Kompulsje a obsesje – siedem różnic

Kompulsje a obsesje – czy istnieją między nimi różnice? W grę wchodzi tu profil kliniczny zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (OCD). Według artykułu opublikowanego w czasopiśmie Medicentro Electrónica zaburzenie to zajmuje czwarte miejsce wśród najczęstszych zaburzeń psychicznych na świecie.

OCD jest złożonym i czasami poważnym schorzeniem, ponieważ zmienia sposób myślenia i zachowania chorego. Na szczęście istnieją skuteczne strategie leczenia.

Natrętne myśli oraz związane z nim zmiany zachowań to zjawiska, których pacjent nie jest w stanie kontrolować. Istnieje kilka typów OCD. Wszystkie obejmują zachowania impulsywne, które znacząco wpływają na życie chorego powodując wysoki poziom udręki i niepokoju. W niniejszym artykule omówimy różnice między różnymi rodzajami zaburzeń. Kompulsje i obsesje bowiem to nie to samo.

OCD jest przewlekłym zaburzeniem, które można leczyć za pomocą specjalistycznych terapii.

Kompulsje a obsesje – różnice

Osoba cierpiąca na OCD może doświadczać obsesyjnych myśli, którym mogą towarzyszyć kompulsje lub nie. Pacjenci często doświadczają tych objawów przez długi czas, zanim zostaną zdiagnozowani.

Z badań przeprowadzonych w 2021 roku i opublikowanych w czasopiśmie PLOS ONE wynika, że znalezienie odpowiedniej terapii może zająć nawet 17 lat. To długi czas. Stąd znaczenie wiedzy o tym, jak przejawia się stan i zrozumienia różnic między kompulsją i obsesją.

Kompulsje i obsesje to procesy mentalne i behawioralne, które stopniowo nabierają siły, aż stają się chroniczne. W rzeczywistości przychodzi moment, w którym każdy aspekt życia psychospołecznego osoby cierpiącej zostaje całkowicie zmieniony.

1. Obsesja to proces umysłowy

Główna różnica między kompulsjami a obsesjami polega na tym, że te drugie są myślami lub obrazami. Składają się z irracjonalnych procesów umysłowych, nad którymi chory nie ma kontroli. Pomimo świadomości, że te myśli są nielogiczne i frustrujące, nie ma możliwości powstrzymania tego, że się pojawiają.

Obsesje utrudniają jakiekolwiek działanie i zakłócają codzienne życie chorego oraz możliwość jasnego myślenia.

2. Kompulsje to reakcje na obsesje

Kompulsje w OCD odpowiadają reakcjom behawioralnym lub psychicznym, które osoba cierpiąca rozwija w odpowiedzi na obsesje. Za pomocą zachowania kompulsywnego stara się osiągnąć pewną ulgę od niepokoju generowanego przez obsesyjne i irracjonalne myślenie.

Badanie przeprowadzone przez University of Cape Town (Republika Południowej Afryki) dowodzi, że osoba cierpiąca na OCD stara się stłumić swoją udrękę za pomocą kompulsywnych lub rytualnych zachowań. Wie, że te działania są nadmierne, ale nie może ich kontrolować.

Obsesje sprawiają, że cierpiący żyją w wielkiej udręce i strachu. Mogą nawet odczuwać odrazę do swoich myśli. Aby uwolnić się od tego ciężaru niepokoju, rozwijają kompulsje lub rytuały.

3. Różne typy obsesji

Osoby cierpiące na zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne zwykle wykazują więcej niż jedną obsesję. Na przykład:

• Rozwijają strach przed zranieniem.
• Myślą, że są złymi ludźmi.
• Doświadczają obsesyjnych myśli dotyczących doskonałości i porządku.
• Wierzą, że jeśli się nie pomodlą, może im się przydarzyć coś złego.
• Mają strach przed zarażeniem się chorobą lub zabrudzeniem.
• Dominuje ich niemożność uniknięcia natrętnych obrazów nieetycznych lub nieprzyjemnych praktyk seksualnych.
• Mają obsesję na punkcie popełniania niemoralnych zachowań. Na przykład dotykanie genitaliów innych osób, popełnianie przestępstw itp.
• Mają lęk przed wyrządzeniem krzywdy innym ludziom. Na przykład przejechaniem kogoś lub uderzeniem ukochanej osoby.
• Doświadczają intensywnego strachu przed utratą kontroli. Boją się poddania pojawiającym się myślom i na przykład popełnienia kradzieży w sklepie.
• Doświadczają irracjonalnego strachu przed wyrzucaniem bezużytecznych przedmiotów. Wydaje im się, że w pewnym momencie mogą być im potrzebne.
• Przenoszą obsesję na związek. Są one powiązane z OCD w związku. Obawa polega na ciągłym wyobrażaniu sobie, że osoba zostanie zdradzona przez partnera.

