Dla wielu ekspertów Solomon Asch jest jednym z pionierów psychologii społecznej. W tym artykule porozmawiamy o jego życiu i wkładzie w rozwój tej dziedziny.
Solomon Asch urodził się w Warszawie w 1907 roku. Kiedy miał 13 lat, jego rodzina przeniosła się do Nowego Jorku. Tam ukończył studia i uzyskał stopień doktora w 1932 roku. Z czasem zdobył uznanie za swoje oryginalne eksperymenty w dziedzinie psychologii społecznej. W szczególności starał się wykazać wpływ, jaki inni mogą mieć na zachowanie danej osoby.
Podczas studiów na Uniwersytecie Columbia Solomon Asch był uczniem Maxa Wertheimera. Ten ekspert od psychologii i metody Gestalt naprawdę na niego wpłynął w istotny sposób. Mianowicie wzbudził w nim zainteresowanie zjawiskami postrzegania, myśli i skojarzeń.
„Większość aktów społecznych musi być rozumiana w ich otoczeniu i tracić znaczenie, jeśli jest izolowana. Żaden błąd w myśleniu o faktach społecznych nie jest poważniejszy niż brak dostrzeżenia ich miejsca i funkcji”.
-Solomon Asch-
Rozwój intelektualny
Solomon Asch pracował jako profesor psychologii w Swarthmore College przez 19 lat. Podczas pobytu w tej instytucji nawiązał silny związek z Wolfgangiem Kohlerem, którego zawsze podziwiał. W szczególności teorie Kohlera wzbudziły jego zainteresowanie badaniami.
Co więcej, służyły one jako podstawa dla eksperymentów Solomona. Asch stał się bardzo sławny dzięki przeprowadzonym przez siebie eksperymentom i książce Psychologia społeczna z 1952 roku.
Można powiedzieć, że Solomon Asch zrewolucjonizował badania nad ludzkim umysłem. Pracował również w Massachusetts Institute of Technology (MIT) i University of Pennsylvania. Ponadto przez krótki czas przebywał na Uniwersytecie Harvarda, gdzie sprawował pieczę nad pracą doktorską słynnego i kontrowersyjnego Stanleya Milgrama.
Solomon Asch i eksperymenty dotyczące konformizmu
W 1951 roku Solomon Asch przeprowadził serię eksperymentów znanych jako eksperymenty Ascha. W szczególności ich głównym celem było udowodnienie, że ludzie ulegają zachowaniu grupy.
Jeden z jego eksperymentów polegał na utworzeniu grupy od siedmiu do dziewięciu uczniów. Wszyscy uczestnicy eksperymentu, z wyjątkiem jednego, byli wspólnikami badacza.
Naukowcy przedstawili uczniom dwie linie. Następnie poprosili ich, aby wskazali, która linia była dłuższa. Prawidłowa odpowiedź była bardzo oczywista. Jednak wspólnicy zaczęli wybierać niewłaściwą opcję. To wywarło ogromny nacisk na podmiot badania, który nie był wspólnikiem Ascha. W rezultacie uczeń poszedł za głosem grupy, decydując wbrew temu, co mówiła mu jego własna logika.
Solomon Asch pokazał w ten sposób, że wielu uczestników eksperymentu zgodziło się z odpowiedziami większości grupy, chociaż oczywiście były one błędne. To skłoniło Solomona do zastanowienia, czy badani, którzy udzielali odpowiedzi zgodnych z „mentalnością tłumu”, robili to, ponieważ byli naprawdę przekonani o swoich odpowiedziach.
Oczywiście, odpowiedź na to pytanie brzmiała nie. Solomon odkrył, że liczba osób, które poddały się odpowiedzi większości, znacznie spadła, gdy pozwolono im wyrazić ich opinię prywatnie. Zatem wpływ grupy działał na sumienie jednostki, a nie na jej osąd.
Inne aspekty eksperymentu Ascha
Aby uzupełnić wnioski wyciągnięte z głównego eksperymentu, Solomon Asch wprowadził jego pewne odmiany. Jedną z nich było to, że przedstawił uczestnika badań (także wspólnika), który złamał konsensus większości. Asch stwierdził, że obecność tej osoby, która nie zgadzała się z konsensusem, drastycznie zmniejszyła liczbę osób, które ustąpiły lub dostosowały się do błędnej opinii większości.
Eksperymenty Ascha, choć krytykowane, dostarczyły innej i oryginalnej perspektywy na to, jak grupa może wpływać na nas i nasze zachowanie. W rzeczywistości wielu uważa go za jednego z najważniejszych psychologów w historii.
Autorka: Edith Sanchez. Artykuł sprawdzony i zatwierdzony przez psychologa Sergio De Dios Gonzáleza.