Lunatyzm: nie taki straszny, jak go mity malują

Lunatyzm

Lunatyzm to zaburzenie snu, które sprawia, że ​​osoba wstaje z łóżka w nocy, a nawet rozmawia podczas snu. W rzeczywistości dana osoba może zachowywać się normalnie, jakby wcale nie śniła, a członkowie rodziny zwykle boją się, że coś może jej się przydarzyć w tym stanie. Na przykład, jeśli ta osoba wyjdzie na zewnątrz, może zostać potrącona przez samochód.

Nic dziwnego, że lunatyzm budzi wielkie emocje i sprzyja powstawaniu błędnych przekonań. Dzisiaj chcemy obalić kilka mitów o lunatykach, które wiele osób uważa za prawdę.

Niektóre mity zakorzeniły się w ​​społeczeństwie jako powszechna wiedza, chociaż wcale nie są prawdą. Wiele tych mitów wynika jednak z pewnych przekonań, których nie kwestionowaliśmy ani nie potwierdzaliśmy.

1. Niebezpiecznie jest budzić lunatyka

Popularny mit stwierdza, że ​​budzenie lunatyka jest bardzo niebezpieczne. Niektórzy mówią, że obudzona osoba może mieć atak serca i umrzeć. Inni natomiast twierdzą, że lunatyk może oszaleć z powodu zaistniałej sytuacji. Jednak żadne z tych przekonań nich nie jest prawdziwe.

Co się dzieje, gdy budzimy lunatyka? Przypomnij sobie chwilę, w której śnisz bardzo szczegółowy sen, na tyle, rzeczywisty, że kiedy się budzisz, czujesz się zdezorientowany. Cóż, coś podobnego dzieje się z kimś, kto lunatykuje i budzi się w innym miejscu niż tam, gdzie zasnął.

Człowiek ma sen o wielorybie

Lunatyzm sam z siebie nie powoduje zawału. Atak serca jest możliwy, jeśli dana osoba ma problemy z sercem, ale to rzadko się zdarza. Często zdarza się natomiast, że lunatyk czuje się bardzo zdezorientowany, oszołomiony i może być nieco zniechęcony lub podłamany.

W tym momencie należy uspokoić tę osobę i powiedzieć jej, co się stało. Jest bardzo prawdopodobne, że lunatyk wie o swoim stanie i po prostu spróbuje z powrotem zasnąć tam, gdzie zawsze.

2. Lunatyk nie może się zranić podczas chodzenia we śnie

Inny mit mówi, że lunatyk nie może odczuwać bólu lub zranić się podczas tych nocnych epizodów. Dlatego ludzie, którzy kierują lunatyka z powrotem do łóżka, nie martwią się, jeśli się potknie ani uderzy.

Lunatycy nie tracą wrażliwości ani nie stają się nagle odporni na wszelkie bodźce. Nadal mogą się poważnie zranić. Dlatego ważne jest, aby zachować ostrożność, gdy zabierasz tę osobę z powrotem do łóżka. W rzeczywistości, jeśli lunatyk uderzy się wystarczająco mocno, może się obudzić.

Epizody lunatykowania zdarzają się młodym ludziom, w szczególności dzieciom w wieku od 3 do 13 lat. Wraz z wiekiem epizody stają się rzadsze.

3. Lunatycy zawsze mają zamknięte oczy

Powstało mnóstwo horrorów, w których lunatycy mają zamknięte oczy. Ale, jak powiedzieliśmy wcześniej, dzieje się tak tylko w filmach. W rzeczywistości sytuacja wygląda zupełnie inaczej.

Lunatyk nie zawsze ma zamknięte oczy. Jak mógłby zobaczyć, czy drzwi są otwarte, czy nie? Jak miałby zejść po schodach, jeśli by ich nie widział?

Lunatycy mogą się poruszać, ponieważ mają otwarte oczy i mogą zobaczyć, dokąd idą i co się wokół nich dzieje, nawet jeśli ich mózg pozostaje w głębokim śnie.

