Leworęczny mózg – czym się różni od praworęcznego?

Chociaż istnieją narzędzia, które biorą ich pod uwagę, nie każdy ma do nich dostęp. To pociąga za sobą potrzebę adaptacji dla ludzi, u których dominuje lewa część ciała – to znaczy leworęczny mózg.

Dlatego dzisiaj chcemy spróbować odpowiedzieć na to, jakie cechy ma leworęczny mózg poza pojawiającymi się potrzebami adaptacyjnymi. Spróbujemy również zrozumieć, w jaki sposób osoby leworęczne konfigurują swoje działania na poziomie mózgu i jak to się może zmienić.

Oczywiście, biorąc pod uwagę wiele zmiennych: od anatomii do wyników w codziennych wyzwaniach.

Leworęczny mózg – lateralizacja

Możemy powiedzieć, że osoba leworęczna to taka, która preferuje lewą część ciała. Dlatego wybiera lewą stopę, oko, dłoń i ucho do wykonywania dowolnej czynności. Jest to określone przez lateralizację mózgową.

Lateralizacja rozwija się dzięki umiejętnościom psychomotorycznym. Obejmuje takie pojęcia, jak rozwój schematu ciała, rozwój mięśni w celu wykonywania niektórych czynności oraz niezbędna do ich wykonania równowaga.

Dlatego w przypadku osób leworęcznych proces psychomotoryczny różni się od tego samego procesu u osób praworęcznych. Osoba leworęczna wzmacnia i preferuje lewą stronę ciała.

Jeśli chodzi o lateralizację mózgową, proces jest inny. Aby wyjaśnić ten punkt, ważne jest wyjaśnienie preferencji dotyczących półkuli występujących w większości mózgów. Lewa półkula ma większą kontrolę nad funkcjami językowymi i sekwencyjnym przetwarzaniem informacji.

Z drugiej strony prawa półkula jest głównie związana z czynnościami przestrzennymi i informacjami o ciele. Dlatego lateralizacja mózgowa w mózgach leworęcznych zwykle ma tę samą organizację, ale funkcjonalność mózgu leworęcznych jest inna.

Oznacza to, że sposób, w jaki stymulowano lewą część ciała sprawił, że rozkład schematu ciała, rozwój mięśni i równowaga są stymulowane na różne sposoby. W tym przypadku mózg priorytetowo traktuje obszary prawej półkuli nie zapominając również o lewej półkuli.

Dlatego należy zauważyć, że pełna definicja lateralności mózgu pokrywa się z etapem nabywania wielu umiejętności szkolnych. Jest to fakt, który może mieć wpływ na ich rozwój.

Umiejętności szkolne u osób leworęcznych

Lateralizacja oznacza preferencyjne użycie jednej ręki do wykonywania zajęć szkolnych, takich jak pisanie. Dzięki temu procesowi uczenia się powstają obwody wrażliwe w obszarach związanych z pisaniem.

W leworęcznym mózgu, chociaż obwody te rozwijają się prawidłowo, mogą powodować trudności podczas tego zajęcia. Wynika to z tego, że jego sposób pisania nie pozwala mu dokładnie widzieć tego, co pisze.

Dlatego sprawia, że ​​tacy uczniowie są bardziej skłonni do popełniania większej liczby błędów w procesie uczenia się. Mają także inne problemy, takie jak brudzenie dłoni tuszem podczas wykonywania tej czynności.

Z drugiej strony mogą pojawić się również trudności w czytaniu. Wynika to z tego, że wrodzona orientacja polegałaby na czytaniu od prawej do lewej, w przeciwieństwie do tego, jak odbywa się to w językach takich jak polski i angielski, gdzie czytamy od lewej do prawej.

Powoduje to trudności w organizacji czytania, powodując możliwe opóźnienia w nabywaniu tej umiejętności.

