Samosabotaż oznacza wszystkie działania podejmowane, by utrudnić lub zniszczyć nasze cele, których osiągnięcie pozwoliłoby nam osiągnąć sukces życiowy. Samosabotaż przejawia się w wielu formach, ale najpowszechniejsze to niezdecydowanie, zwlekanie, uzależnienie, mała ilość snu i objadanie się.
Człowiek sabotuje sam siebie, gdy zaczyna tłumić własne działania, porównywać siebie z innymi, czuć się gorszym i angażować się w toksyczne związki. W wielu przypadkach takie zachowanie wynika z ignorowania własnych pragnień i potrzeb.
“Niezależnie czy uważasz, że możesz, czy nie – zawsze masz rację.”
-Henry Ford-
Niektórzy ludzie decydują się na wymagającą dietę, by schudnąć i prowadzić zdrowszy tryb życia. Wykonują nawet wiele treningów fizycznych, by osiągnąć pożądane wyniki.
Ale koniec końców po prostu sabotują samych siebie jedząc niezdrowe jedzenie, często też za dużo, i ciągle wymyślając nowe wymówki. W wyniku tylko niszczą ten cały wysiłek włożony w ciągu dnia.
Inne osoby świadomie przygotowują się do zrobienia kroku do przodu w swoim rozwoju, ponieważ poważnie rozważają możliwość poprawy jakości swego życia czy dlatego, że chcą podjąć większe wyzwanie. Gdy jednak nadchodzi czas urzeczywistnić te pragnienia, samosabotaż zwycięża.
Zostają zaatakowani przez stan niezdecydowania i niepokoju, który zmusza ich odłożyć na bok swoje cele i żyć w taki sam sposób, co wcześniej, wątpiąc w siebie i własne zdolności. Pozostają w tym samym w miejscu, w którym znajdowały się na samym początku.
Czyja to wina? Tylko ich własna. Tylko oni są odpowiedzialni za własną stagnację. Samosabotaż stał się dla nich zasadą.
Skąd się bierze samosabotaż
Pragnąc osiągnąć postawione cele i jednocześnie sabotując własny progres podważamy poczucie własnej wartości. Poza tym odczuwamy niesamowity strach, który wynika z negatywnego doświadczenia z dzieciństwa. Doświadczenia, którego nie byliśmy w stanie zrozumieć, a tym bardziej rozwiązać.
Wiele naszych wzorców zachowań pochodzi z dzieciństwa. Zwykle zależą od rodzaju związku utrzymywanego z rodzicem przeciwnej płci. To znaczy, dziewczyny z ojcem, a chłopaka z mamą. Na rodzicu płci przeciwnej skupia się cała nasza uwaga, podczas gdy drugi zostaje zepchnięty na bok.
Istnieją dwie poważne konsekwencje wynikające z takiej fantazji. Po pierwsze, nie możemy być partnerem dla swego rodzica, mimo iż może istnieć silna nieświadoma chęć bycia nim. A po drugie, to powoduje ogromne poczucie winy, gdyż wyeliminowaliśmy tym samym nasze uczucia wobec rodzica tej samej płci.
Jeśli utykamy się w takiej dynamice jeszcze od najmłodzszych lat, będziemy zmuszeni nieść ciężar, który tak naprawdę nie istnieje, lecz wywiera bardzo uciążliwy wpływ na nasze życie. Który staje siępowodem, dla którego na etapie dorosłośći pojawia się takie zjawisko jak samosabotaż.
Jak uniknąć samosabotażu
Pierwszą rzeczą do zrobienia jest właśnie uświadomienie sobie, że samosabotaż faktycznie ma miejsce. To nie jest takie łatwe, jak może się wydawać, ponieważ musimy pamiętać, iż takie zachowanie ma charakter nieświadomy.
Niepowodzenie początkowo powoduje poczucie winy oraz frustrację. Staramy się być bezlitośni oceniając samych siebie i osiągnięte wyniki. Z tego powodu warto być bardziej elastyczną osobą i próbować określić, co dokładnie doprowadziło do zaistniałej sytuacji.
Powinniśmy wyraźnie zidentyfikować problem. Musimy przekonać samych siebie, że jesteśmy naprawdę dobrzy i zasługujemy na wszystko, co jest w stanie znacznie poprawić nasze życie.
Musimy działać, nawet jeśli boimy się przegrać. Ale czasem wszystkie nasze starania wydają się być skierowane na zupełnie inne cele – na osiągnięcie przeciwnych wyników niż te, których pragniemy.
Można również do tej grupy zaliczyć osoby, które przegrywają po początkowym zwycięstwie, choć wydaje się to paradoksalne. Pierwotne osiągnięcie wywołuje chwilowe uczucie satysfakcji i przyjemności, które później zmieniają się w niepokój, a czasem nawet cierpienie fizyczne.
To wszystko się kończy w chwili, gdy rezygnują ze sprawy, w którą włożyli tyle wysiłku. W tych czynach odzwierciedla się samosabotaż, który w sposób nieunikniony towarzyszy każdemu ich działaniu.
Samosabotaż to droga do nieszczęścia
Ważne jest, aby wyraźnie zrozumieć, czego naprawdę chcesz w życiu, i żeby to zrobić, należy określić konkretne cele. Nie ma nic złego w pozwalaniu sobie marzyć o wielkich rzeczach i pokonywać swoje strachy, wiedząc, iż nic nie może Cię ocalić przed rozczarowaniem.
Każde wyzwanie pociąga za sobą nowe doświadczenie i wkalkulowane ryzyko, którego należy się podjąć, jeżeli chcesz zdobyć pewność siebie i osiągnąć własne cele. Jeśli nie chcesz więcej doświadczać tych destrukcyjnych myśli, które powodują samosabotaż.
Istotnym jest, by mniej się zastanawiać i więcej działać. Dlatego tak ważne jest rozwijanie refleksyjnego wewnętrznego dialogu, który jest w stanie trzymać nas z dala od katastroficznych myśli.
Pomysł polega na uwolnieniu się od wszelkich ciężarów, które powstrzymują Cię przed osiągnięciem postawionych celów i spełnieniem najgłębszych marzeń.
Wreszcie, musisz być szczery wobec siebie. Jesteśmy dobrze wyszkoleni w oszukiwaniu siebie i obwinianiu innych albo w wymyślaniu wymówek, gdy nie potrafimy zdobyć coś, czego pragniemy. Dlatego należy przejąć kontrolę nad samym sobą, być przywódcą własnego życia i podjąć się odpowiedzialności za każdą ze swoich decyzji.
Obrazki wstawione dzięki uprzejmości “Three Sisters”