5 wskazówek, jak wesprzeć partnera z zaburzeniami lękowymi

Jeśli Twój partner cierpi na stany lękowe, słuchaj go i nie pomniejszaj jego uczuć. Potrzebuje Twojego wsparcia i zrozumienia.
5 wskazówek, jak wesprzeć partnera z zaburzeniami lękowymi

Ostatnia aktualizacja: 24 listopada, 2021

Aby wesprzeć partnera z zaburzeniami lękowymi, najpierw musisz się dowiedzieć, czym jest lęk i jak się objawia. Możesz mieć pewne wyobrażenie o tym, co to jest, z własnych doświadczeń. Jednak jeśli chodzi o pomaganie drugiej osobie, trzeba wiedzieć nieco więcej na ten temat.

DSM-5 definiuje lęk jako wyczekującą reakcję na przyszłe zagrożenie. Ta reakcja obejmuje napięcie mięśni, czujność w odniesieniu do przyszłego niebezpieczeństwa oraz zachowania ostrożne lub unikające. Są one wykorzystywane jako strategia radzenia sobie w obliczu stresującej sytuacji. Lęk wiąże się również z innymi objawami, takimi jak nerwowość, pobudzenie, drżenie, niepokój i trudności z koncentracją.

Osoby z zaburzeniami lękowymi często doświadczają natrętnych myśli, które przeradzają się w obawy o prawdopodobne przyszłe wydarzenia i konsekwencje. Alternatywnie przyjmują one formę katastroficznych interpretacji przeszłych wydarzeń, w których podkreśla się negatywne aspekty, zwłaszcza błędy, które mogła popełnić jednostka (Sarason i Sarason, 2006).

1. Nie pomniejszaj uczuć partnera

Chociaż lęk, którego doświadcza Twój partner, może nie mieć z Twojej perspektywy sensu , nie umniejszaj jego uczuć. Spróbuj zrozumieć jego emocje i myśli. Musisz pamiętać, że wszystkie te poznawcze, emocjonalne i fizjologiczne reakcje są dla nich bardzo realne.

Niełatwo jest sobie radzić z patologicznym lękiem, a rozwiązanie tego problemu nie jest proste. Możesz jednak wesprzeć swojego partnera ze współczuciem, akceptacją i empatią. Nie oceniaj ich uczuć. Wręcz przeciwnie, spróbuj je zrozumieć, aby Twój partner nie czuł się sam.

Kobieta wspierająca partnera

2. Wysłuchaj go i zapytaj o jego uczucia

Dobrym sposobem na pomoc partnerowi w stanach lękowych jest słuchanie go i zainteresowanie jego uczuciami. Dzięki temu nie będzie czuł się tak samotny i będzie w stanie opisać, przez co przechodzi.

Słuchając go, dowiesz się też więcej o jego lęku i sposobie działania tej emocji. Rozmowa o jego doświadczeniach pozwoli Ci lepiej zrozumieć jego wewnętrzny świat. W ten sposób będziesz miała głębsze i dokładniejsze wyobrażenie o tym, co czuje.

3. Pomóż mu szukać leczenia i weź w nim udział, jeśli możesz

Zachęć swojego partnera do wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że nie jesteś jego terapeutą, więc nie próbuj wykonywać żadnych interwencji, które wymagają przeszkolenia i doświadczenia. Możesz jednak iść z nimi na terapię.

4. Zachęcaj, ale nie popychaj

Zrozumiałe jest, że niespokojne zachowanie Twojego partnera z zaburzeniami lękowymi może być dla Ciebie frustrujące. Staraj się jednak nie zmuszać go do wprowadzania zmian. Wszelkie decyzje dotyczące jego zachowania powinny należeć do niego.

Z drugiej strony, zachęcając partnera, nie tylko uświadamiasz mu, że nie jest sam, ale także sprawiasz, że widzi, jak dbasz o jego lepszą przyszłość i wierzysz, że może ją osiągnąć. Zachęcaj i motywuj go miłością i zaangażowaniem.

5. Daj mu poczucie bezpieczeństwa

Upewnij się, że okazujesz swojemu partnerowi bezwarunkową miłość. Osoby z zaburzeniami lękowymi często czują się jeszcze bardziej niespokojni, gdy czują, że nie zasługują na to, by ktoś ich kochał. Uważają, że utrudniają życie otaczającym ich ludziom i po prostu nie zasługują na ich miłość. Z tego powodu powinnaś od czasu do czasu zapewnić partnera, ile dla Ciebie znaczy i że chcesz, by był u Twojego boku.

Jednocześnie zachęcaj go do zachowania niezależności. Daj mu przestrzeń do robienia wszystkiego, co chce. Nie utrudniaj mu tego, ale jednocześnie staraj się nie zwiększać jego zależności od Ciebie.

kobieta przytulająca swojego partnera

Dbaj o siebie

Zawsze musisz też dbać o siebie, jednocześnie wspierając swojego partnera z zaburzeniami lękowymi. Pamiętaj o następujących kwestiach:

  • Staraj się zachować jakąś rutynę.
  • Nie trać z oczu swoich granic. Upewnij się, że pomagając partnerowi nie stwarzasz kolejnego problemu.
  • Znajdź czas na zajęcia, które pomogą Ci się zrelaksować i rozproszyć.
  • Wypróbuj techniki relaksacyjne. Mogą być naprawdę pomocne.
  • Poćwicz trochę, nawet jeśli będzie to tylko krótki spacer kilka razy w tygodniu.
  • Jeśli doświadczasz problemów emocjonalnych z powodu poczucia winy, strachu lub gniewu, rozważ wizytę u terapeuty.

Wyzwanie życia i opieki nad partnerem z zaburzeniami lękowymi często nie jest łatwe. Tak naprawdę potrzebujesz sporej dawki czułości, ale także cierpliwości i tolerancji, aby poradzić sobie z własną frustracją.

Pamiętaj, że nie jesteś terapeutą. Dlatego Twoją pierwszą misją powinno być zachęcenie partnera do pójścia do specjalisty. Drugim krokiem może być pójście z nim, aby poczuł, że chcesz pomóc. Na koniec przypominaj mu, że chcesz być u jego boku.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  •  

  • American Psychiatric Association (2014). Manual diagnóstico y estadístico de los trastornos mentales (5a. ed). Editorial médica panamericana.
  • Sarason, I. y Sarason, B. (2006).Psicopatología. Psicología anormal: el problema de la conducta inadaptada (11ª ed.). Pearson Educación.
  • Sue, D., Sue, D. W., y Sue, S. (2010). Psicopatología. Comprendiendo la conducta anormal(9ª ed.). Cengage Learning.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.