Być może nie bez powodu, Maya Angelou powiedziała: „Jeśli mam pomnik na tym świecie, jest nim mój syn”. Jakkolwiek pięknie może brzmieć to zdanie, prawda jest taka, że często wyrywamy sobie włosy z głowy z powodu naszych dzieci. Albo przez ich złe zachowanie, albo dlatego, że są zbyt bierne. Faktem jest, że temperament dziecka może kształtować się pod wpływem wielu czynników, ale każdy człowiek rodzi się z unikalnym zestawem cech. Po prostu musimy się do tego przyzwyczaić!
Nie wolno nam zapominać, że temperament dziecka staje się widoczny już w bardzo młodym wieku. Sposób wychowania oraz otoczenie i społeczeństwo, w którym dziecko dorasta mają wpływ i również kształtują jego temperament. Mimo to osobowość w dużym stopniu zależy od tego, co dziecko dziedziczy w genach.
Temperament dziecka
Temperament dziecka warto jak najwcześniej dobrze poznać. Może nam to dostarczyć cennych informacji na przykład, które metody nauczania są efektywniejsze dla naszego malucha. Już od pierwszych tygodni możemy nabrać ogólnego pojęcia, jak będzie zachowywał się on w przyszłości.
Komentarze takie jak „kiedy dorośnie, stanie się geniuszem” lub „to dziecko jest niesamowicie spokojne!” często znajdują częściowe spełnienie w przyszłości. O ile te cechy mogą się zmieniać i ewoluować w pewnym stopniu, pewne aspekty zmienią się nieznacznie lub nawet wcale.
Jeśli chodzi o temperament dziecka, naukowcy wyróżniają jego trzy rodzaje. Z jednej strony mamy „łatwe w wychowaniu dzieci”. Na drugim końcu spektrum mamy „trudne dzieci”. Zestaw ten uzupełniają dzieci „apatyczne”. Każdy z tych rodzajów temperamentu opisujemy poniżej.
Oczywiście, klasyfikując dzieci w ten sposób, nieco generalizujemy sprawę. Fakt jest taki, że te trzy typy osobowości, które są stosowane wobec niemowląt, nie są decydujące. Dziecko może być na przykład w dużej mierze apatyczne z kilkoma cechami trudnego charakteru.
Możesz także mieć „łatwe dziecko”, które czasami jest apatyczne lub odwrotnie – apatyczne, z którym czasami łatwo sobie poradzić.
Zatem nie jest to pełna klasyfikacja. Może jednak służyć jako przewodnik, dzięki któremu zrozumiesz temperament dziecka i nauczysz się, jak postępować z młodym człowiekiem, nie wywołując konfliktów z powodu jego charakteru.
Dzieci o łatwym temperamencie
Według badań 40% dzieci ma „łatwy” temperament. Oznacza to, że łatwo je wychować. Dzieci te na ogół nie mają problemów z osobowością i łatwo uczą się zdrowych nawyków.
Te dzieci bardzo dobrze dostosowują się do zmian i uczą się postępować zgodnie z poleceniami od bardzo wczesnego wieku. Zwykle są wesołe, zarówno w gronie znajomych, jak i przebywając z nieznajomymi. Mają temperament, który większość rodziców wybrałoby dla swoich dzieci.
Dzieci o trudnym temperamencie
Dzieci o trudnym temperamencie stanowią 10% wszystkich dzieci. Ich rodzice muszą wykazywać nadzwyczajną cierpliwość prawie 24 godziny na dobę, z powodu trudności w wychowywaniu tego typu dzieci. Można powiedzieć, że te dzieci są prawdziwymi ekspertami w testowaniu cierpliwości swoich rodziców.
Ogólnie rzecz biorąc, dzieci o trudnym temperamencie łatwo się irytują i mają trudności z nabywaniem zdrowych nawyków. Konieczne jest zatem stosowanie ścisłych ograniczeń, dobrego podejścia do nauczania, a także dużych pokładów miłości, aby złagodzić ich zachowanie. Te dzieci zwykle nie czują się ani kochane ani bezpieczne, a to często sprawia, że są nieco nieufne.
Dzieci o apatycznym temperamencie
Trzeci przypadek to sytuacja, w której temperament dziecka można nazwać apatycznym. Dotyczy 15% dzieci, które wyróżniają się niezwykłą swobodą. Zazwyczaj bez problemu dostosowują się do zmian i rzadko się zdarza, aby narzekały na cokolwiek.
W rzeczywistości apatia sprawia, że dziecko wykazuje pewną obojętność wobec bodźców zewnętrznych. Niekoniecznie jest to coś, czym należy się martwić. Są to dzieci, które zazwyczaj nie przywiązują dużej wagi do świata zewnętrznego. Według nich świat jest przewidywalny i niezbyt zaskakujący. A przynajmniej bardziej przewidywalny i mniej zaskakujący niż dla innych dzieci w ich wieku.
W rzeczywistości ich obojętność wobec otoczenia nie oznacza, że je lubią, ale raczej jest przejawem konformizmu.
Wszystkie „apatyczne” niemowlęta i dzieci powinny być traktowane w ten sam sposób. Powinniśmy próbować łagodzić bardziej problematyczne aspekty ich temperamentu, a wzmacniać te, które nie przysparzają kłopotów. W tym sensie znając temperament dziecka, łatwiej wprowadzić odpowiednie metody wychowawcze.
Na przykład dynamiczne dzieci lepiej się uczą, jeśli pozwalamy im używać różnych rzeczy, a następnie korygujemy to, co robią niepoprawnie. Spokojniejsze dzieci możemy uczyć zarówno przed, jak i po tym, jak spróbują zrobić coś samodzielnie.
Pozostałe 35%…
Pozostałe 35% dzieci nie wykazuje żadnego z trzech omówionych powyżej wzorców. Mówi się, że mają osobowość mieszaną. Oznacza to, że wykazują cechy każdego z trzech typów temperamentu z różnym nasileniem.
Chociaż dziecko może zwykle być spokojne, w pewnych sytuacjach może reagować w sposób impulsywny lub wręcz przeciwnie – apatyczny. Nie przejawia w 100% jednego wzorca, chociaż u zdecydowanej większości dzieci można zidentyfikować typ dominujący.
„Dziecko to istota, którą nosisz w sobie przez dziewięć miesięcy, w swoich ramionach przez następne trzy lata, a w sercu aż do końca Twoich dni”
-Mary Mason-
Czy po zapoznaniu się z powyższymi informacjami, potrafisz określić temperament dziecka i wybrać odpowiednie metody wychowawcze? Chociaż informacje te są dość ogólne, mogą być bardzo przydatne jako przewodnik. Zrozumienie naszych dzieci jest niezbędne, jeśli chcemy w inteligentny sposób przyczynić się do ich rozwoju.