Teoria inteligencji makiawelicznej czyli hipoteza mózgu społecznego

Teoria inteligencji makiawelicznej jest również znana jako hipoteza mózgu społecznego. To wyjaśnia, dlaczego ludzki mózg tak szybko ewoluował w Homo sapiens. Organ ten zaczął się rozwijać i rosnąć około 400 000 lat temu. Jednak ustabilizował się zaledwie 50 000 lat temu. Jak możemy wyjaśnić to zjawisko?

Francis de Wall wymyślił wyrażenie “inteligencja makiaweliczna” w 1982 roku. W tym czasie wielu badaczy zajmowało się badaniami nad społecznym i politycznym zachowaniem naczelnych. Jednak dopiero w 1988 roku wypracowana została teoria, którą znamy dzisiaj. Teoria inteligencji makiawelicznej została zdefiniowana przez psychologów Richarda W. Byrne i Andrew Whiten podczas badań na University of St. Andrews w Szkocji.

Ci dwaj akademicy opublikowali swoje odkrycia w książce “Inteligencja makiaweliczna. Rzecz o pochodzeniu natury ludzkiej”. Tak narodziła się teoria inteligencji makiawelicznej. Co dokładnie proponuje ta teoria?

Teoria inteligencji makiawelicznej

Mózg stanowi 2% całkowitej masy ciała. Jednak zużywa około 20 procent jego energii. Zużycie glukozy, głównego paliwa w mózgu, stanowi jedną czwartą całkowitego zużycia. Kiedy patrzysz na to w ten sposób, możesz powiedzieć, że myślenie jest wyczerpujące. Tym bardziej, gdy rozważysz, że możemy wytłumaczyć tylko 10% energii, którą zużywa mózg. Pozostałe 90% wciąż pozostaje zagadką…

Niemniej jednak ludzki mózg ewoluował znacznie szybciej niż mózg innych ssaków. W ciągu zaledwie 25 milionów lat pojawiły się liczne mutacje w genomie. Kora nowa zasługuje na szczególną uwagę. To najbardziej rozwinięta część ludzkiego mózgu. Biorąc wszystko pod uwagę, warto zapytać dlaczego mózg stał się tak złożonym narządem.

Złożoność poznawcza i społeczna

Istnieje wiele teorii, które próbują wyjaśnić przejście od prostego mózgu do złożonego. Ze wszystkich tych teorii teoria inteligencji makiawelicznej jest nadal jedną z najważniejszych.

Ta hipoteza dowodzi, że rozwój mózgu wynika ze wzrostu wymagań poznawczych naszego otoczenia. To z kolei jest wynikiem naszego życia społecznego. Intensywna konkurencja, rosnąca liczba interakcji społecznych, współistnienie i złożoność interpersonalna są wyzwalaczami i motorem presji ewolucyjnej.

Ci autorzy, poparci znaczącymi dowodami neuroanatomicznymi uważają, że ma to wpływ na rozwój ogólnej inteligencji.

Teoria inteligencji makiawelicznej: Wymagane strategie

Obrońcy tej idei uważają, że nowe wyzwania wymagają nowych strategii dostosowania się do naszego otoczenia. Pojawiają się coraz to nowe problemy społeczne, które wymagają poprawy naszej adaptacji do dynamicznego środowiska. W rzeczywistości neurofizjologia dostarcza dowodów, że ta pomysłowość jest związana z przewidywaniem przyszłych zdarzeń i podejmowania decyzji.

Stamtąd ludzie uczą się sztuki oszustwa, kłamstwa i manipulacji, aby osiągnąć ostateczny cel doświadczenia sukcesu społecznego. Zasoby te nazywane są “makiawelizmem”, ponieważ implikują wszystkie rodzaje zachowań, które niekoniecznie są etyczne. Tutaj można zobaczyć związek między osobą makiaweliczną (osobowość charakteryzowaną przez socjopatię) a wyjaśnioną teorią.

Rozwój mózgu (produkt ewolucji społecznej) pozwala nam zarządzać naszymi emocjami i rozpoznawać emocje innych. Podobnie ułatwia identyfikację struktur społecznych, relacje z innymi ludźmi i wiedza, jaką rolę odgrywamy w różnych sytuacjach. Pozwala nam również interpretować ich działania, ułatwiając zrozumienie postaw i intencji innych.

Selekcja naturalna

Aby wyjaśnić tę teorię nie możemy zapominać o zasadzie selekcji naturalnej Karola Darwina. Te dwie teorie łączą się z ideą, że te osoby, które są w stanie opracować skuteczne strategie społeczne i reprodukcyjne są tymi, które dobrze się rozwijają. Innymi słowy, osoby o lepszych zdolnościach społecznych mają większą szansę na przeżycie.

Teoria inteligencji makiawelicznej nie ma wiele wspólnego z innymi wielkimi teoriami, które usprawiedliwiają rozwój mózgu z jakiegoś praktycznego powodu. Uważa natomiast, że ​​mózg stał się większy z powodu konieczności stawienia czoła nowym problemom: używania narzędzi, znajdowania schronienia lub zdobywania pożywienia.

Teoria inteligencji makiawelicznej ma kluczowe znaczenie. Pomaga nam zrozumieć związek między ewolucją mózgu a poziomem rozwoju społecznego u różnych gatunków. Ta teoria twierdzi, że inteligencja jest powiązana z zestawem umiejętności, które pozwalają ludziom stale dostosowywać się do nowych sytuacji, w których panuje wymiar społecznym. Dziękuję ci ewolucjo, dziękuję za plastyczność mózgu!