Narcyz. Zapatrzony w siebie, nie dostrzegający tych, którzy go otaczają. Kiedy ktoś zamyka się w swojej bańce, jego serce staje się pełne egoizmu i samozadowolenia. Stąd tez narcyz nie dostrzega zazwyczaj tego, co mogłoby mu zaoferować jego własne otoczenie.
Typ osobowości znany jako narcyz sprawia, że osoba staje się surowa, szorstka i nie przedstawia wewnętrznej wartości. Co gorsza, takie egocentryczne osoby wierzą, że ich chłód i tak wielka odmienność od otoczenia powinny stanowić wzór dla innych.
Są tak zapatrzone w siebie, że na skutek przemożnego egoizmu nie sposób podjąć z nimi tematu. To sprawia, że osoby te stają się z czasem wyobcowane i nie mogą korzystać z tego, co ich otoczenie ma im do zaoferowania. Za każdym razem więc stają się coraz bardziej puste i nieczułe.
Narcyz – osiem braków i przyczyn wewnętrznej pustki
Niestety, ponieważ narcyz stale jest skupiony wyłącznie na swojej osobie, skazany jest również na stałe przeżywanie i doświadczanie pustki. Wynika to głównie z braku zainteresowania innymi. Przyjrzyjmy się niektórym dziedzinom, w których ta pustka zdecydowanie daje o sobie znać.
Stale wypowiadane „ja, mnie, moje, ze mną” sprawiają, że narcyz nie potrafi postawić się w cudzym położeniu i okazywać empatii. Nie wynika to z zupełnego braku zainteresowania, ale raczej z silnie wyrobionego nawyku myślenia wyłącznie o sobie. Dlatego takie osoby dzień po dniu tracą sposobność wzajemnego rozumienia się z innymi.
2. Niskie poczucie własnej wartości
Co ciekawe, narcyz posiada zazwyczaj niskie poczucie własnej wartości. Dlaczego tak się dzieje? Ponieważ narcyz nie jest w stanie odkryć kim tak naprawdę jest. Jego wiedza na ten temat ogranicza się wyłącznie do tego, co sobie na swój temat wyobraża. Nie pokrywa się to jednak z rzeczywistością.
Ze względu więc na stosowanie mechanizmu zwanego projekcją, dochodzi do utwierdzania go w błędnych przekonaniach i założeniach. Nie może wzrastać na podstawie tego, co prawdziwe.
3. Brak lojalności i uczciwości
Uczciwość i lojalność to cechy, które pozwalają zachowywać szacunek wobec samego siebie, a także wobec innych. Cechy te są również niezbędne dla życia w zaufaniu, szczerości, jak również otwartości.
Z powodu swego egocentryzmu, narcyz i egoista tracą możliwość ufania innym, to, co zyskują to niepewność, która w czasie podróży przez życie nie pozwala im się cieszyć widokami.
4. Brak miłości
Czy istnieje coś bardziej smutnego od braku miłości? Kochać i być kochanym to umiejętności wymagające namysłu, szacunku, odpowiedzialności i odwagi. Dlatego ktoś, kto kocha wyłącznie siebie, nie może zaznać również tego, co daje prawdziwa miłość. Ogranicza się wyłącznie do tego, co sam może sobie zaoferować.
Narcyz nie znajduje miejsca na tolerancję i akceptację cudzych opinii, uczuć, innego sposobu myślenia. Ten czynnik sprawia, że jest skazany na samotność. Nie może budować wartościowych relacji z takim nastawieniem. Ponownie więc skupia się raczej na tym, czym jest sam dla siebie.
6. Brak odpowiedzialności
Osoba w pełni skupiona na różnych aspektach wyłącznie swojego życia nie jest też zdolna do zdania relacji, czy też wzięcia na siebie odpowiedzialności wobec innych. Stałe wyobcowanie sprawia bowiem, że narcyz nie może osiągnąć pełnej dojrzałości społecznej.
7. Pustka w życiu i brak wolności
Pustka w życiu i brak wolności to kolejne cechy charakteryzujące osoby o takim usposobieniu. Narcyz zamienia się z czasem w swojego własnego niewolnika, co zmusza go do rezygnacji z tego, co w normalnych warunkach mogłoby mu zaoferować życie.
Ten ostatni czynnik, tak naprawdę bezpośrednio łączy się z wszystkimi wymienionymi wcześniej. Jeżeli ktoś w pełni skupia się na własnej osobie, to w rzeczywistości pozbawia się posiadania swojej prawdziwej tożsamości. Nie można być kimś w świecie, nie mając innych jako punkty odniesienia.
Tak więc narcyz nie może się rozwijać, ponieważ pozbawia się interakcji z otaczającym go otoczeniem. Słucha wyłącznie swojej mądrości i nie przyjmuje udzielanych mu rad. To z kolei pogłębia go w odosobnieniu i pustce, zarówno mentalnej, jak i emocjonalnej.
Czy naprawdę możemy choć przez chwilę zlekceważyć nowe technologie, nawet będąc w pobliżu naszych telefonów lub komputerów? Czy jesteśmy w stanie wprowadzić nasze urządzenia w tak zwany tryb samolotowy? I czy jesteś wtedy w stanie odpocząć od wszystkiego, co się…
Terapia akceptacji i zaangażowania to jedna z terapii „trzeciej generacji”. Terapie te różnią się od konwencjonalnych metod pomocy psychologicznej tym, że kładą większy nacisk na ustalone aspekty zdrowia psychicznego. Terapia akceptacji i zaangażowania skupia się bowiem na takich elementach, jak…
Terapia poznawczo-behawioralna opiera się na związku między myślą, emocjami i zachowaniem w celu rozwiązania różnych problemów psychologicznych. W tym artykule zagłębiamy się w jej główne idee zwracając szczególną uwagę na punkty, które odróżniają ją od innych prądów. Przez lata psychologia…
Oporność podczas terapii odnosi się do postaw, zachowań lub procedur poznawczych pacjenta, które mogą opóźniać lub wręcz powodować unikanie przez niego zmian wprowadzanych przez terapeutę. Zwykle oporność taka pojawia się na pierwszych etapach oceny, ponieważ to właśnie wtedy pacjent może…
Niedojrzali ludzie charakteryzują się tym, że niosą ze sobą pewne dziecięce pragnienia i fantazje. Dlatego też brak regulacji emocjonalnej i egocentryzm to dwie z ich najbardziej charakterystycznych cech osobowości. Ale niedojrzali ludzie cechują się w większości przypadków także nadmierną impulsywnością…
Depresja maskowana jest dość powszechną, ale trudną do rozpoznania chorobą. Jest ona podobna do depresji klinicznej, ale wiąże się z nieco innym zestawem objawów. Osoby, u których diagnozowana jest depresja maskowana często reagują pozytywnie na otoczenie i cieszą się dobrym…