Czy pary naprawdę wyglądają bardzo podobnie?

Czy zauważyłeś, że niektóre pary wyglądają bardzo podobnie do siebie? Być może masz przyjaciół, którzy są razem od liceum i do dziś ubierają się niemal identycznie, a nawet mogą uchodzić za rodzeństwo. Co więcej, prawdopodobnie posługują się podobnymi gestami, mają to samo poczucie humoru i mają identyczne upodobania kulinarne. Mogą nawet wyrażać się w podobny sposób.

Na tym jednak zjawisko się nie kończy. Nie tylko pary pozostające w związkach od ponad dekady są do siebie podobne. Czasami spotykasz ludzi, którzy są w dość nowych związkach, których partnerzy mogliby uchodzić za swojego bliźniaka. Ta rzeczywistość jest dobrze znana w sieciach społecznościowych, do tego stopnia, że ukuto termin „romantyczny sobowtór”.

To tak, jakby w takich przypadkach idea przyciągania się przeciwieństw w ogóle nie miała zastosowania. Być może dlatego, że czasami szukamy bratnich dusz w każdym tego słowa znaczeniu. Doświadczalnie, emocjonalnie, psychicznie i fizycznie. Ciekawe zjawisko, któremu warto się przyjrzeć.

Niektórych ludzi pociąga to, co znajome, ponieważ daje im to bezpieczeństwo i pewność siebie. To wyjaśniałoby, dlaczego pewna liczba par jest podobna pod względem stylu, a nawet wyglądu fizycznego.

Czy pary naprawdę wyglądają bardzo podobnie do siebie?

To z pewnością prawda, że czasami pociąga Cię ktoś, kto jest Twoim całkowitym przeciwieństwem. Z tego powodu często taka osoba wydaje Ci się tajemnicza i niezwykła. Jest całkowicie zrozumiałe, że czujesz do nich pociąg. Jednak z drugiej strony wielu z nas pociągają postacie, które są nam znane na różne sposoby.

Możesz zakochać się w koleżance lub koleżance. Lub kogoś, kogo poznałeś w mediach społecznościowych za pośrednictwem wspólnego hobby. Nawet podczas korzystania z aplikacji randkowych masz tendencję do odzwierciedlania swoich upodobań i pasji, aby znaleźć osoby o podobnych poglądach.

Podobne i znajome sprawiają, że czujesz się bezpiecznie. Co więcej, to, co sprawia, że czujesz się bezpiecznie, budzi Twoją pewność siebie. Justin Lehmiller, psycholog społeczny z Indiana University, napisał książkę Powiedz mi, czego chcesz: nauka o pożądaniu seksualnym i jak to może poprawić twoje życie seksualne. W ten sposób mówi nam, że to, co jest nam znajome, pociąga nas najbardziej, chociaż nie zawsze jesteśmy tego świadomi.

Romantyczne sobowtóry: kiedy podobieństwo jest również fizyczne

Z psychologii ewolucyjnej pochodzi nieco kontrowersyjna odpowiedź na pytanie, czy to prawda, że pary wyglądają bardzo podobnie. Zgodnie z tym podejściem dzieje się tak, że częściej szukamy osób, które są do nas podobne. Nazywa się to „kojarzeniem selektywnym”.

Zgodnie z tą ewolucyjną teorią wolimy, aby nasi małżonkowie przypominali nas fizycznie. To dlatego, że mają podobne geny, co zwiększa prawdopodobieństwo, że związek będzie udany zarówno pod względem emocjonalnym, jak i reprodukcyjnym. Jest to jednak dość kontrowersyjne wyjaśnienie.

Inna teoria mówi nam, że pociągają nas ludzie, którzy są fizycznie podobni do naszych rodziców. Możesz pomyśleć, że ten pomysł brzmi dość dziwnie. Wydaje się jednak, że tych, którzy doświadczają tego nieświadomego rodzaju przyciągania, jest mnóstwo. W ten sposób, jeśli dana osoba ma oczy, włosy, rysy, gesty lub pewną aurę, która przypomina jej ojca, matkę, wujka, ciotkę itp., rozpala się w niej większe poczucie harmonii.

Zgodnie z podejściem psychologii ewolucyjnej, nieświadomie pociągają nas ludzie, którzy są do nas w pewnym stopniu podobni. To daje nam pewność i bezpieczeństwo.

Pary wyglądają bardzo podobnie (ale nie tak bardzo, jak mogłoby się wydawać)

Niezależnie od tego, czy szukamy osób, które są do nas podobne, czy nie, wracamy do pytania, czy to prawda, że pary wyglądają bardzo podobnie? W rzeczywistości Uniwersytet Stanford przeprowadził badanie w 2020 roku, aby odpowiedzieć na to pytanie. Wniosek, do którego doszli, jest prosty, zrozumiały i ilustracyjny.

Przebadali 517 par w wieku od 20 do 69 lat. Celem było zrozumienie, czy na przestrzeni lat pary odzwierciedlały wyraźne podobieństwa fizyczne. Konkluzja była negatywna: twarze tych ludzi, którzy byli w związku od dziesięcioleci, nie są do siebie podobne.

Jednak jest tu jeszcze coś ważnego. To zjawisko mimikry społecznej i emocjonalnej. Innymi słowy, z biegiem czasu, ze względu na środowisko i wspólne doświadczenia, między parami powstają pewne podobieństwa. Zbiegają się w stylach osobowości, inteligencji, sposobie komunikowania się, ubieraniu się, stylu życia, postawach i wartościach itp.

Dlatego koegzystencja, jeśli jest pozytywna, zbliża nas o wiele więcej aspektów niż sam fakt bycia podobnym fizycznie. W rzeczywistości wydaje się, że fizyczne podobieństwo jest zarezerwowane dla romantycznych sobowtórów. Osoby, które świadomie lub nieświadomie pociągają osoby o podobnych do nich cechach.

Jak widać, świat ludzkiej atrakcyjności nadal kryje w sobie niuanse i dynamikę wartą dalszych badań.