4. Lunatyzm to zaburzenie powracające każdej nocy

To kolejny mit o lunatyzmie, który przeniknął współczesną kulturę. Ludzie często wierzą, że lunatycy mają epizod każdej nocy. Innymi słowy, że za każdym razem, gdy idą spać, trzeba się nimi zająć, ponieważ jest bardzo prawdopodobne, że wstaną z łóżka. Jest to błędne przekonanie.

Lunatycy nie wstają każdej nocy. Na ogół lunatyzm objawia się nocnym epizodem, gdy przeżywają stresujący okres w swoim życiu. Stres powoduje, że lunatyk wstaje podczas snu przez tydzień, miesiąc lub przez zaledwie kilka sporadycznych dni. Dlatego ważne jest, aby umieć sobie radzić ze stresem.

Mężczyzna śpi z otwartymi oczami

Osoba będzie miała tym więcej epizodów, im bardziej jest zestresowana. Jednak zmniejszenie poziomu stresu może pomóc je ograniczyć.

5. Lunatyka trzeba zamknąć w sypialni

Członkowie rodziny zwykle martwią się o lunatyka do tego stopnia, że ​​próbują zamykać go w sypialni lub stosować inne ograniczenia fizyczne. Jednak nie jest to ani korzystne, ani konieczne Jest bardziej prawdopodobne, że lunatyk się zrani, gdy będzie próbować się uwolnić lub wydostać z małej przestrzeni zamkniętego pokoju.

Idealnym powszechnym działaniem jest zamykanie drzwi i okien. Korzystanie z żaluzji jest dobrym pomysłem, ponieważ jeśli lunatyk spróbuje je otworzyć, prawdopodobnie obudzi dźwięk ich podnoszenia.

Równie ważne jest, aby zachować ostrożność i nie pozostawiać żadnych ostrych przedmiotów w zasięgu ręki śpiącego ani niczego, co mogłoby mu zaszkodzić. Na przykład obiekty takie jak noże czy zapalniczki powinny znajdować się w trudno dostępnych miejscach.

Niezbędne są pewne środki bezpieczeństwa, które mogą być różne dla każdego lunatyka. Niektórzy pacjenci wychodzą na zewnątrz, podczas gdy inni idą do kuchni, aby coś zjeść, a nawet coś ugotować. Dlatego specjaliści zalecają trzymanie wszystkich potencjalnie niebezpiecznych przedmiotów poza ich zasięgiem.

Kobieta śpi

Chociaż na lunatyzm nadal nie opracowano szczególnej metody leczenia, zaleca się przestrzeganie dobrych nawyków snu. Oto kilka rzeczy, które mogą pomóc:

  • Nie należy spożywać ciężkiego posiłku przed pójściem spać.
  • Warto kłaść się spać o tej samej porze każdej nocy.
  • Stosować różne środki, by dobrze się wyspać.
  • W razie potrzeby skorzystać z terapii, by nauczyć się zarządzać swoim stresem.

Jak widać, lunatyzm może sprawiać zagrożenie, jeśli nie podejmiemy odpowiednich środków bezpieczeństwa. Zdrowy styl życia i dbanie o odpowiednią dawkę odpoczynku każdego dnia mogą skutecznie złagodzić ten problem.

Bibliografia

Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.

  • Zadra, A., Desautels, A., Petit, D., & Montplaisir, J. (2013). Somnambulism: Clinical aspects and pathophysiological hypotheses. The Lancet Neurology. https://doi.org/10.1016/S1474-4422(12)70322-8
  • Remulla, A., & Guilleminault, C. (2004). Somnambulism (sleepwalking). Expert Opinion on Pharmacotherapy. https://doi.org/10.1517/14656566.5.10.2069
  • Harris, M., & Grunstein, R. R. (2009). Treatments for somnambulism in adults: Assessing the evidence. Sleep Medicine Reviews. https://doi.org/10.1016/j.smrv.2008.09.003
Scroll to Top