Bycie ojcem, matką, dziadkiem, babcią lub jakąkolwiek inną wersją rodzica, nie jest łatwe. Rodzicielstwo to wyzwanie. Każde dziecko przychodzi na ten świat ze swoimi własnymi potrzebami, które musimy umieć zaspokoić, jak również z zaletami, które musimy umocnić i emocjami, które musimy pobudzić, pokierować i rozwinąć.
Rodzicielstwo nie jest jedynie nauczaniem dzieci jak czytać czy pokazaniem im w jaki sposób napisać wypracowanie na komputerze. Bycie ojcem lub matką nie kończy się na podarowaniu im telefonu komórkowego na urodziny czy zwyczajne przypięcie ich pasem za każdym razem gdy wsiadają do samochodu. Jest ono czymś znacznie większym.
Rodzicielstwo obejmuje również umiejętność powiedzenia “nie” słowem, a jednocześnie powiedzenia “tak” naszymi oczami, gdyż wychowywanie dzieci nie polega jedynie na zabranianiu im robienia rzeczy. Jest również otwieraniem na nich naszych serc, przez co codziennie wzmacniać się będzie nasza emocjonalna więź z nimi. Tak by zrozumieli oni, że zawsze jesteśmy dla nich dostępni, po to by umożliwić im wyrośnięcie na szczęśliwych i kompetentnych ludzi.
Rodzicielstwo – nie popełniaj tych błędów
Czasami jednak, pomimo iż dobrze znamy teorię, nie praktykujemy jej. Ponieważ ponad bycie ojcem czy matką, jesteśmy również małżonkami, parownikami, przedsiębiorcami lub bezrobotnymi. Wciąż pragniemy zaspokojenia naszych aspiracji pośród pośpiechów dnia codziennego, w których, bez świadomości zaczynamy popełniać błędy w wychowaniu naszych dzieci.
Jeśli jesteś ojcem, przypomnisz sobie, jak sam byłeś synem i nie będziesz mieć wątpliwości nawet dziś, za czym tęskniłeś a co doceniałeś w dzieciństwie. Jeżeli twoje dzieciństwo nie było szczególnie radosne, zrozumiesz, które jego aspekty przerwały tą emocjonalną więź, jaką miałeś ze swoimi rodzicami i błędy, których nie powinieneś powtórzyć pod żadnym pozorem w przypadku swoich dzieci.
Oto cztery błędy, których popełnienia powinno się unikać:
1. Nie słuchanie swoich dzieci
Dzieci dużo mówią, a szczególnie zadają wiele pytań. Zaatakują cię one tysiącem pytań, tysiącem wątpliwości i setkami komentarzy, w najmniej odpowiednich momentach. Chcą one wiedzieć, eksperymentować, dzielić się i zrozumieć wszystko co przeżywają.
Jeśli rozkażesz im by były cicho, gdy nie będziesz przykładać uwagi do tego co mówią lub kiedy odpowiesz im w srogi sposób, jedyne czego dokonasz w tym krótkim czasie będzie to, że dziecko przestanie do ciebie przychodzić, preferując swoje własne towarzystwo, za zamkniętymi drzwiami, których progu nie będzie chciało więcej przekroczyć.
Przeczytaj też: Ucz się od dzieci jak realizować swoje pragnienia!
2. Popychanie ich i brak zaufania
Jest wiele rodziców dla których słowo “rodzicielstwo” równe jest “karaniu” i “zakazywaniu”; ze stanowczym i rygorystycznym autorytaryzmem, w którym każda zasada jest wyegzekwowana, a każda pomyłka ukarana. Prowadzi to do braku poczucia własnej wartości u dziecka, uczucia niestabilności i zniszczenie waszej emocjonalnej więzi.
Gdy wymierzamy karę, niczego nie uczymy. Jeśli ograniczamy się do mówienia o wszystkim co nasze dziecko popełniło źle, nigdy nie nauczą się jak robić rzeczy poprawnie. Zamiast pomagać im w krokach i strategiach do doskonalenia się, ograniczamy się do poniżania ich. Jedynym co w ten sposób zdziałamy będzie złość, żal i niepewność, jaką u nich wywołamy. Unikajmy tego.
3. Porównywanie i szufladkowanie
Kilka rzeczy może być bardziej destruktywne niż porównywanie jednego dziecka do jego rodzeństwa lub porównywanie jednego dziecka z innym, w celu ośmieszenia go, tak by dostrzegło ono swoje ograniczone możliwości, swą porażkę lub brak inicjatywy. Często popełnianym przez rodziców błędem jest rozmawianie o swoich dzieciach w ich obecności, w taki sposób, jakby nie mogły one ich słyszeć.
“Moje dziecko nie jest tak bystre jak twoje, jest powolne, co my z nim zrobimy.” Słowa tego rodzaju są raniące i mogą wytworzyć negatywne uczucia, które zachęcą nie tylko do nienawiści względem rodziców ale również do wewnętrznego uczucia niższości.
4. Krzyk i poleganie na innych zamiast podjęcia dyskusji
Nie będziemy tu poruszać kwestji fizycznego znęcania się; wiadomym jest, że nie ma lepszego sposobu na zerwanie emocjonalnej więzi z dziećmi, niż popełnienie tego niewybaczalnego aktu.
Niemniej jednak, musimy być świadomi innego typu ukrytego zaniedbania, które jest niemalże tak samo niszczące. Jest nim przemoc psychiczna, która całkowicie podważa osobowość dziecka, jego wyobrażenie o samym sobie i ich poczucie własnej wartości.
Są tacy rodzice, którzy nie wiedzą jak inaczej zwracać się do dziecka, niż poprzez krzyk. Podnoszenie głosu bez słusznego powodu, prowokuje u dzieci stan ciągłego stresu i podenerwowania. Nie wiedzą one czego się spodziewać i nie rozumieją kiedy robią coś dobrego a kiedy złego. Ciągły krzyk wytrąca dzieci z równowagi i szkodzi im, gdyż nie występuje wtedy dialog, a jedynie rozkazy i wyrzuty.
Konieczne jest by postępować ostrożnie, według tych podstawowych aspektów. Nie słuchanie, brak rozmów, nie okazywanie otwartości i zrozumienia lub poleganie na karach zamiast dialogu, oto najlepsze sposoby na powolne odepchnięcie dzieci z daleka od nas. Będą one nas postrzegały jako wrogów, przeciwko którym będą się bronić i w ten sposób zerwiemy z nimi naszą emocjonalną więź.
Rodzicielstwo jest przygodą, która trwa przez całe życie, w której nikt nie jest prawdziwym ekspertem. Jednakże można daleko zajść opierając się na zrozumieniu, uczuciu i zdrowym przywiązaniu, które wspomaga dojrzewanie i poczucie bezpieczeństwa w osobie, która jest, z kolei, częścią ciebie.
Zdjęcia, dzięki grzeczności Gabriela Silva, Nicolasa Gouny, Whinsical