Zakręt obręczy: jaką rolę odgrywa?

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Paula Villasante.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Zakręt obręczy bierze udział w wielu działaniach mózgu oraz zaburzeniach. Odgrywa znaczącą rolę w funkcji wydzielniczej, jak również reakcji emocjonalnej, Czytaj dalej i dowiedz się więcej o tym fascynującym obszarze mózgu!

Zakręt obręczy to część ludzkiego mózgu, która jest obecna w jego obu półkulach. Ta struktura, razem z zakrętem przyhipokampowym, tworzy korę limbiczną układu limbicznego mózgu.

Kiedy czujesz się niespokojna lub niepewna, Twój zakręt obręczy uaktywnia się. Pomaga Ci wyrażać Twój stan emocjonalny poprzez gesty, postawę ciała oraz ruch.

Jak możesz sobie wyobrazić, zakręt obręczy stał się niezwykle ważny w badaniach neurokognitywnych i kognitywnych. Poza tym naukowcy odkryli, że ta część ludzkiego mózgu bierze udział w wielu działaniach mózgu, jak również w niektórych zaburzeniach.

Choroba Alzheimera i depresja to dwa ważne przykład schorzeń, w których znaczącą rolę odgrywa zakręt obręczy. Oprócz tego bierze również udział w takich zaburzeniach jak schizofrenia, zaburzenia dwubiegunowe, niektóre zaburzenia lękowe oraz uzależnienia.

Zakręt obręczy: struktura i działanie

Przedni zakręt obręczy

Ogólnie rzecz biorąc, ta część kory mózgowej odgrywa specjalną rolę w odpowiedziach automatycznych i hormonalnych w emocjach oraz pamięci.

Neurobiolodzy wierzą, że poza tym pomaga regulować działanie hormonalne i wyrażanie stanów autonomicznych. Czyni to poprzez swoje projekcje z jądrem pasma samotnego oraz jądrem grzbietowym nerwu błędnego.

To nie jedyne obszary, w których przedni zakręt obręczy wytwarza projekcje. Jest również mocno związany z:

• Ciałem migdałowatym. To region mózgu, który odgrywa niezwykle ważną rolę w odpowiedzi emocjonalnej.
• Istotą szarą okołowodociągową. Ten obszar odgrywa znaczącą rolę w modulowaniu określonych obwodów bólowych.
• Przyśrodkowym jądrem grzbietowym oraz przednim jądrem wzgórza. Naukowcy uważają, że z tymi jądrami mogą być związane takie funkcje jak nauka, pamięć czy uwaga.

Przyśrodkowy zakręt obręczy

Ta część zakrętu obręczy zaczyna działać, gdy przewidujesz rezultaty danego zachowania. Pomaga również wykonać to zachowanie poprzez projekcje do grzbietowo-brzusznej kory przedczołowej, dodatkowych obszarów ruchowych, płatu ciemieniowego i rdzenia kręgowego.

Właśnie dlatego naukowcy uważają, że przyśrodkowy zakręt obręczy jest związany z przetwarzaniem informacji podczas procesów podejmowania decyzji. Konkretnie, odnosi się z decyzjami bazującymi na nagrodach i aktywności poznawczej związanej z zamierzoną kontrolą ruchową.

Tylny zakręt obręczy

Ta część wiąże się z układem pamięci topokinetycznej. Jej główne działanie odpowiada za orientację wzrokowo-przestrzenną.

Przednia część wydaje się być kluczowa w predeterminowanej sieci wzbudzeń w mózgu. Innymi słowy, jest to układ w mózgu, który pozostaje aktywny nawet gdy nie zwracasz uwagi na bodźce zewnętrzne.

Neurobiolodzy wierzą również, że odgrywa on rolę w wewnętrznie skierowanych procesach poznawczych. Zaliczamy do nich odzyskiwanie pamięci, planowanie oraz przetwarzanie informacji przestrzennych.

Teoretyzują, że ta część mózgu wiąże się z samokontrolą. Może również brać udział w ocenianiu wydarzeń, które wiążą się z odnoszeniem się do siebie.

Grzbietowa część tylnego zakrętu obręczy jest mocno związana z korą przedruchową, grzbietowo-wzrokową oraz okołooczodołową. Bierze udział w orientacji ciała oraz postrzeganiu przestrzeni.

Kora retrosplenialna

Ta część zakrętu obręczy wydaje się uaktywniać w pamięci autobiograficznej oraz wyobraźni. Wynika z tego, że może wiązać się z zaburzeniami neurologicznymi, które wywołują utratę pamięci.

Wydaje się, że zakręt obręczy pośredniczy w odpowiedzi emocjonalnej każdego człowieka. Odpowiada za przypisywanie znaczenia emocjom w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne. Jego rola jest niezwykle istotna, ponieważ umożliwia wyrażanie emocji.

Podsumowując, uszkodzenie zakrętu obręczy może wywierać wpływ na umiejętność reagowania na określone bodźce. Istnieje ryzyko wystąpienia agresywnych zachowań, nieśmiałości lub zmniejszenia umiejętności wyrażania uczuć.