Inną trudnością w środowisku szkolnym jest szybkie zmęczenie osób leworęcznych podczas wykonywania czynności z użyciem ołówka i papieru lub prac manualnych, takich jak cięcie.

W rozwoju tych czynności są zwykle wolniejsi, ponieważ muszą dokładnie obmyślić kierunek swoich ruchów. Muszą też uważać, aby nie poplamić swoich prac ze względu na zacieranie ręką swoich ruchów.

Czy leworęczny mózg jest bardziej kreatywny? 

Wśród cech przypisywanych lewej półkuli są: umiejętności przestrzenne i wizualne, kreatywność, zdolność do syntezy i talent artystyczny. Dlatego powszechnie uważa się, że leworęczny mózg jest bardziej wrażliwy, kreatywny i pomysłowy.

Wynika to ze stymulacji tej półkuli podczas jej rozwoju, co może nadać większe znaczenie tej właściwości. Zadania wymagające większej kreatywności, takie jak sztuka, przestają być problemem. Niektóre z najbardziej rozpoznawalnych przykładów osób leworęcznych to światowej sławy artyści, tacy jak Leonardo Da Vinci, Rafael lub Michał Anioł.

Mimo to należy wyjaśnić, że osoby praworęczne nie mogą rozwinąć tych umiejętności. Ale, że leworęczny mózg będący pod ciągłą stymulację może mieć przewagę w rozwijaniu tego rodzaju aspektów.

Cechy psychologiczne leworęcznego mózgu

Badania nad obrazami funkcjonalnymi wykazały, że rozmiar ciała modzelowatego w leworęcznym mózgu jest większy. Dzieję się tak, ponieważ aby właściwie zintegrować informacje i odpowiednio rozwinąć działania ten mózg musi generować więcej połączeń między półkulami.

Podobnie stwierdzono, że w leworęcznym mózgu poczucie kierunkowości i rotacji jest inne. W czynnościach, w których osoby leworęczne proszone są o obrócenie danego elementu, robią to zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Ponadto przetwarzają informacje graficzne od prawej do lewej. Wszystko to ma takie zalety, jak łatwiejsze pojmowanie abstrakcji obiektów trójwymiarowych i bardziej precyzyjne tworzenie czasoprzestrzeni.

Inna cecha, która została stwierdzona u osób leworęcznych, dotyczy sposobu, w jaki zdobywają wiedzę o otoczeniu. Zwykle robią zarys całości, aby później skupić się na szczegółach. Ułatwia to osiągnięcie spójności lub znalezienie niekonwencjonalnych rozwiązań codziennych problemów.

Elastyczność i adaptacja

W wielu przypadkach ludzie leworęczni znajdują się pod presją. Zmusza się ich do przystosowania się do świata stworzonego dla osób praworęcznych. Jako efekt uboczny presja ta w wielu przypadkach sprawia, że osoby leworęczne są lepsze również na poziomie psychoruchowym.

Poprawia również połączenia między półkulami ułatwiając przyswajanie nowych informacji.

Ta zdolność dostosowywania się zwiększa również elastyczność, szczególnie poznawczą. Zapewnienia im lepsze zdolności w zakresie wykonywania zadań związanych z wielozadaniowością w celu znalezienia nowości i znalezienia elastycznych rozwiązań dla zmiennych wymagań.

Podsumowanie

Podsumowując, ważne jest, aby zrozumieć, że osoby leworęczne żyją w świecie zaprojektowanym dla osób praworęcznych. Tak więc to oni w wielu przypadkach muszą się dostosować. To sprawia, że leworęczny mózg ćwiczy pewne strategie, które mogą dać mu przewagę poznawczą w określonych sytuacjach.

Mimo trudności w przyswajaniu nauki czytania i pisania dzięki niektórym strategiom mogą ukończyć proces nauki. Podobnie kreatywność wynikająca ze stymulacji prawej półkuli ułatwia mózgowi szukanie alternatywnych rozwiązań.