Anormalna psychologia – czy wiesz tak naprawdę, czym ona jest?

Prawdopodobnie nigdy wcześniej nie słyszałeś terminu „anormalna psychologia”. Jednak, jak zobaczymy w tym artykule, anormalna psychologia jest bardzo dobrze znana. Aby zrozumieć tę konkretną dziedzinę, musisz zrozumieć co mamy na myśli mówiąc „anormalna”. Na pierwszy rzut oka wydaje się to oczywiste. Anormalny oznacza coś, co nie jest zwykłe.

Anormalna psychologia koncentruje się na badaniu i leczeniu zaburzeń psychicznych i emocjonalnych, które zakłócają zdolność danej osoby do czucia się jak ona sama w swoim ciele i wykonywania codziennych funkcji. Zaburzenia te mogą wynikać z urazu fizycznego lub emocjonalnego, genetyki lub braku równowagi chemicznej w mózgu. Ludzie, którzy cierpią na te zaburzenia, zazwyczaj wymagają leczenia farmakologicznego, psychoterapii lub obu metod naraz.

Zatem anormalna psychologia bada ludzi, którzy są „anormalni” lub „nietypowi” w porównaniu z członkami określonego społeczeństwa.

Anormalna psychologia – różne podejścia do tematu

Anormalna psychologia ma kilka różnych podejść. Chociaż niektórzy psychologowie lub psychiatrzy koncentrują się tylko na jednej perspektywie, wielu innych używa elementów z różnych obszarów, aby zrozumieć i lepiej leczyć zaburzenia psychiczne. Te perspektywy to podejście psychoanalityczne, podejście behawioralne, podejście medyczne/biologiczne i podejście poznawcze.

Podejście psychoanalityczne

Psychoanalityczna perspektywa anormalnej psychologii wynikała z teorii Sigmunda Freuda. Główne idee ten koncepcji obejmują przekonanie Freuda, że ​​nieprawidłowość wynika z przyczyn psychologicznych, a nie fizycznych. Uważał on, że nierozwiązany konflikt między ego a superego może prowadzić do powstania nieprawidłowości.

Podejście psychoanalityczne sugeruje, że wiele nieprawidłowych zachowań wynika z nieświadomych myśli, pragnień i wspomnień. Chociaż te rzeczy są nieświadome, wciąż wpływają na nasze świadome działania.

Specjaliści, którzy stosują to szczególne podejście uważają, że analiza wspomnień, zachowań, myśli, a nawet snów może pomóc w leczeniu problemów psychicznych ludzi. Uważają, że te rzeczy prowadzą do niewłaściwego zachowania i niepokoju.

Anormalna psychologia, a podejście behawioralne

Podejście behawioralne koncentruje się na obserwowalnym zachowaniu. Behawioryści wierzą, że Twoje doświadczenia w dużej mierze warunkują Twoje działania. Nie sądzą, że Twoje działania wynikają z patologii ukrytych sił. W rezultacie uważają, że nieprawidłowość manifestuje się, gdy jednostka rozwija niedostosowane (szkodliwe) wzorce zachowań.

Ta perspektywa kładzie nacisk na środowisko i analizuje w jaki sposób jednostka nabywa anormalne zachowanie. Behawioryzm dowodzi, że wszystkie zachowania (w tym anormalne zachowanie) są wyciągane ze środowiska. Wierzą także, że każdy może „oduczyć się” danego zachowania. W rzeczywistości tak właśnie traktują anormalne zachowanie.

W terapii behawioralnej specjaliści koncentrują się na wzmacnianiu pozytywnych zachowań. Starają się również wyeliminować wszystko co wzmacnia zachowania dezadaptacyjne. W tym sensie podejście behawioralne odkłada każdy rodzaj wpływu przetwarzania informacji. Zamiast tego skupia się na precedensach (bodźcach / wzmocnieniu) i konsekwencjach (zachowaniu).

Podejście medyczne / biologiczne

Podejście medyczne / biologiczne uważa, że ​​zaburzenia mają przyczynę organiczną lub fizyczną. Specjaliści, którzy je wybierają, koncentrują się na poszukiwaniu biologicznych przyczyn chorób psychicznych. Ta perspektywa podkreśla zrozumienie podstawowej przyczyny zaburzenia. Twierdzą, że pochodzenie każdego zaburzenia może być genetyczne lub spowodowane powiązanym stanem fizycznym, infekcją lub brakiem równowagi chemicznej.

Podejście to dowodzi, że zaburzenia psychiczne są związane z fizyczną strukturą i funkcjonowaniem mózgu. W związku z tym leczą te zaburzenia za pomocą leków. Jednak wielu specjalistów stosuje leki wraz z wybraną psychoterapią.

Podejście poznawcze

Podejście poznawcze skupia swoją uwagę na wpływie i sile jaką nasze myśli mają na tym jak się czujemy i zachowujemy. Ta perspektywa bada w jaki sposób mózg przetwarza informacje i wpływ przetwarzania na zachowanie.

Zgodnie z tym podejściem:

• Wadliwe lub nieracjonalne poznania powodują niewłaściwe zachowanie.
• Myśli o problemie, a nie sam problem powodują zaburzenia psychiczne.
• Jednostki mogą przezwyciężyć zaburzenia psychiczne jeśli nauczą się używać bardziej odpowiednich poznań.

Podejście poznawcze postrzega jednostkę jako osobę aktywnie przetwarzającą informacje. Sposób w jaki osoba postrzega, antycypuje i ocenia zdarzenia warunkuje ich zachowanie. Co więcej, podejście to dowodzi, że wiele naszych myśli jest automatycznych, nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy.

Anormalna psychologia, anormalność i nietypowe zachowanie

Anormalna psychologia skupia się na nietypowym zachowaniu. Jednak nie ma na celu zagwarantowania, że każdy pasuje do wąskiej definicji „normalności”. W większości przypadków skupia się na identyfikacji i leczeniu problemów, które powodują niepokój lub problemy w pewnym aspekcie życia człowieka. Tak więc, kiedy psycholodzy i terapeuci zidentyfikują to co jest „nienormalne” (tj.rzecz, która powoduje szkody), mogą właściwie leczyć pacjenta.