ochrona jest czymś o wiele bardziej konkretnym. Odnosi się ona do tego wsparcia, w ramach którego faktycznie podejmuje się działania.
Poczucie bycia chronionym to naprawdę kojące uczucie. Doświadczasz go w pierwszych latach swojego życia i zależy to w dużej mierze od Twojej matki lub tego, kto zajmie jej miejsce. Na pierwszych etapach życia zostajesz „naznaczony” pieczęcią ochrony lub jej braku.
Obecność Twojej matki lub dorosłego, który się Tobą opiekuje, sprawia, że czujesz się tak, jakby nic złego nie mogło Ci się przytrafić w tych wczesnych latach życia. Jednak prawda jest taka, że wszystko może się zdarzyć. Ale tak nie jest.
Oczywiście występuje także sytuacja odwrotna. Jeśli nie ma w Twoim życiu matki lub dorosłego opiekuna, cały świat wydaje się być pełen zagrożeń. To uczucie pozostaje z Tobą do końca życia. Wpływa też na sposób, w jaki odnosisz się do innych ludzi i świata, w miarę upływu lat.
Poczucie bycia chronionym – kwestia przywiązania
Kiedy dorastasz, czując się chroniony, uczysz się ufać innym i sobie. W rezultacie łatwo jest stworzyć Ci bliskie więzi emocjonalne z innymi ludźmi. Z drugiej strony, jeśli czułeś się niechroniony w okresie dzieciństwa i młodości, trudno będzie Ci przywiązać się emocjonalnie do innych ludzi.
Ta bezbronność może również utrudniać zrozumienie tego, jak powinieneś chronić innych. Albo zaniedbujesz w ten sposób troskę o innych, albo też czujesz się nadmiernie zazdrosny.
W ten sam sposób może Cię to doprowadzić do postawienia przed Twoim światem pewnego rodzaju bariery. Ta odważna i pewna fasada to zamiennik poczucia bycia ochronionym, którego nigdy nie miałeś.
Poszukujesz więc bezpiecznego otoczenia i tam się w nim chowasz. Może to być praca, nałóg, ukochana osoba, czy też cokolwiek, co pozwoli Ci uniknąć poczucia zagrożenia. Czujesz się tam bezpiecznie, a to utrudnia Ci opuszczenie tej strefy komfortu. Cena za to poczucie bycia chronionym jest jednak dość wysoka.
Rutyny i relacje o charakterze ochronnym
Jeśli nosisz ze sobą brzemię tego, że zawsze czułeś się bezbronny, nie oznacza to, że musisz cały czas się z nim męczyć. Możesz zrobić naprawdę wiele, aby zmienić swoją sytuację. Pierwszą rzeczą, którą musisz wykonać, jest jednak uświadomienie sobie tej pustki.
Wiedz o tym, że ona sprawia, że jesteś bardziej podatny na strach, niepewność i zaabsorbowanie sobą. Potrzeba Ci sporej dozy odwagi, aby nie zostać przez nią pochłoniętym, ale jest to możliwe.
Musisz zdawać sobie sprawę, jak ważne jest tworzenie ochronnych więzi z innymi ludźmi. Musisz nauczyć się dawać to, czego nigdy nie miałeś. Czasami najlepszym sposobem nauczenia się tego jest zaobserwowanie tej umiejętności u kogoś innego.
To prawda, jeśli chodzi o poczucie bycia chronionym. Jeśli nauczysz się chronić innych ludzi, prawdopodobnie pomoże Ci to poczuć się mniej pustym. Co więcej, prawdopodobnie odzyskasz od innych ludzi to, co im dałeś.
Jeśli jako dziecko czułeś się bezbronny, prawdopodobnie odczuwasz utrzymujący się strach lub poczucie wykluczenia i ostracyzm ze strony innych. Aby wykorzenić to uczucie, musisz rozwinąć w sobie pewne rutyny i nawyki, które sprawią, że poczujesz się ceniony i ważny. Bycie częścią stabilnej grupy jest sposobem na zwiększenie pewności siebie w otaczającym Cię świecie.
Izolowanie się i stawianie ścian nie jest dobrym pomysłem. Nie sprawi, że poczujesz się bezpieczniej i nie będziesz czuł się chroniony pod koniec dnia. Wręcz przeciwnie, Twoje obawy będą się wciąż nasilać. Choć jest to na pierwszy rzut oka dosyć straszne, musisz otworzyć drzwi i wpuścić przez nie słońce do swojego życia.