Psychologia prenatalna: znaczenie budowania zdrowej więzi z dzieckiem

Psychologia prenatalna: znaczenie budowania zdrowej więzi z dzieckiem

Ostatnia aktualizacja: 18 stycznia, 2019

Ciąża jest magicznym doświadczeniem dla wielu kobiet. Jednak często zwracamy uwagę na fizyczną stronę ciąży i zapominamy o mentalności. Psychologia prenatalna ma na celu zrozumienie tego aspektu. Jest to dziedzina psychologii, która analizuje zmiany psychologiczne, przez które przechodzą kobiety od poczęcia aż do porodu.

Mimo że ciąża to niesamowite doświadczenie, matki mogą czuć się samotne, nieprzygotowane, niespokojne i bardzo zestresowane. Ponadto niespokojne środowisko domowe lub traumatyczna praca mogą prowadzić do depresji poporodowej. Psychologia prenatalna ma na celu zapobieganie i polepszanie takich sytuacji. Daje kobietom wskazówki, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach i jak zapewnić zdrowie – zarówno matce, jak i dziecku.

Jednak to nie wszystko, co psychologia prenatalna oferuje dla matek. Dostarcza także narzędzi i strategii psychicznych do budowania zdrowej więzi z dzieckiem i uczynienia ich życia szczęśliwszym i zdrowszym.

Obawy i lęki podczas ciąży i macierzyństwa

Matki mają do czynienia z całym mnóstwem obaw, gdy dziecko jest w drodze. “Czy wszystko będzie dobrze? A co, jeśli zobaczymy, że coś jest nie tak z USG? Lekarz zrobił dziwną minę, czy oni ukrywają coś przede mną? “.

“Bez względu na to, czy Twoja ciąża była skrupulatnie zaplanowana, medycznie wspomagana, czy niespodziewana, jedno jest pewne – Twoje życie nigdy nie będzie takie samo”.

-Catherine Jones-

Macierzyństwo to radykalna zmiana; oczywiście przychodzi wraz ze strachem, niepewnością i stresem. Jest tak wiele rzeczy, które mogą pójść źle: przedwczesny poród, szczególnie traumatyczny poród, problemy z karmieniem piersią, problemy związane z dzieckiem, poronienie, problemy z poczęciem…

Psychologia prenatalna.

Jednak matki mogą poradzić sobie ze swoimi lękami, korzystając z psychologii prenatalnej. Da im to psychologiczne zasoby na wszystko, co mogą spotkać na swojej drodze: smutek po poronieniu, skomplikowane problemy rodzicielskie, więź z dzieckiem etc.

Psychologia prenatalna obejmuje także rodzinę

Rozmawialiśmy o psychologii prenatalnej, ponieważ dotyczy ona matki. Ale musimy również uwzględnić drugiego rodzica i rodzinę. Są oni również bardzo ważni i mają ważną rolę do odegrania. Będą musieli być otwarci i chłonni na uczenie się nowych strategii wsparcia.

Matka jest centrum. Ciąża oczywiście dotyka ją bardziej niż kogokolwiek innego z powodu fizycznych zmian, przez które przechodzi. Istnieją również zmiany hormonalne i emocjonalne, a psychologia prenatalna ma wiele do powiedzenia na ten temat. Więc, jak to pomaga?

Psychologia prenatalna pomaga…

  • Przed poczęciem: para może mieć problemy z zajściem w ciążę i wtedy musi rozważyć leczenie bezpłodności. Przynosi to ogromną presję i stres. Psychologia prenatalna pracuje także nad przekonaniem pary do posiadania dzieci, jeśli okaże się, że ciąża nie wchodzi w grę. Może również pomóc potencjalnym rodzicom radzić sobie ze sprawami z przeszłości, takimi jak aborcja czy poronienie.
  • W czasie ciąży: po raz pierwszej ciąży matki mogą bardzo bać się porodu. W końcu nigdy tego nie robiły. Uczą się także po raz pierwszy o fizycznych i psychologicznych zmianach w trakcie ciąży. Lęk jest powszechną reakcją i dziedziną, w której może pomóc psychologia prenatalna. Może uspokoić nerwy matki, stosując techniki relaksacyjne i oddechowe oraz narzędzia do radzenia sobie ze strachem i stresem.
  • Po porodzie: poród może być traumatyczny, jeśli dziecko nie znajduje się we właściwej pozycji, jeśli personel medyczny musiał użyć kleszczy położniczych lub jeśli konieczne było wykonanie sekcji C, czyli cesarskiego cięcia, po próbie naturalnego porodu. W takim przypadku wsparcie psychologiczne będzie miało zasadnicze znaczenie dla powstrzymania depresji poporodowej i dobrego samopoczucia matki i dziecka.
  • Dla rodziny: pojawienie się dziecka zmieni życie matki – ale także życie jej partnera i całej rodziny. Przystosowanie się do tej zmiany nie zawsze jest łatwe. Psychologia prenatalna oferuje narzędzia i wytyczne zarówno dla rodziców, jak i rodziny, aby pomóc im poradzić sobie z tym wszystkim i przystosować się do nowej rzeczywistości.
Kobieta w ciąży i mężczyzna.

Tworzenie więzi

Psychologia prenatalna może pomóc matce związać się z dzieckiem w zdrowy sposób. Więź zaczyna się tworzyć wcześnie, gdy dziecko jest jeszcze w łonie matki. Odtąd rozwija się szczególna więź i umacnia się w chwili, gdy dziecko po raz pierwszy zostaje umieszczone w ramionach matki.

Mogą wystąpić problemy z karmieniem piersią lub zapewnieniem mleka dziecku, zwłaszcza jeśli matka ma depresję poporodową. Kontakt z dzieckiem jest niezwykle ważny, podobnie jak rozpoznawanie i zaspokajanie potrzeb dziecka.

Psychologia prenatalna uczy matkę odnosić się do dziecka z uczuciem, które jest podstawą bezpiecznego przywiązania. Bezpieczne przywiązanie zawsze jest celem.

Para z dzieckiem.

“Kiedy my dorośli mamy problemy z dostarczeniem dziecku tego, czego ono potrzebuje, to do nas należy przyjrzenie się własnemu zaniedbaniu przed obwinianiem dziecka”.

-Laura Gutman-

Psychologia prenatalna ma wiele do zaoferowania na każdym etapie ciąży, nawet przez cały okres poporodowy. Celem jest szczęśliwe, zdrowe dziecko i szczęśliwa, zdrowa matka – a przede wszystkim dobre przywiązanie.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • O’Connor, T. G., Monk, C., & Fitelson, E. M. (2014). Practitioner Review: Maternal mood in pregnancy and child development – Implications for child psychology and psychiatry. Journal of Child Psychology and Psychiatry and Allied Disciplines. https://doi.org/10.1111/jcpp.12153
  • Dragonas, T., & Christodoulou, G. N. (1998). Prenatal care. Clinical Psychology Review. https://doi.org/10.1016/S0272-7358(97)00085-8
  • Lobel, M., Cannella, D. L., Graham, J. E., DeVincent, C., Schneider, J., & Meyer, B. A. (2008). Pregnancy-Specific Stress, Prenatal Health Behaviors, and Birth Outcomes. Health Psychology. https://doi.org/10.1037/a0013242
  • Davis, E. P., Glynn, L. M., Waffarn, F., & Sandman, C. A. (2011). Prenatal maternal stress programs infant stress regulation. Journal of Child Psychology and Psychiatry and Allied Disciplines. https://doi.org/10.1111/j.1469-7610.2010.02314.x

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.