Ukryty gniew: emocja, która znacząco zmienia naszą osobowość

Ukryty gniew, ten właśnie gniew, który odczuwamy, ale zachowujemy jednocześnie dla siebie, może znacząco zmienić naszą osobowość. Przeżyte rozczarowania, niepowodzenia, poniesione szkody, utracone iluzje i każde wydarzenie, które stanie na naszej drodze, pozostawia w nas ślad.

Czasem jednak nie zdajemy sobie sprawy, że wspomniane doświadczenia często przekładają się na ukryty gniew, jaki kumuluje się w naszej psychice. Jeśli nie będziemy pracować nad odpowiednim radzeniem sobie z tymi wewnętrznymi problemami, odczujemy dyskomfort spoczywający na naszych własnych barkach.

Niewiele osób jest dobrze zorientowanych w kwestii prawidłowego zarządzania gniewem, złością, a przede wszystkim sposobami pojawiania się w naszym umyśle takich emocji. Często kojarzy nam się to z wybuchami gniewu, w których nasza zła strona przedostaje się na powierzchnię i przejmuje nad nami kontrolę. W efekcie z reguły mówimy lub robimy rzeczy, których nie mamy na myśli i których później żałujemy.

Ale niezwykłe jest to, że w wielu przypadkach grzebiemy nasz ukryty gniew głęboko w zakamarkach naszej psychiki. A to jest bardzo szkodliwe i niezdrowe postępowanie. Zamiast go odpowiednio wcześnie wyrazić i kontrolować, postanawiamy go ukryć. I ten ukryty gniew narasta, nawarstwia się i potęguje…

Istnieje również aspekt ilościowy tej emocji: im bardziej się rozwija, tym bardziej wywołuje u nas dyskomfort psychiczny. Nadmiar gniewu nie zawsze przekłada się na zirytowany wyraz twarzy u kogoś, kto popycha ludzi, krzyczy lub reaguje w niewłaściwy sposób. Emocje te wywołują udrękę, zmęczenie, zły nastrój, lęk, a w wielu przypadkach mogą przełożyć się nawet na poważne zaburzenia depresyjne.

Ukryty gniew często powstaje w nas w wyniku przeżytych rozczarowań, niezaleczonych ran, traum i poczucia niesprawiedliwości. Dowiedz się czegoś więcej na ten temat z naszego dzisiejszego artykułu, do przeczytania którego Cię gorąco zachęcamy!

Ukryty gniew: zakamuflowana emocja, którą zapominamy kontrolować

I choć stwierdzenie to może wydać się na pierwszy rzut oka szokujące, to jednak prawda jest taka, że ludzie mogą żyć z ukrytym gniewem przez całe swoje życie. Na przykład może on prowadzić do porzucenia drugiej osoby i zerwania związku lub jej złego traktowania.

Ukryty gniew jest niczym innym jak współistnieniem różnych emocji. Prowadzi to do smutku, poczucia niesprawiedliwości, udręki, a często strachu. Może on wyrażać obawę przed niektórymi powracającymi rzeczami lub irracjonalny strach przed ponownym narażeniem się na negatywne przeżycia. Wszystkie te emocje są częścią gniewu, czyli bezkształtnego i trwałego złego samopoczucia, które przejmuje wszystko i zaciera jednocześnie wszystkie bodźce.

Gniew, wściekłość, niezadowolenie, drażliwość, agresywność, napięcie, utrata kontroli… Wszystkie te emocje przychodzą nam od razu na myśl, gdy tylko pomyślimy o złości. Powiązanie wszystkich tych uczuć z podanymi wcześniej terminami nie jest niczym trudnym. Ale prawda jest taka, że ​​ludzie nie zawsze reagują w ten sposób, gdy doświadczają tych właśnie emocji.

Dr Thomas Denson z uniwersytetu w Michigan (oryg. University of Michigan) wyjaśnił w swoim badaniu, że możemy odczuwać gniew na różne sposoby. Podczas gdy niektórzy decydują się go wyrazić w mniej lub bardziej ekspresyjny sposób, inni decydują się zachować ciszę i nosić go ze sobą w ukryciu. Długotrwałe odczuwanie tego gniewu może poważnie zaszkodzić osobowości takiej osoby.

„Trzymanie się gniewu jest jak chwytanie gorącego węgla w celu rzucenia go w kogoś innego. Najpierw jednak to Ty się palisz”.
-Budda-

Jakie są cechy osoby ukrywającej swój gniew?

