Możemy poświęcić setki stron na rozważania na temat samego tylko stresu. Jednak są wśród nas osoby, które są szczególnie podatne na jego negatywne skutki. Wie o tym doskonale na przykład każda gospodyni domowa. Jednak z uwagi na lekko pejoratywne zabarwienie tego określenia wolimy stosować inny termin. Na przykład taki jak pani domu. Brzmi on o wiele lepiej, nieprawdaż?
Przechodząc do konkretów, możemy wpaść w pułapkę myślenia, że rola pani domu nie pociąga za sobą żadnej presji, ani też nie wiąże się ze stresem, ponieważ jest to powszechne zajęcie wśród wielu kobiet. Tak jednak nie jest. Każda kobieta zajmująca się domem w rzeczywistości wykonuje codziennie mnóstwo niezwykle istotnych i w wielu przypadkach stresujących zadań. Warto o tym pamiętać.
Jeśli weźmiemy pod uwagę intensywną pracę, wysoki poziom odpowiedzialności i brak czasu na odpoczynek, to możemy teraz wyraźnie zauważyć, że przeciętna pani domu jest osobą zdecydowanie narażoną na wysoki poziom stresu. Oznacza to, że bycie panią domu wbrew powszechnemu mniemaniu może być i z reguł jest wysoce stresującym zajęciem. Co gorsza, lekceważonym przez przeważającą większość ludzi.
Pani domu: superkobieta dysponująca supermocami
Głównym obowiązkiem każdej pani domu jest jak łatwo się domyślać, dbanie o rodzinę i dom. Jej obowiązki są codziennie bardzo rozbudowane i wymagające. To z kolei przekłada się na nieustanny stres fizyczny i psychiczny.
Jeśli chodzi o stres typowo fizyczny, może nie wydawać się on zbyt intensywny. Niemniej jednak z reguły ma on charakter ciągły, z kilkoma raptem przerwami w ciągu doby, co może prowadzić do szybszego pogorszenia stanu zdrowia i kondycji. Po prostu pani domu pracuje fizycznie przez cały praktycznie dzień. Nie ma ona swojego harmonogramu. Nie ma ustalonych godzin pracy.
Od momentu przebudzenia się, aż do momentu, gdy kładzie się spać, musi być przez cały czas aktywna. Tylko wtedy będzie w stanie zaspokoić potrzeby swojej rodziny. Od opieki nad dziećmi po zapewnienie rodzinie posiłków, całe te obowiązki spoczywają na barkach pani domu. I to z reguły ona wykonuje całą pracę. Co więcej, jeśli dodatkowo w domu znajduje się niesamodzielny członek rodziny (jak malutkie dziecko lub niedołężny ojciec lub matka), opieka nad nim także spoczywa na pani domu.
W tym samym czasie gospodynie domowe muszą utrzymywać porządek i czystość w swoich domach. Ta aktywność nigdy się nie kończy, ponieważ muszą to robić dosłownie codziennie, niezależnie od tego, czy jest dziś akurat dzień ustawowo wolny od pracy, czy też nie. Co gorsza, z rutynowego charakteru wykonywanej przez nie pracy wynika dosyć silne poczucie bycia zupełnie bezużytecznym. Układanie rzeczy i sprzątanie domu tylko po to, by kolejnego dnia powtarzać wszystkie te czynności. I tak z dnia na dzień.
Pani domu musi nieustannie pracować fizycznie
Wysiłek fizyczny wkładany w codzienną pracę przez panie domu wydaje się być bardziej rutyną, niż czymś o naprawdę wysokiej intensywności. Jednak niektórzy ludzie mogą przypuszczać (i słusznie), że również w wielu wypadkach jest to fizycznie wymagające zajęcie. Przecież każda pani domu musi praktycznie codziennie przenosić meble (jak krzesła, stoliki, taborety, krzesełka dla dzieci, wózki dziecinne), nosić ciężkie torby z zakupami, czy też nosić dziecko w ramionach…
Może się zdarzyć, że pani domu zdoła wygospodarować dla siebie trochę czasu, aby zrobić sobie przerwę. Owszem, każdy powie, że może ona spać przez całą noc lub czasami zdrzemnąć się w dzień. Ale czy naprawdę może w ten sposób odpocząć lub spać w pełni beztrosko? Pani domu musi przecież zachować czujność w dzień lub w nocy na wypadek wystąpienia jakiejkolwiek nieprzewidzianej sytuacji. Szczególnie istotne staje się to w sytuacji, gdy ma ona małe dzieci, które nieustannie płaczą, żądają co chwilę różnych rzeczy lub po prostu często chorują.
Cały ten wysiłek fizyczny prowadzi do silnego poczucia chronicznego zmęczenia. To zmęczenie prowadzi z kolei do osłabienia mięśni i ogólnego wyczerpania organizmu. Stres związany z byciem gospodynią domową składa się ze wszystkich tych czynników w równie wysokim stopniu.
Aktywność umysłowa powoduje dodatkowy stres związany z byciem panią domu
Ludzie wierzą, że codzienne zajęcia gospodyń domowych nie wymagają w ogóle pracy umysłowej. Jednak nie jest to prawdą. Każda pani domu musi przecież przygotować menu na cały dzień i na kolejny, obliczyć wydatki, rozwiązać problemy swoich dzieci itp. Krótko mówiąc, musi ona stawić czoła wielu różnym wyzwaniom.
Wiele zawodów, takich jak inżynierowie, prawnicy, projektanci czy kontrolerzy ruchu lotniczego, wiążą się z silnym wyczerpaniem psychicznym. Jednakże, jeśli zajmiemy się tym głębiej, te zawody nie różnią się niczym od bycia panią domu. Każdy z nich wiąże się z wykonywaniem ważnych zadań, takich jak planowanie, zarządzanie zasobami lub inteligencja komunikacyjna.
Z drugiej strony wysiłek psychiczny może prowadzić do zmęczenia psychicznego. Zmniejsza to zdolność koncentracji każdej kobiety, przyczyniając się do zwiększonej niestabilności emocjonalnej. Dlatego też stres związany z byciem panią domu jest dodatkowo zwiększony przez stały wysiłek umysłowy.
Pani domu ma też prawo do własnego życia
Ale wśród tych wszystkich wywodów zapominamy o jednej, najważniejszej kwestii. Każda pani do mu to przede wszystkim osoba z krwi i kości. Ma własne uczucia, problemy, konflikty i psychologiczne zawiłości. Co by się stało, gdyby każda pani domu cierpiała także na inne rodzaje stresu, oprócz typowej presji związanej z byciem po prostu gospodynią domową?
Wiemy także doskonale, że w dzisiejszych czasach wiele kobiet prowadzących dom, oprócz dźwigania całego ciężaru jaki się z tym wiąże, pracuje również poza domem. To znaczy, mówimy o osobach, którzy podejmują dwie pełnoetatowe prace, mając przy tym niewielką lub wręcz żadną pomoc. Najgorsze jest w tym wszystkim to, że wiele z tych kobiet jest całkowicie źle rozumianych i niedocenianych.
Bycie panią domu to żmudna praca, którą wykonuje wiele kobiet. Przeważająca większość z nich nigdy nie otrzymuje żadnego uznania. To poczucie bycia nieistotnym często działa jak dodatkowy czynnik, wręcz katalizator stresu, wywołując dodatkowo silne uczucie samotności i izolacji między ścianami własnego domu.