Siegfried Bernfeld i edukacja społeczna – poznaj tę ważną dla psychoanalizy postać

Siegfried Bernfeld był psychoanalitykiem pierwszej generacji, który w tamtym czasie odegrał ważną rolę, jednak później został niesprawiedliwie zapomniany. Jego praca była bardzo interesująca, a jego wkład jest istotny do dnia dzisiejszego.

Anna Freud powiedziała, że ​​Siegfried Bernfeld był „jedyny w swoim rodzaju”. W rzeczywistości Sigmund Freud mówił o nim w jednym ze swoich listów: „Jest czołowym ekspertem w psychoanalizie. Uważam go za najbardziej utalentowanego spośród moich uczniów. Posiada także wybitną wiedzę. Jest nieodpartym mówcą i niezwykle wpływowym nauczycielem. W sumie mam do powiedzenia o nim tylko dobre rzeczy”.

Podobnie jak jego rówieśnicy, Siegfried Bernfeld żył w czasach przemocy społecznej i politycznej. W obliczu prześladowań, które znosił ze względu na fakt, że był Żydem, skupił się na refleksji nad dziedzinami społecznymi. Odszedł od psychoanalizy i stał się bardziej zaangażowany w zbiorowe zjawiska z politycznego punktu widzenia.

Siegfried Bernfeld i jego początkowe lata życia

Jak wielu innych psychoanalityków, Siegfried Bernfeld był Żydem. Urodził się w Lemberg w Galicji w 1892 roku. Jego rodzice byli handlarzami tekstyliami. Pasja Bernfelda do natury skłoniła go do studiowania zoologii i botaniki.

Pedagogika i psychologia interesowały go w bardzo młodym wieku. Odkrył, że hipnoza jest niezwykle fascynująca, ponieważ w tym czasie była dość innowacyjna. W rzeczywistości praktykował to ze swoim młodszym bratem. Ponadto był głęboko zainteresowany teoriami Marii Montessori. Później studiował psychoanalizę i zafascynował się metodą wolnego skojarzenia.

W wieku 22 lat ożenił się z Anne Salomon, młodą studentką i pasjonatką marksizmu. Bardzo wpłynęła na sposób myślenia i działania Bernfielda.

Aktywność społeczna i psychoanaliza

Zmotywowany swoim zaangażowaniem politycznym Siegfried Bernfeld stworzył instytucję zajmującą się gromadzeniem dzieci żydowskich osieroconych po I wojnie światowej. Celem instytucji było wyedukowanie ich, aby mogły one następnie wyemigrować do Palestyny. Pomógł on w ten sposób około 145 dzieciom. Ważne jest, aby wspomnieć, że wiele z nich miało poważne traumy. W konsekwencji skłoniło go to jeszcze bardziej do skupieniu się na psychoanalizie.

Wkrótce potem spotkał Sigmunda Freuda i w 1922 r. otworzył poradnię w Wiedniu. Do tego czasu nawiązał bliską przyjaźń z Anną Freud. Wielu naukowców uważało go za jednego z wielkich pionierów nowego nurtu psychoanalitycznego. Wraz z Anną i innymi odpowiednimi psychoanalitykami stworzył grupę poświęconą pomocy bezdomnym dzieciom.

Głównym celem grupy było rozszerzenie kwestii psychoanalitycznych na obszar społeczny. W 1925 roku Siegfried Bernfeld opublikował swoje pierwsze dwie prace na temat edukacji społecznej. Jedna z nich koncentrowała się na okresie dojrzewania, a druga na niemieckich metodach pedagogicznych.

Siegfried Bernfeld – końcowy etap jego życia

Siegfried Bernfeld ożenił się trzy razy i mieszkał w kilku krajach europejskich, kiedy zaczął rozwijać się nazizm w Niemczech. Ostatecznie przeprowadził się do San Francisco w Kalifornii ze swoją trzecią żoną. W przeciwieństwie do innych psychoanalityków, Bernfeld nie czuł się usatysfakcjonowany „psychologią samego siebie”, która stała się popularna w Stanach Zjednoczonych.

Być może jego nostalgia i wielka intelektualna ciekawość sprawiły, że stał się jednym z najważniejszych biografów Freuda. Chociaż ludzie nie uważają go za jego „oficjalnego” biografa, jego artykuły zostały wyraźnie cytowane przez Ernesta Jonesa, którego Anna Freud uważała za autoryzowanego biografa swojego ojca.

W skrócie, Siegfried Bernfeld pozostawił po sobie interesujące eseje, w których mówił o zasadach psychoanalizy i edukacji społecznej. Jego badania nad psychologią okresu dojrzewania są godne uwagi. Założył pierwsze towarzystwo psychoanalityczne w San Francisco. Wielu pamięta go jako kompulsywnego konsumenta tytoniu, miłośnika pięknych kobiet i solidnego psychoanalityka.