Doświadczanie licznych porażek emocjonalnych. Przekonanie, że nasz partner lub partnerka prędzej czy później nas zdradzi. Nieosiągnięcie ważnego celu. Wszystkie te sytuacje są typowymi przykładami tego, dlaczego niektórzy ludzie żywią gdzieś w sobie ukryty gniew do całego świata.

Oto typowe objawy, za pomocą których ci ludzie zwykle manifestują swoją złość:

• Nieufność, wyraźna trudność w okazaniu zaufania wobec otaczających ich osób.
• Sarkastyczne, cyniczne zachowania i frywolne reakcje.
• Trwałe wahania nastroju.
• Tendencja do zwlekania i odkładania wszystkiego na później. Osobom takim trudno jest się w coś w pełni zaangażować i wypełnić poprawnie swoje zadania.
• Drażliwość.
• Trudności związane z czasem wolnym i zabawą.
• Bezsenność, koszmary senne i budzenie się w środku nocy.
• Wyczerpanie fizyczne i psychiczne.

Jak możemy poradzić sobie ze ukrytym gniewem?

Czasami, gdy czytamy książki lub artykuły o tym, jak radzić sobie z gniewem, widzimy, że nie opisują one pełnego podejścia. W rzeczywistości niewiele z nich dotyka samego ukrytego gniewu i jego szkodliwości.

Ćwiczenia relaksacyjne lub szukanie środków ekspresji nie wystarczą, aby popracować nad tymi emocjami. Nie twierdzimy, że te techniki nie mogą być pomocne, ale nie rozwiązują problemu ukrytego gniewu. Nie biorą pod uwagę po prostu jego przyczyn, a jedynie skutki.

Zamiast tego powinniśmy wziąć pod uwagę następujące aspekty:

Nasza własna wrażliwość

Aby poradzić sobie z czymś takim, jak ukryty gniew, ważne jest to, aby zająć się przede wszystkim źródłem problemu. W wielu przypadkach jest nim nadmierna wrażliwość. Ukryty gniew powstaje, gdy czujemy się zdruzgotani, zdradzeni, otoczeni niesprawiedliwością, sfrustrowani lub wściekli na coś lub kogoś.

Poczucie własnej wartości

Drugim krokiem jest praca nad poczuciem własnej wartości i samooceny. Czasami po prostu niemożliwe jest rozwiązanie problemów, które wywołały w nas ukryty gniew. Dlatego też, aby nie wpływały one na nas w tak negatywny sposób, ważne jest to, abyśmy pracowali nad sobą i uświadamiali sobie naszą wartość, potencjał i mocne strony.

Przydatne myśli

Ukryty gniew ma wielką moc niszczenia. Nasz umysł zawsze koncentruje się na tym, co przynosi nam ból i rozczarowanie, a także na przeszłych negatywnych doświadczeniach. Takie podejście często zaciemnia nasz osąd i prowadzi do odczuwania wielkiego wyczerpania psychicznego. Musimy zadbać o nasz zdrowy dialog wewnętrzny, aby odejść od tego, co nas zraniło.

Skup się na uzdrawianiu ukrytego gniewu, a nie na karmieniu go

Ukryty gniew jest ogniem, który codziennie trawi nasze myśli. Podsycamy go biernością, zwlekaniem i sztywnym mentalnym podejściem zakotwiczonym w wydarzeniach z naszej przeszłości. Jeśli naprawdę chcemy naprawić swoje myśli i uleczyć nasz ukryty gniew, musimy podnieść tę kotwicę i dać sobie szansę na wyruszenie naprzód.

Co więcej, posuwanie się naprzód jest możliwe tylko wtedy, gdy wytyczamy sobie rozsądne cele i ciężko pracujemy na rzecz ich realizacji. A także przestajemy bać się w momencie opuszczenia naszej strefy komfortu, stawiania się w nowych sytuacjach i zaprzyjaźniania się z ludźmi, którzy wnoszą radość do naszego życia.

Czasami konieczne jest ponowne „zrestartowanie” naszego życia w każdy sposób, który pozwoli nam pozostawić za sobą ciężar, który nie pozwalał nam wcześniej oddychać swobodnie.

„Niewypowiedziane emocje nigdy nie umrą. Są pochowane żywcem i wyjdą później na jaw w najbardziej brzydki sposób, jaki znajdą. ”
-Sigmund Freud-