W tym artykule chcielibyśmy omówić kolejne fazy, przez które przechodzi kobieta, u której zdiagnozowany został rak piersi.
Zacznijmy od ćwiczenia empatii, choć może się to wydawać trudne. Wyobraź sobie, że lekarz właśnie przedstawił Ci tę diagnozę. Co czujesz? O czym myślisz? Jak kobieta reaguje na rozwój tej choroby? Jakie są fazy, przez które przechodzi mentalnie kobieta, którą dotknął rak piersi?
Rak piersi obejmuje przyspieszoną i niekontrolowaną proliferację komórek nabłonka gruczołowego. Te komórki znacznie zwiększają zdolność reprodukcyjną. Komórki raka piersi mogą rozprzestrzeniać się przez naczynia krwionośne lub limfatyczne i docierać do innych części ciała, generując w ten sposób przerzuty. To, czy proces ten się rozpoczął, jest bardzo ważną informacją, którą należy przedyskutować podczas prognozowania dalszego przebiegu choroby.
W odniesieniu do epidemiologii i czynników ryzyka należy wspomnieć, że jest ona częstsza wśród kobiet. Jednak dzięki postępom w medycynie w ostatnich latach śmiertelność z powodu raka piersi się zmniejszyła.
Rak piersi – sposoby leczenia
Z jednej strony specjalista onkologii jest odpowiedzialny za fizyczny proces leczenia choroby. Obejmuje to operację usunięcia guza, radioterapię, zastosowanie chemioterapii i decyzję o włączeniu terapii hormonalnej. Z drugiej strony, jeśli chodzi o planowanie interwencji medycznej, lekarz musi wziąć pod uwagę indywidualne cechy pacjenta, takie jak wytrzymałość psychiczna.
W każdym terapeutycznym procesie leczenia niezbędna jest pomoc psychologa. Czy pacjent zna, rozumie i akceptuje chorobę? Konieczne jest, aby od momentu postawienia diagnozy psycholog był obecny, by wspierać, pomagać i promować upust emocji i prawidłowe posługiwanie się informacjami. Ponadto psycholog może być kluczową postacią w kwestii przestrzegania leczenia przez pacjenta, a także w zarządzaniu jego oczekiwaniami.
„Możesz być ofiarą raka lub ocalałym. Wszystko zleży od sposobu myślenia”.
-Dave Pelzer-
Fazy, które przechodzi osoba, u której zdiagnozowany został rak piersi
Jak mówi Kubler-Ross, istnieją różne fazy, przez które przechodzi osoba, u której wykryty został rak piersi. Z tego powodu ważne jest wzięcie pod uwagę fazy, w której rak został zdiagnozowany. Wsparcie, pomoc i sposób przeprowadzenia procesu terapeutycznego różnią się w zależności od etapu.
Na początku pacjent odczuwa odmowę. Może odmawiać uwierzenia, że ma raka. W wielu przypadkach pacjent chce kilkukrotnie poddać się testom, aby zweryfikować diagnozę, lub prosi o inne punkty widzenia w przypadku, gdyby diagnoza była błędna.
Wtedy potrzeba odmowy znika i przeradza się w gniew. Gniew i wrogość mogą obejmować obarczanie winą za zaistniałą sytuację lekarzy, samego siebie lub krewnych. Następnie pacjent może wejść w fazę depresji, w której czuje się słabo, bez chęci do walki. Smutek i strach stają w centrum jego codziennych nastrojów.
Następnie pacjent wchodzi w fazę negocjacji. W tej fazie często używa zwrotu „Co by się stało, gdyby…”. Próbuje potajemnie zawrzeć umowę z samym sobą. Jest to mechanizm obronny, który chroni przed rzeczywistością, w której zdiagnozowany został rak piersi. Pacjent nie jest jeszcze gotowy przyjąć, że jest chory.
Wreszcie następuje etap akceptacji. Pacjent przyjmuje swoją chorobę i od tego momentu próbuje żyć ze swoim problemem. Może teraz bezpośrednio walczyć z rakiem.
„Kiedy tańczę, odczuwam żal i smutek mojego ciała, a przynoszę radość i rytm”.
-Inga Muscio-
Pomoc na kolejnych etapach
Z punktu widzenia terapii kobieta, u której zdiagnozowany został rak piersi potrzebuje towarzystwa w każdej kolejnej fazie. Ktoś powinien być obok, aby złagodzić jej ból, aż kobieta zaakceptuje chorobę. Od tego momentu powinniśmy towarzyszyć jej w procesie leczenia.
Kluczowe znaczenie ma zmniejszenie niepewności, jaką rak piersi budzi u wielu kobiet. Powinniśmy zapewnić psychoedukację na temat samej choroby oraz na temat terapii i technik, które zostaną wykorzystane do poprawy jej stanu fizycznego i psychicznego.
„Rak to słowo, a nie zdanie.”
-John Diamond-
Z tego powodu należy pamiętać, że kolejne fazy zostaną pokonane krok po kroku dzięki pomocy i wsparciu. Można przez nie przejść wraz z pacjentem dzięki pozytywnemu nastawieniu i energii. Oczywiście będą złe dni, ale nawet wtedy pojawią się pozytywne szczegóły, które pozwolą iść naprzód. Może to być uśmiech dziecka, pocałunek młodej pary, troskliwe słowo od przyjaciela, spacer w górach…
Każda faza trwa przez pewien czas, ale w taki czy inny sposób następuje ewolucja i pacjent w końcu musi zaakceptować chorobę. Musi zrozumieć, że ma chorobę, a nie, że jest chory. Wtedy poznanie i rozpoznanie lęków, niepokojów i niepewności oraz okazanie siły, energii i pozytywnego nastawienia pomoże wygrać wojnę z rakiem.
Kobiety z rakiem piersi, jesteście odważnymi, pięknymi wojowniczkami. Miejcie odwagę iść przed siebie!