Gdy dorastamy, większość naszych przekonań ulega zmianie. W tym nasze postrzeganie miłości. Dorastanie dotyczy poznawania miłości w inny, głębszy i często prostszy sposób. Dojrzała miłość jest odpowiedzią na intensywną potrzebę.
Potrzebę, która wymaga długiego okresu rozwoju, by zostać usatysfakcjonowana. Każdy ma swoje własne wyobrażenie miłości i tego, co jest ważne w związku. Z góry ustalone pojęcia i przekonania osobiste odgrywają fundamentalną rolę w sposobie, w jaki doświadczamy miłości.
Istnieją dwa rodzaje miłości. Dojrzała miłość, opisywana jako kochająca przyjaźń, która obejmuje uczucie, zaufanie, szacunek, lojalność i intymną wiedzę o sobie nawzajem.
Druga to namiętna lub infantylna miłość. Jest ona dziką, emocjonalną mieszanką uczuć i emocji, takich jak czułość, seksualność, radość, ból, niepokój i zazdrość. Badania wskazują, że ten rodzaj miłości trwa najwyżej od 6 do 30 miesięcy, z możliwością pojawiania się od czasu do czasu również później.
Czas uczy nas widzieć sercem i doceniać autentyczność. Nasze doświadczenia prowadzą nas do dojrzałej miłości. W ten sposób możemy swobodniej doświadczać naszych uczuć.
Jesteśmy również w stanie rozpoznawać najgłębsze uczucia drugiej osoby. Dzięki temu możemy spojrzeć na wszystko nie tylko naszymi oczami.
“Każda miłość, tak jak i wiedza, oznacza pamiętanie”.
Dojrzała miłość
Podstawową koncepcją dojrzałej miłości jest niezależność. Mówienie o jedności dwojga i autonomii w tym samym czasie może się wydawać sprzeczne. Ale prawdą jest, że autonomia i poczucie własnej wartości są nierozłączne.
Osoby niezależne rozumieją, że inni nie istnieją tylko po to, aby zaspokoić ich potrzeby. Wiedzą, że bez względu na to, jak wielka jest miłość i zrozumienie między dwojgiem ludzi, każdy ostatecznie odpowiada za siebie i własne szczęście.
Kiedy dojrzewamy, bardziej doceniamy nasze doświadczenia i akceptujemy zalety i wady innych ludzi. W dojrzałej miłości uczymy się doceniać prawdziwą istotę osoby. Odwrotnie – egoistyczna i dziecinna miłość stara się zranić lub żartować sobie z drugiej osoby.
Miłość zaspokaja pragnienie chęci bycia pożądanym i docenionym. Jeśli miłość stanowi szczególny rodzaj spełnienia, bycie kochanym jest nagrodą. Wybieramy naszych partnerów w oparciu o interakcję cech charakteru drugiej osoby i tego, jak bardzo docenia ona nasze.
Kochanie i bycie kochanym nie jest jedynym rodzajem przyjemności w dojrzałym związku. Czerpiemy również satysfakcję z ochrony, pomagania i bycia przewodnikiem drugiej osoby, a także mamy poczucie bezpieczeństwa i zaufania.
Dojrzałość jest zdolnością do radzenia sobie z niepewnością.
Dlaczego chcemy przeżyć życie z partnerem?
W ciągu ostatniej dekady, standardy miłości zostały ustalone od okresu dojrzewania do osiągnięcia dojrzałości, w których przedstawiono typowy proces rozwojowy.
W tym standardzie, w trakcie osiągania dojrzałości, angażujemy się głęboko w ważne aspekty życia, takie jak miłość. Za to odłączamy się od wcześniejszych wpływów.
Na tym etapie czujemy się bardziej przygotowani do zaangażowania się w intymną relację z inną osobą. Do sformalizowania związku, życia razem i ślubu.
Poszukujemy partnerów z potrzeby poczucia bezpieczeństwa, samozadowolenia, zdystansowania się do naszych rodziców. Ale również osiągnięcia życiowego celu, jakim jest kochanie i bycie kochanym.
Większość problemów związanych z relacjami wynika z nieelastycznych wymagań dotyczących relacji, które oddalają się od podstaw dojrzałości i obiektywizmu.
Te fałszywe wyobrażenia o pełnej namiętności lub dziecinnej miłości mogą być niebezpieczne nawet w przypadku par, które są naprawdę dobrze ze sobą zgrane.
Krótko mówiąc, dojrzała miłość jest pielęgnowana dzięki wspólnym doświadczeniom. Pomimo wewnętrznych konfliktów i zagrożeń, które mogą wystąpić. Prawdziwa mądrość tego rodzaju miłości znajduje się w jej własnej ewolucji. Pomimo pęknięć i blizn, które powstają w emocjonalnych relacjach.
Istnienie oznacza zmianę, zmiana oznacza dojrzewanie, dojrzewanie to tworzenie siebie.