Kontakt wzrokowy jest potężnym środkiem komunikacji. Poprzez nasze oczy wysyłamy świadome i nieświadome przekazy, które wywierają ogromny wpływ podczas wszelkiego rodzaju spotkań. Są częścią niewerbalnej komunikacji, która leży u podstaw wzajemnego postrzegania. Z tego powodu warto poświęcić chwilę na odkrycie, jakie sekrety skrywa kontakt wzrokowy.
Kontakt wzrokowy i jego interpretacja są silnie związane z częścią mózgu zwaną ciałem migdałowatym. Ta struktura odpowiada za emocje. Jedną z fascynujących cech charakteryzujących kontakt wzrokowy jest to, że jest to jednocześnie subtelny i mocny język.
Nie zawsze jesteśmy świadomi tego, co mówi nasze spojrzenie i czasami nawet nie rozważamy ani przesłania, które przekazujemy, ani jego wpływu na naszą komunikację z innymi ludźmi. Dlatego wyjaśnimy teraz kilka interesujących aspektów ze wspaniałego świata spojrzenia.
„Ten, kto nie rozumie spojrzenia, nie zrozumie długiego wyjaśnienia”
-Przysłowie arabskie-
Czas trwania kontaktu wzrokowego, kluczowy czynnik
Czas kontaktu wzrokowego jest jednym z podstawowych elementów komunikacji niewerbalnej. Na przykład osoba całkowicie unikająca spojrzenia innej osoby prawdopodobnie cierpi na zaburzenia emocjonalne.
Całkowity brak kontaktu wzrokowego wskazuje na brak kontroli nad uczuciami. Jednocześnie może powodować, że inni odczuwają dyskomfort i nieufność.
Z drugiej strony są osoby, które skupiają wzrok na rozmówcy i nie odrywają go ani na moment. Ten rodzaj kontaktu wzrokowego sugeruje chęć kontrolowania i być może dominacji nad drugą osobą. Po kilku minutach tego rodzaju kontakt wzrokowy może być naprawdę onieśmielający.
Czytanie z oczu
Wzrok wyraża pewne uczucia, nawet jeśli są one niezbyt wyraźne. Tymi mniej ekspresyjnymi uczuciami mogą być brak doświadczenia lub uczucie apatii.
Jednak nie zawsze łatwo jest odczytać czyjś wzrok. Ta druga osoba może poczuć się nieswojo, jeśli zaczniemy jej się za bardzo przyglądać. W ten sposób odkrywamy przecież ślady innego emocjonalnego świata.
Naukowcy zajmujący się językiem ciała zdołali zidentyfikować kilka szyfrów, które można przekazać przez kontakt wzrokowy. Oto niektóre z najbardziej powszechnych interpretacji:
- Zauważalnie nadmierne mruganie zdradza niepewność i nerwowość. Ludzie nie wierzą w liderów, którzy zbyt często mrugają.
- Patrzenie w lewo wskazuje, że coś sobie przypominasz, natomiast patrzenie w prawo oznacza, że generujesz nową myśl lub pomysł. Ktoś, kto nieustannie patrzy w bok i w prawo może kłamać. W przypadku osób leworęcznych działa to na odwrót.
- Kiedy ktoś mruży oczy, nie wierzy w to, co mówi jego rozmówca.
- Jeśli ktoś chce utrzymać dobrą komunikację z drugą osobą, zwykle podnosi brwi podczas rozmowy.
Kontakt wzrokowy to też uwodzenie i instynkt
Spojrzenia odgrywają również ważną rolę podczas uwodzenia. Zwykle są początkiem tego, co później staje się fundamentem miłości. Nawet jeśli kontakt odbywa się przez telefon, oczy zaangażowanych osób odzwierciedlają zainteresowanie o zabarwieniu romantycznym, Na przykład często w oczach pojawia się błysk, a źrenice się rozszerzają.
Według specjalistów w dziedzinie mowy ciała zainteresowanie inną osobą mierzy się w następujący sposób:
- Jeśli ktoś patrzy Ci w oczy, spogląda w dół, a potem znów na Ciebie patrzy, prawdopodobnie się Tobą interesuje.
- Gdy ktoś patrzy na Ciebie, a następnie przerywa kontakt wzrokowy i patrzy w bok, prawdopodobnie nie jest pewny, czy czuje wobec Ciebie zainteresowanie czy nie.
- Jeśli osoba nawiązuje z Tobą kontakt wzrokowy, a następnie spogląda w górę, najprawdopodobniej nie jest Tobą zainteresowana.
- Kiedy mrugasz więcej niż 10 razy na minutę, dzieje się tak dlatego, że pociąga Cię osoba stojąca przed Tobą.
Z drugiej strony zwierzęta także są wrażliwe na kontakt wzrokowy z ludźmi. Jeśli są głodne, interpretują spojrzenie jako wyzwanie. Odwracanie wzroku jest sposobem na zmniejszenie prawdopodobieństwa ataku.
Jak widać kontakt wzrokowy to świat nieskończonych możliwości. Są to sposoby komunikowania się, które wiele mówią o nas i są warte wzięcia pod uwagę podczas każdej rozmowy.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- OConnor, J., & Lages, A. (2005). Coaching con PNL. Urano: Barcelona.
- Poyatos, F. (1994). La comunicación no verbal (Vol. 13). Ediciones AKAL.
- Satir, V. (2008). En contacto íntimo. Editorial Pax México.