4. Formy przymusu lub natręctw

Różnice między kompulsjami a obsesjami są również związane z modalnościami, w jakich przejawia się kompulsja.

Istnieje powszechne przekonanie, że zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne charakteryzuje się klasycznymi rytuałami, takimi jak wielokrotne włączanie i wyłączanie światła lub wielokrotne mycie rąk. Należy jednak zauważyć, że jego charakterystyka jest znacznie szersza. Na przykład:

• Przymusy sprzątania i organizacji. Na przykład zamawianie książek lub ubrań według koloru.
• Psychiczne kompulsje. Konieczność ciągłego liczenia przedmiotów, tworzenia list i tworzenia pozytywnych obrazów mentalnych, aby zastąpić te niepokojące itp.
• Przymusowe sprawdzanie. To zachowanie obejmuje dużą liczbę zachowań rytualnych. Na przykład osoba cierpiąca dziesięć razy upewnia się, że zakręciła gaz lub pięć razy zdejmuje i zakłada płaszcz przed wyjściem z domu. Chociaż jest prawdopodobne, że każdy może zaangażować się w te czynności, osobę cierpiącą na OCD doprowadzają one do skrajności.

5. Różnice między powiązaniami

Jedną z kluczowych różnic między kompulsjami a obsesjami jest sposób, w jaki są wyzwalane. Na przykład obsesja może w wielu przypadkach prowadzić do zachowania kompulsywnego, ale nie odwrotnie. Innymi słowy, sam przymus nie wywoła irracjonalnej i obsesyjnej myśli.

W związku z tym zachodzi zależność. Zawsze zaczyna się od pomysłu lub mentalnego produktu umysłu, który przetwarza rzeczywistość w coraz bardziej nieelastyczny sposób. Badania opublikowane w Current Psychiatry Reports dowodzą, że OCD wywodzi się z wyraźnej dysfunkcji procesów poznawczych. Kompulsywne zachowanie zawsze przychodzi później.

6. Kompulsje a obsesje – efekty i cel

Aby zrozumieć anatomię OCD, warto wyjaśnić, jak i dlaczego powstają obsesje i kompulsje.

• Obsesja wywołuje u cierpiącego szereg skutków. Powoduje niepokój, poczucie utraty kontroli, udrękę i nadmierne zmartwienie.
• Przymus pojawia się „w celu” złagodzenia negatywnego „skutku” spowodowanego obsesyjnym myśleniem. Jednak w tej próbie zmniejszenia lęku osoba cierpiąca rozwija zachowania, które są równie wyczerpujące.

7. OCD może pojawić się bez przymusu

Główną cechą OCD są natrętne myśli, zwykle niechciane. Są fundamentalnym zjawiskiem, które rządzą tym stanem. Jednak osoba może cierpieć na OCD, które nie prowadzi do zachowań kompulsywnych. Jednym z przykładów jest tak zwany Pure O lub czysto obsesyjne OCD.

Osoba cierpiąca na OCD może być w trakcie spotkania w pracy, ale nie może przestać myśleć o wstawaniu i obrażaniu swoich kolegów. Aby kontrolować te myśli, muci uciekać się do kompulsywnych zachowań umysłowych. Na przykład próbuje zastąpić to wyobrażęnie czymś milszym.

Życie z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne jest przewlekłą chorobą psychiczną. Można to jednak leczyć. Leczenie poprawia jakość życia osoby cierpiącej i rozwija większą kontrolę nad jej procesami umysłowymi. Problem polega jednak na tym, że często towarzyszy temu wysoki poziom niezrozumienia i poczucie wstydu. Co więcej, otoczenie chorego może nie rozumieć, dlaczego nie jest w stanie utrzymać pracy i stosuje nadmierne i irracjonalne praktyki higieniczne.

Zrozumienie społeczne i psychoedukacja są niezbędne do rozwiązania wszystkich problemów związanych ze zdrowiem psychicznym. OCD to choroba z wyzwalaczami genetycznymi i mózgowymi. Nikt nie wybiera tych zachowań ani myśli.

Jeśli identyfikujesz się z którąkolwiek z tych cech i objawów, nie wahaj się poprosić o specjalistyczną pomoc. Istnieją specyficzne terapie do leczenia OCD. Na przykład technika reakcji zapobiegania narażeniu (ERP). Jednak pierwszy krok należy zawsze wykonać jak najszybciej.