Jak sobie radzić, gdy Twoi rodzice się starzeją

Kiedy Twoi rodzice się starzeją, stopniowo tracąc niezależność, Twoja rzeczywistość całkowicie się zmienia. Mówi się, że takie po prostu jest życie, że czas ma nieprzewidziane zwroty akcji, a ci, którzy kiedyś nosili Cię na rękach, nie mogą już dłużej udźwignąć Twojego ciężaru. W efekcie Twoi superbohaterowie tracą peleryny, których używali do ochrony.

W tym momencie ta nowa odpowiedzialność jest ogromna i przerażająca. Nie jest łatwo poradzić sobie z tym etapem, w którym nagle Wasze role zostały odwrócone. Ty, jako ich dziecko, musisz wcielić się w rolę rodzica, a oni muszą nauczyć się pozwalać sobie pomóc. Chociaż pod wieloma względami nadal są doskonale sprawni, zmęczenie często ich unieruchamia, a ich stan zdrowia jest bardzo niepewny.

Jednak nie jest im łatwo zaakceptować, że powoli stają się bezbronni. W końcu, mimo zmarszczek, wciąż mają swoją dumę. Z tego powodu mogą mieć tendencję do odmowy zaakceptowania kruchości swojego ciała i zmian spowodowanych wiekiem.

Osoby, które spędziły całe swoje życie pomagając innym i dźwigając na własnych plecach cały ciężar świata, tak naprawdę nie wiedzą, jak delegować zadania. Są jeszcze mniej skłonni do zaakceptowania własnej bezradności.

Wewnętrzne dziecko, które nosisz w sobie, zwykle doświadcza wysokiego poziomu cierpienia i niepokoju, gdy widzisz, jak Twoi rodzice przestają sobie radzić. To proces zmiany, który jest pełen trudności. Niemniej jednak jesteś w stanie je w końcu zaakceptować.

Zmiany, które musisz zaakceptować, gdy Twoi rodzice się starzeją

Dobrzy rodzice to nie ci, którzy po prostu dają życie. To ci, którzy również dają miłość. Dlatego, jeśli masz szczęście i dorastałeś otoczony tego rodzaju uczuciem i ciągłym oddaniem, widok, jak zaczynają się starzeć, jest bolesny. Uświadomienie sobie, że wiek jest dla nich ciężarem, jest zwykle nagłe i prawie nieoczekiwane. Wygląda to tak, jakby nagle nie byli już w stanie robić tego, co kiedyś.

Może się zdarzyć, gdy po raz pierwszy zawiedzie ich zdrowie. Lub gdy zaczynają zapominać pewnych rzeczy lub muszą przestać prowadzić samochód. Dopiero wtedy zauważasz, jak bardzo bezbronni się stali. Ci, którzy do tej pory radzili sobie ze wszystkim, stali się postaciami, które potrzebują więcej pomocy, niż są w stanie zaoferować.

Artykuł napisany przez dr. Christine A. Price i Whitney A. Brosi z Montclair State University twierdzi, że żyjemy w coraz bardziej starzejącym się społeczeństwie. Z tego powodu musimy nauczyć się pewnych strategii gerontologicznych do wykorzystania w naszym środowisku rodzinnym.

Nie jest łatwo patrzeć, jak Twoi rodzice się starzeją, ani radzić sobie ze wszystkimi powiązanymi czynnikami. Dlatego przyjrzymy się fazom, przez które prawdopodobnie będziesz musiał przejść.

1. Etap samodzielności

Twoi rodzice spędzili prawie cały cykl życia ciesząc się etapem samowystarczalności. Kierowali własnym życiem, ciałami, władzami umysłowymi i decyzjami. Na tym etapie byli zawsze przy Tobie, pomagając Ci, prowadząc Cię i ratując. Nie miało znaczenia, że sam byłeś dorosły i wyprowadziłeś się z domu – w ich umyśle wciąż byłeś ich dzieckiem.

2. Relacja współzależności

Kiedy Twoi rodzice się starzeją, zaczynają potrzebować Twojej pomocy. Prawdziwa starość nie ma nic wspólnego z liczbą urodzin czy zmarszczek na skórze: dotyczy utraty samodzielności. Kiedy nadchodzi faza współzależności, kiedy potrzebują, abyś poszedł z nimi do lekarza, kupił im leki lub wypełnił zadania, które teraz są poza ich zasięgiem, wtedy wszystko się zmienia.

Jeśli do niedawna były to te wszechwiedzące osoby, dbające o wszystko, nagle okazuje się, że życie obróciło się o 180 stopni. W tym momencie część Ciebie, ta, która nadal ma w sobie dziecko, cierpi i jest zestresowana tą zmianą. Bądź jednak ostrożny, ponieważ Twoje dorosłe ja również doświadcza tych trudności.

Twoi rodzice nie zawsze poproszą Cię o pomoc, kiedy będą jej potrzebować. Nie są do tego przyzwyczajeni i może to być dla nich trudne. Dlatego musisz być świadomy, być blisko nich i starać się przewidywać ich potrzeby.

3. Zależność

Gotowanie dla nich, mycie ich, trzymanie ich za rękę, gdy nagle ogarnia ich strach lub smutek, rozśmieszanie, towarzyszenie im na wizytach lekarskich… Na starość, kiedy Twoi rodzice są już osobami niesamodzielnymi, dajesz im najczystszą miłość, jaka istnieje. Pokazujesz to swoim nieustannym poświęceniem, współczuciem i uczuciem.

Chociaż jest to trudny etap, możesz dalej cieszyć się towarzystwem swoich rodziców i odkrywać ich w inny sposób.

Musisz mieć odwagę zaakceptować cykl życia. Widzenie, jak rodzice się starzeją, to normalny proces i etap, który musisz wiedzieć, jak wykorzystać, aby wzmocnić z nimi więź uczuciową.

4. Zarządzanie kryzysowe, gdy rodzice się starzeją

Starzenie się niesie ze sobą chwile kryzysu, które wystawiają na próbę Twoje umiejętności zarządzania. Gdy Twoi rodzice osiągną bardziej zaawansowany wiek, prawdopodobnie będziesz musiał radzić sobie z wypadkami, chorobami i nieoczekiwanymi diagnozami. Jednak nic nie jest w stanie przygotować Cię na ten etap, w którym może pojawić się wszystko, od demencji po złamane biodro.

To powiedziawszy, jako ich dziecko, w końcu jesteś w stanie stawić czoła każdej sytuacji i być silnym, tak jak oni byli dla Ciebie.

5. Ostatni etap życia

Ciesz się obecnością swoich rodziców, gdy jeszcze z Tobą są. Rób to codziennie. Rozmawiaj z nimi przez telefon lub spędzaj z nimi czas, kiedy tylko możesz. Podobnie jak Ty, nie będą żyć wiecznie, ale prawdopodobnie odejdą znacznie wcześniej niż Ty.

Jesteśmy na tej planecie tylko przez krótki czas i tylko jedna rzecz w życiu jest pewna: że w pewnym momencie się ono kończy. Upewnij się więc, że spędzasz czas z ludźmi, których tak bardzo kochasz, zwłaszcza tymi, którzy oddali Ci wszystko: swoimi rodzicami.