Czasami po prostu nie jestem w stanie robić wszystkiego. Czasem to dla mnie za wiele… Jestem zmęczony zmęczeniem.
Ale to prawda: nie jestem w stanie robić wszystkiego. Zdrowo jest przyznać się do tego jakie są moje ograniczenia. Zrozumieć, że potrzebuję również czasu dla siebie i mam prawo powiedzieć “Nie mogę już dłużej wytrzymać” .
Wielu z nas doszło do punktu, w którym zmęczyło nas samo zmęczenie. Życie może być przytłaczające, ponieważ nie tylko w naszym cieple panuje pustka, ale istnieją w nas również dwa gniewne głosy, które rywalizują z osobą w umyśle. Pierwszy nie robi nic, tylko krzyczy “nie przestawaj teraz, zbyt dużo jest do zrobienia”, podczas gdy drugi nalega “ale co mam robić, jeśli nie mogę już więcej.”
Nie wystarczy wyśpiewać głośno “Let It Go” Frozen, zrobić sobie wolne lub odłączyć się od wszystkiego na kilka godzin i delektować się fantazją, że jesteśmy ostatnimi ludźmi na Ziemi, w końcu jesteśmy sami i nie ma niczego, co wymagałoby naszej natychmiastowej uwagi.
To tylko bandaże opasujące głębszą ranę. Zatrzymują krwawienie, ale nie rozwiązują problemu.
Ponieważ istnieje rodzaj zmęczenia, który ujawnia stres i lęk. Nie możemy jasno myśleć i zaczynamy chorować.
Jestem zmęczony zmęczeniem. Mam dość tego, że nie jestem w stanie poradzić sobie z życiem
Oto przykład. Karolina pracuje codziennie od 9 rano do 17:00 Kiedy kończy pracę, opiekuje się matką, która cierpi na chorobę Alzheimera.
Każdego miesiąca oszczędza część swojej pensji, aby mogła zapłacić za studia magisterskie swojej młodszej siostry. Jest to coś, co utrzymuje w tajemnicy przed swoim obecnie bezrobotnym mężem.
Karolina chce jak najlepiej dla wszystkich, pragnie dbać o matkę, zapewnić siostrze dobrą przyszłość i zachować pozory w małżeństwie.
Wyczerpanie fizyczne i psychiczne Karoliny sięga ekstremalnego poziomu. Są dni, kiedy rozważa inne opcje mogłaby zapłacić komuś za opieką nad matką, ale wie, że oznaczałoby to, że nie będzie w stanie zaoszczędzić na studia siostry.
Twój mózg szuka alternatywy, a płaty czołowe wykonują to udoskonalone zadanie planowania, refleksji i analizy. Kiedy jednak nie możesz znaleźć dobrych rozwiązań, do akcji wkraczają bardziej prymitywne ośrodki mózgu.
Właśnie wtedy, gdy zmienia się chemia naszego mózgu czujemy się sparaliżowani i uwięzieni, myśląc: “nie ważne co zrobię, wszystko pójdzie nie tak”.
Nasze tętno przyspiesza, hormony tracą równowagę, a demon strachu przejmuje kontrolę. Niszczy wszystko a zmęczenie przedostaje się do każdego atomu naszej istoty.
Czasem nie jestem w stanie zrobić wszystkiego, ale to jest w porządku
“Mam tak wiele do zrobienia, nie wiem od czego zacząć, ale jeśli nie zacznę teraz, później będzie jeszcze gorzej .” “Mój szef mnie wyrzuci, jeśli tego nie skończę.” “Moi rodzice będą zdenerwowani, jeśli nie pójdę”…
Jeśli spojrzymy na używany przez nas język, zobaczymy wzór “jeśli, to”: jeśli tego nie zrobię, stanie się to…
“Umysł nie ma ograniczeń, ale zmęczenie owszem”
-Syd Barrett-
Życie w oparciu o najgorsze scenariusze osłabia twój umysł i zabija energię – tak po prostu. Zaakceptowanie, że nie możesz zrobić wszystkiego jest zdrowym objawem, ponieważ jeśli spróbujesz nosić na swoich barkach cały ciężar, prędzej czy później się załamiesz.
Przyjrzyj się poniższym sugestiom i wsłuchaj w to, co podpowiada ci serce.
Masz dość zmęczenia? Czas zmienić punkt odniesienia
Chociaż trudno to przyznać, czasami wpadamy we własną pułapkę. Mówienie sobie, że “możemy zrobić to wszystko” jest niebezpieczne. Jest to błąd, który możemy naprawić zmieniając nasze wzorce myślenia:
- Każdego dnia, kiedy wstajesz, pamiętaj o tym prostym zdaniu: “Robię, co mogę, dysponując zasobami, które mam i biorąc pod uwagę stan, w którym się znajduję”.
- Unikaj pułapek językowych lub myśleniowych. Zamiast “nie jestem wystarczająco dobry, muszę ciężko pracować, aby zrobić to wszystko”, powiedz “dam z siebie wszystko każdego dnia i każdej chwili, ale nie zaniedbując samego siebie”.
- Kiedy czujesz, że twoje ciało nie daje już rady… mimo wystarczającej ilości snu, przeanalizuj swoje myśli. Czasami to co najbardziej nas wyczerpuje to nasze własne zniechęcenie, nasze przemyślenia, “Nie będę w stanie”, “Nie potrafię zrobić niczego dobrze”.
Na koniec, ważne jest, aby dbać o swoje rytmy okołodobowe i ustalony porządek dnia. Robienie sobie przerwy, poświęcanie kilku godzin dziennie samemu sobie, nie oznacza, że dajesz z siebie mniej lub sprawiasz komuś zawód: to zdrowe i konieczne działania.
Tak znalezienie w sobie wystarczającej odwagi, by powiedzieć głośno, że masz ograniczenia, nie będzie końcem świata. Gwiazdy wciąż będą świecić na niebie, a kwiaty nie zwiędną.
Jeśli odważysz się przestać próbować robić wszystko, będzie dobrze.