Zwykle definiujemy siebie poprzez naszą przeszłość, jednak nie zawsze świadczy ona o tym, kim jesteśmy. Wielu z nas uczy się z przeżytych doświadczeń i dzięki temu może lepiej żyć w teraźniejszości. Przeszłość traktujemy jako nauczycielkę. Może to lepiej odzwierciedlać osobę, którą jesteśmy dzisiaj. Ludzie nie są stali i niezmienni. Wręcz przeciwnie: proces transformacji to codzienna walka.
Jednak zmiana w naszym życiu nie może istnieć bez składnika emocjonalnego. Emocje, których doświadczamy są największym czynnikiem wpływającym na nasze zachowanie. Nasze przeznaczenie nie może być zmienione; inaczej nie byłoby ono przeznaczeniem. Jednak człowiek może się zmienić, ponieważ inaczej nie byłby człowiekiem.
Cele, do których zmierzamy często ujawniają to, kim jesteśmy. Osiąganie celów nie jest tak ważne jak to, kim się stajemy dążąc do nich. Jesteśmy w teraźniejszości. Przeszłość już nie jest ważna. Zatem jakie to ma znaczenie to, kim byliśmy tydzień temu, jeśli wiemy dokładnie, kim jesteśmy dzisiaj?
“To, co się wydarzyło, odleciało; to czego oczekujesz, jest nieobecne; jednak teraźniejszość należy do ciebie.”
-Przysłowie Arabskie-
Tylko 20% naszego umysłu jest obecna w danym momencie, reszta zamieszkuje przeszłość
Nasz mózg uwielbia krążyć między przeszłością a przyszłością, nie zatrzymując się nawet na chwilę w teraźniejszości, by zasilić baterie. 40% naszych myśli skupia się na domysłach i przypuszczeniach, które nigdy się nie spełnią. Następne 40% zakotwiczone jest w sytuacjach i konfliktach, jakie przechowuje nasza przeszłość pozostawiając zaledwie 20% na to, co jest naprawdę ważne, czyli to kim jesteśmy w momencie, który trwa. W teraźniejszości.
To dlatego tak powszechnym zjawiskiem jest odnoszenie się do przeszłości, kiedy opisujemy samych siebie. Niektóre badania sugerują, że teraźniejszość jest ulotnym miejscem dla mózgu, jednak może być wytrenowana. Posiadanie celów oraz wyznaczonego kierunku czyni nas bardziej związanym z naszym otoczeniem.
Przeszłość daje nam wiele informacji na temat tego, jacy byliśmy kiedyś, jednak teraźniejszość mówi nam o tym, jacy jesteśmy teraz. Mimo to, dla naszego mózgu o wiele łatwiej przechowywać jest informacje na temat tego, co minęło. W końcu zostały one już przetworzone i uporządkowane. Dlatego wielu z nas boryka się z tym, by zobaczyć siebie takimi, jakimi są naprawdę. Przeszkadza im w tym wizerunek sprzed lat oraz jego konflikt z obecnym obrazem samego siebie.
Slogany takie jak “stare dobre czasy” pokazują nam jak mózg wypacza naszą pamięć. Wymyśla on na nowo wspomnienia, aby czynić je bardziej pozytywnymi. Pamięć zabiera fragmenty teraźniejszości oraz umieszcza je w przeszłości, aby lepiej wpasowały się w rzeczywistość, która trwa.
“Prostacy mówią o przeszłości, głupcy o przyszłości, a mędrcy o teraźniejszości.”
-Napoleon Bonaparte-
To, skąd pochodzimy jest przypadkiem, podczas gdy to, dokąd zmierzamy jest naszym wyborem
Wszyscy posiadamy przeszłość i czasami nie jest ona owocem naszych wyborów. Wraz z dorastaniem oraz z kontrolą, jaką mamy nad własnym życiem, wybieramy oraz kształtujemy nasze nastawienie i styl życia, który najlepiej odpowiada naszym wartościom. Wiedza co do tego, dokąd zmierzamy zakłada, że wykształciliśmy samokontrolę, właściwą ocenę rzeczywistości oraz hojność (a przynajmniej jesteśmy do tego zdolni).
Każdy wybór ma swoje konsekwencje. Jeśli nie podobają nam się nasze wybory oraz ich rezultaty, zamiast usilnie trzymać się przeszłości, musimy dostrzec nowy wybór i nowe konsekwencje. Czy ścieżka, którą obraliśmy jest właściwa? Czasami nie jesteśmy w stanie przewidzieć rzeczy, jednak “słuszność” przejawia się w naszych decyzjach.
Możemy wybrać, czy chcemy pozbyć się pewnych przekonań, które nas ograniczają oraz zbudować nowe, które uczynią nasze życie lepszym, zabawniejszym, szczęśliwszym. Tylko cienie pławią się w przeszłości, definiując się przez dawno obrane ścieżki, które dawno zostały przebyte. Jesteśmy tym, kim decydujemy się być dzisiaj, a nie tym, kim zdecydowaliśmy się być w przeszłości.
“Mogę nauczyć każdego jak zdobyć od życia to, czego pragnie. Problem polega na tym, że nie potrafię znaleźć nikogo, kto powiedziałby mi czego chce.”