Fałszywość: symulowanie, kłamstwa i oszukiwanie

Fałszywość może przybierać wiele form i nie jest typowa jedynie dla ludzi. Takie zachowanie można również zaobserwować u zwierząt.

Ludzie to urodzeni kłamcy. Można zaryzykować stwierdzenie, że na całej Ziemi nie ma ani jednej osoby, która byłaby całkowicie szczera w każdym momencie swojego życia. Ludzie wykorzystują fałszywość w najróżniejszych formach. Każda z nich ma wiele poziomów, motywów i różne konsekwencje.

Moralność potępia wszelkie formy kłamstwa. Takie podejście może okazać się błędne, ponieważ kłamstwo stanowi część ludzkiej natury, a wykorzystywanie symulowania, kłamstw lub oszustwa może, w zależności od określonej sytuacji, stanowić właściwe rozwiązanie.

Koncepcja prawdy również może być kwestionowana, ponieważ w wielu kwestiach ciężko jest ustalić prawdy absolutne. Poza tym można żywić w sobie głębokie przekonanie i powtarzać kłamstwo nie wiedząc ani nie rozumiejąc, że nie jest ono prawdą. Warto jednocześnie zwrócić uwagę na relatywność moralności.

“Prawda wzniesie się ponad fałsz jako olej nad wodą.”

-Miguel de Cervantes-

Fałszywość i jej różne odmiany obecne w naturze

Nie tylko ludzie uciekają się do wykorzystywania różnych odmian fałszywości. W naturze bez problemu można znaleźć mnóstwo przykładów zwierząt wykorzystujących oszustwo, aby zwieźć drapieżniki lub symulujących określone zachowania, aby dostać coś w zamian. Okazuje się, że zwierzęta wykorzystują fałszywość, aby przetrwać.

Kiedy jakieś zwierzę zatrzymuje się w bezruchu, aby nie zauważył go zbliżający się drapieżca, wykorzystuje symulację. Dokładnie to samo dzieje się, gdy się kamufluje lub ukrywa. Jego cel to zwiedzenie tych, którzy mogą je skrzywdzić. Podobne zachowanie pojawia się, gdy zwierzę chce ukraść pożywienie i rozproszyć swojego rywala, aby je zdobyć.

Ludzie zaczynają kłamać już we wczesnych latach swojego życia z dokładnie takich samych powodów. Dbanie o samego siebie stanowi część natury każdego zwierzęcia. To instynkt samozachowawczy. Tym samym szczerość to wyuczone zachowanie.

Jednak nie oznacza tego samego w każdej społeczności. W niektórych społeczeństwach szczerość staje się częścią paktu zawartego w celu prowadzenia spokojnego życia. Z kolei w innych kłamstwo jest uznawane za grzech.

Symulowanie

Symulowanie to jedna z najmniej notorycznych odmian fałszywości. W najprostszej formie chodzi w nim o udawanie. Tym samym zakłada naginanie rzeczywistości do pewnego stopnia.

Symulacja, podobnie jak i inne rodzaje fałszywości, może mieć różne poziomy. Może rozciągać się wykonania makijażu na wieczorne wyjście po ukrywanie różnych aspektów samego siebie i swojego życia, a nawet przybieranie nowej tożsamości.

Dlaczego ludzie symulują? Istnieje wiele odpowiedzi na to pytanie. Czasami ludzie wykorzystują symulowanie aby spodobać się innym. Z kolei innym razem używają go jako narzędzia umożliwiającego przetrwanie. Na przykłada próbują nie okazać lęku przed rywalem. Ludzie mogą również symulować różne choroby, aby czerpać z tego korzyści.

Kłamstwa i oszukiwanie

Chociaż te rodzaje fałszywości wydają się do siebie podobne, to odróżnia je od siebie kilka istotnych kwestii. Kłamania wiąże się ze stwierdzeniami werbalnymi. Kłamiesz, kiedy mówisz, że coś jest prawdziwe, chociaż doskonale wiesz, że tak nie jest.

Oszukiwanie to o wiele szersza koncepcja. Możesz oszukać kogoś za pomocą słów, ale również własnego działania lub wytwarzania sytuacji, które ukrywają rzeczywistość. Oszustwo zakłada stworzenie całego planu, który może być prosty albo niezwykle złożony. W takim przypadku pojawia się również proces zwiększania świadomości.

Symulowanie, kłamstwa i oszukiwanie mogą przyjmować niezwykle wyrafinowane formy, jeśli są stosowane przez ludzi. Co sprawia, że takie zachowania są złe z moralnego punktu widzenia? Dwie kwestie: motywacja i cel.

Kilka lat temu w Kolumbii przeprowadzono nalot na partyzantkę, w którym wykorzystano oszustwa, kłamstwa i symulowanie. Ten nalot doprowadził do uwolnienia grupy zakładników. Czy takie działanie może być postrzegane jako “moralnie złe”? Zapewne sama zadawałaś sobie takie pytanie w kwestiach związanych z Twoim codziennym życiem.

Symulowanie, kłamstwa i oszustwa nie zawsze są moralnie naganne. Ich moralność jest określana przez kryjące się za nimi motywacje i cele. Będziesz w stanie dowiedzieć się o wiele więcej, gdy zaczniesz zastanawiać się nad takimi zachowaniami niż gdy będziesz je z góry potępiać ze względu na wątpliwości natury moralnej.