Sprawa La Manada rzuciła nieco światła na rzeczywistość, o której najwyraźniej na jakiś czas zapomnieliśmy: jak trudno jest społeczeństwu zrozumieć ofiary przemocy seksualnej. To przykład tego, co powszechnie zdarza się w społeczeństwie: ludzie obwiniają ofiarę za zdarzenie i wykorzystują jej próby odzyskania życia przeciwko niej, kwestionując jej wersję historii.
Prawda jest taka, że molestowanie seksualne to coś, co pozostaje z ofiarą, to nie jest tylko chwilowa sprawa. Ofiary przemocy seksualnej muszą sobie z tym radzić do końca życia.
„Chciałabym powiedzieć mojej siostrze, że nie jest brudna i że nie powinna czuć wstydu za coś, za co dosłownie nie jest odpowiedzialna”.
-Viola Davis-
Ofiary wykorzystywania seksualnego – od czego zależy poprawa ich sytuacji?
Przede wszystkim ważne jest, aby ofiary przemocy seksualnej pracowały nad pewną kwestią, która ma ogromny wpływ na ich cierpienie psychiczne: ciągłe poczucie winy i obwinianie siebie.
Dowiedz się więcej: Przestań się obwiniać – 3 skuteczne metody
Po tak traumatycznym przeżyciu często zdarza się, że jednostka źle myśli o sobie. Ofiary przemocy seksualnej przyjmują taką postawę dość często, co sprawia, że wystąpienie zespołu stresu pourazowego i depresji jest znacznie bardziej prawdopodobne.
Oglądając w telewizji różne reportaże o przypadkach wykorzystywania seksualnego, możemy zdać sobie sprawę, jak bardzo ludzie kwestionują przeżycia ofiary. Wiele osób zadaje im takie pytania, jak „Ale czy rzeczywiście odmówiłeś?” lub „Czy naprawdę próbowałaś go powstrzymać?”. Gdy ludzie wątpią w to, co się stało, wzmacnia to przywiązanie ofiary do jej negatywnych przekonań.
„ZATRZYMAĆ OBWINIANIE OFIAR. To z tego powodu tak wielu ocalałych żyje w strachu”.
-Aly Raisman-
Dla ofiar przemocy na tle seksualnym bardzo ważne jest wsparcie społeczne i emocjonalne. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że udzielenie wsparcia nie wystarczy, jeśli dana osoba nie jest w stanie go dostrzec.
Innymi słowy, ofiary przemocy seksualnej muszą wiedzieć, że są ludzie chętni do pomocy. Dzięki temu z czasem będą w stanie odzyskać dobre samopoczucie. Ponadto niezwykle pomocne są strategie radzenia sobie z emocjami i adaptacyjna regulacja emocjonalna.
Ofiary przemocy seksualnej – co mogą zrobić dla siebie?
Negatywne przekonania o sobie
Po pierwsze, ważne jest stosowanie poznawczych technik restrukturyzacji, aby zmienić wszystkie przekonania o sobie, jakie pielęgnują ofiary przemocy seksualnej. Należy także pozbyć się poczucia winy związanego z tym traumatycznym przeżyciem.
W tym sensie ofiary przemocy seksualnej muszą nauczyć się modyfikować negatywne przekonania i myśli, które wmawiają im, że zasługują na to, co im się przydarzyło.
„Musimy wysłać wiadomość na cały świat, że to napastnik powinien wstydzić się swojego czynu, a nie zgwałcona ofiara”.
Niestety, nie jest łatwo pozbyć się wspomnianych myśli, ponieważ ofiara jest już do nich przyzwyczajona. Jeśli chodzi o strategie radzenia sobie z emocjami, można wdrażać strategie skoncentrowane na problemie (które zazwyczaj są adaptacyjne w innych sytuacjach).
Jednak w przypadku nadużyć na tle seksualnym najlepiej wykorzystać te, które skupiają się na emocjach, ponieważ akt gwałtu jest sytuacją, której ofiara nie może kontrolować.
Nieudolna pomoc otoczenia lub jej brak
Wreszcie ważne jest, aby wspomnieć o pomocy społecznej i sposobie, w jaki postrzegają ją ofiary przemocy seksualnej. Czasami, gdy ktoś bliski nam przeżywa traumatyczną sytuację, czujemy potrzebę udzielenia mu pomocy, ale po prostu nie wiemy jak. W związku z tym może się zdarzyć, że będziemy oferować naszą pomoc i wsparcie, ale nie w sposób, w jaki ofiara tego potrzebuje.
Czasami czujemy się sfrustrowani, gdy próbujemy komuś pomóc i nie osiągamy najlepszych wyników. Dlatego ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z własnych ograniczeń. Musimy zaakceptować fakt, że są pewne rzeczy, z którymi nie możemy sobie poradzić.
W takiej sytuacji najlepiej jest po prostu zostawić to pracownikom zdrowia psychicznego (psychologom i psychiatrom). Nie ma wątpliwości co do tego, że to oni są w stanie odpowiednio pomóc ofierze. Oczywiście to nie oznacza, że ofiary przemocy seksualnej nie potrzebują naszej obecności i wsparcia. Musimy jednak zadać sobie pytanie, czy robimy to we właściwy sposób.
„Nie jestem tym, co mi się przydarzyło, jestem tym, kim postanowiłem się stać”.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.