Dlaczego inni Cię rozczarowują?

Dlaczego inni Cię rozczarowują? Dlaczego, kiedy zawsze oddajesz wszystko innym, oni ostatecznie Cię zawiodą? Jeśli zorientujesz się, że zadajesz tego rodzaju pytania, prawdopodobnie poczujesz smutek i frustrację oraz strach, że z tej sytuacji nie ma wyjścia. Jest to niezwykle bolesny stan psychiczny, w którym możesz nawet przestać nawiązywać kontakty z innymi z obawy, że powtórzy się ten sam scenariusz.

Często mówi się, że w końcu zapomina się o wszystkich rozczarowaniach. Jednak to nieprawda. Często pozostawiają łzy i zadrapania w sercu. Jeśli nie jesteś jednym z tych szczęśliwców, którzy potrafią dobrze radzić sobie w takich sytuacjach i szybko przejść do następnego rozdziału w swoim życiu, skończysz z poczuciem utknięcia w miejscu. Pokonany przez własne rozczarowania.

Jakie jest źródło tych sytuacji? Czy to fakt, że rasa ludzka na ogół nie wie, jak dbać o relacje z powodu swojego egoizmu? A może to Twoja wina, że jesteś zbyt pewny siebie?

Przyjrzymy się temu bliżej.

Dlaczego inni Cię rozczarowują?

Każdy ma wartości. To filary, na których budujesz swoje postrzeganie świata. Dotyczą tego, co dla Ciebie znaczy miłość, szacunek, przyjaźń, a nawet zdrowy rozsądek. Niemniej jednak automatycznie zakładasz, że nie każdy będzie dostrojony do każdego elementu Twojego wewnętrznego repertuaru. Rozumiesz, że nie da się w 100 procentach zgodzić ze wszystkimi, których znasz lub którzy są częścią Twojego życia.

Z drugiej strony nadal wymagasz szacunku. Ponadto oczekujesz co najmniej zaufania i autentyczności. Jednak w wielu przypadkach tego nie otrzymujesz. To powoduje rozczarowanie. To część życia. Ponadto, jeśli wielokrotnie popełniasz te same błędy, prowadzi to do nieuniknionych rozczarowań.

Dlaczego tak się dzieje?

Zbytnia pewność siebie: hipokryzja jest naturalnym stanem ludzkiego umysłu

Moglibyśmy powiedzieć, że aby trochę lepiej nawigować w swoich relacjach, nie powinieneś od razu pokładać całego swojego zaufania w osobie, którą właśnie poznałeś. Psycholog ewolucyjny, Robert Kurzban, stwierdza w swojej książce pod tytułem Dlaczego każdy (inny) jest hipokrytą: ewolucja i umysł modułowy coś niezwykle interesującego. Twierdzi, że:

• Jest część umysłu, która ma swoje wartości i poglądy ideologiczne. Jest też część, której celem jest wyłącznie uwodzenie ludzi. Chcesz lubić innych, integrować się, nawiązywać przyjaźnie i zdobywać sympatię. Aby to zrobić, Ty (i druga strona) macie skłonność do kłamania lub nawet uciekania się do hipokryzji.
• W miarę rozwoju relacji ujawniają się prawdziwe postacie. Dlatego nagle możesz odkryć, że osoba stojąca przed Tobą nie podziela ani jednej z Twoich wartości.

Najlepszym rozwiązaniem we wszystkich przypadkach jest zachowanie ostrożności. Nie możesz od razu zaufać innym ludziom. Musisz ich najpierw obserwować i przeanalizować, jak się zachowują.

Korzeń wszelkiego cierpienia: wielkie oczekiwania

William Shakespeare powiedział, że „oczekiwanie jest źródłem wszelkiego bólu serca”. Dlatego jeśli zastanawiasz się „Dlaczego ludzie zawsze mnie zawodzą?” musisz spojrzeć w głąb siebie i zobaczyć, jak wysokie są Twoje oczekiwania wobec innych.

W wielu przypadkach zmniejszenie ich kalibru pozwoli Ci żyć trochę lepiej, bez ciągłego czekania, aż inni ludzie będą tacy, jak chcesz lub potrzebujesz.

Skłonność do bolesnych relacji

Niektórzy ludzie mają tendencję do wielokrotnego nawiązywania relacji lub przyjaźni z osobami o tym samym profilu osobowości: nadmiernie szkodliwym. Na przykład, jeśli masz wysoką empatię lub cierpisz na klasyczny syndrom Wendy (musisz opiekować się innymi i być dla nich użytecznym), możesz często znaleźć się w związku z narcyzami.

To zdarza się zbyt często. Twój typ osobowości często wydaje się pasować do tych, którzy najmniej do Ciebie pasują. Wynika to z niezauważonych braków, z niskiej samooceny, która popycha Cię do uczucia pociągu do ludzi, z którymi czujesz się widoczny. Robisz tak, do momentu kiedy nadejdzie czas i zdasz sobie sprawę z manipulacji, oszustwa i emocjonalnego zmęczenia, które wycierpiałeś.

Nie oczekuj, że zawsze otrzymasz to, co dajesz

Wiesz, co oznacza termin wzajemność: wzajemna korespondencja, otrzymywanie tego samego, co oferujesz. Jednak branie tego dosłownie może sprawić, że będziesz naprawdę cierpieć. Niemniej jednak zwykle oczekujesz, że to, co zainwestujesz w związek, zostanie odwzajemnione na równych zasadach.

Musisz mieć jasność, że relacje nie są transakcjami biznesowymi. Rzeczywiście, jeśli przez całe życie ciągle zadajesz sobie pytanie „dlaczego ludzie zawsze mnie zawodzą?”, być może powinieneś przeformułować prawdziwe znaczenie tego, czym jest wzajemność:

• Przede wszystkim wzajemność oznacza pozwolenie sobie na otrzymywanie tego, co inni chcą Ci dać i czerpanie z tego radości.
• Wzajemność to akt wolności, w którym każdy decyduje, kiedy dawać, co dawać i w jakiej ilości.
• Na przykład możesz naprawdę martwić się o przyjaciela, a on nie odpowiada na Twoje wiadomości. A może masz przyjaciela, który nie lubi spotykać się tak często jak Ty. Jednak w trudnych czasach ci przyjaciele są zawsze do Twojej dyspozycji, w każdej chwili.
• Musisz przyjąć bardziej zrelaksowane podejście. Nie mierz wszystkiego, co oferujesz w milimetrach, oczekując w zamian dokładnie tego samego. Takie postępowanie doprowadzi Cię tylko do ciągłych rozczarowań.

Podsumowując, zaakceptowanie faktu, że rozczarowania są częścią życiowej podróży, jest niezbędne. Zdrowsze jest nauczyć się obniżać swoje oczekiwania i być trochę bardziej ostrożnym w oddawaniu zaufania. Roztropność jest zawsze dobrym towarzyszem. Warto o tym pamiętać.