Mit Hermesa, boskiego posłańca

Mit Hermesa mówi nam o jednym z najbardziej wszechstronnych bogów całej mitologii greckiej. Był jednym z najbardziej aktywnych i niespokojnych, dlatego był uważany za patrona wielu działań, takich jak handel, przebiegłość, granice i podróżni, którzy je przekraczają, a także złodzieje i kłamcy. Piastował także przywilej przewodnika dusz umarłych i boskiego posłańca.

Jest przedstawiany jako piękny i wysportowany młody człowiek, który zawsze oddaje się konwersacjom i uwielbia żartować. Ma na głowie kapelusz ze skrzydłami, a czasami skrzydła przy sandałach lub przy nogach. Umożliwia to szybkie poruszanie się w jakimkolwiek kierunku.

Mit Hermesa opowiada także, że ten młody człowiek zawsze nosił kaduceusz, magiczną różdżkę, za pomocą której mógł zesłać sen na bogów i śmiertelnych ludzi. Również wprowadzał  dusze zmarłych do podziemnego świata.

Hermes był synem Zeusa i Plejady Mai. Był uważany za pana snów, strażnika drzwi i szpiega nocnego, ale w końcu został wyświęcony jako posłaniec bogów.

Mit Hermesa to tak naprawdę wiele mitów, i chociaż nie był w nich głównym bohaterem, pojawił się w wielu najbardziej istotnych epizodach mitologii greckiej.

„Słowo to nie tylko tożsamość przesłania i posłańca, to jego anioł stróż”.

-Francisco Garzón Céspedes-

Mit Hermesa i lira

Mit opowiada że Hermes urodził się w jaskini na Górze Cilene w Arkadii. Miał zaledwie kilka dni, kiedy uciekł z kołyski i pobiegł przez pola. Idąc, dotarł do łąki, na której jego brat Apollo karmił stada wołów i krów. Kuszony okazją do wzbogacenia, Hermes postanowił ukraść woły i zabrać je do jaskini.

Kiedy ukrył łupy, Hermes wrócił do domu. Przed wejściem zobaczył żółwia i natychmiast przyszedł mu do głowy pomysł. Zabił żółwia, wypatroszył go, a następnie zawiązał na skorupie szereg strun zrobionych z jelit wołowych. W ten sposób wynalazł lirę, po czym wrócił do kołyski i zasnął.

Kiedy Apollo zdał sobie sprawę z rabunku, użył swoich mocy wróżbiarskich, by znaleźć winowajcę. Dowiedział się więc, że to Hermes i oskarżył go przed Zeusem. Maia, matka Hermesa, próbowała go usprawiedliwić, wskazując, że jest po prostu bezradnym dzieckiem. Jednak Zeus nie dał się zwieść i zażądał, aby chłopiec zwrócił skradzione bydło.

Przytłoczony autorytetem ojca, Hermes udał się do jaskini, w której miał swoje łupy, i zwrócił krowy i woły Apollowi. Ten gdy zobaczył lirę poczuł się oczarowany.

Zaproponował więc skrzydlatemu bogu zamianę całego swojego bydła na cudowny instrument. Hermes zgodził się i otrzymał także laskę, dzięki któremu chłopiec zbudował później swoją ulubioną broń: Kaduceusz.

Zajęcia Hermesa

Hermes był bohaterem wielu fascynujących przygód.  Jedna z najbardziej znaczących miała miejsce, gdy jego ojciec, niewierny bóg, został przyłapany na zdradzie. Jego żona Hera nakryła go na niewierności z jej kapłanką Io.

Kiedy romans wyszedł na światło dzienne, Zeus chciał chronić Io, zamieniając ją w białe cielę. Ale jego żona, zawsze uważna, wysłała Argosa, potwora z tysiącem oczu, aby ją pilnował. Od tej pory nikt nie mógł się zbliżyć do kapłanki.

Zeus natomiast zlecił swemu synowi Hermesowi uwolnienie kochanki. Posłaniec bogów śpiewał potworowi piękne pieśni, a następnie zabawiał go swoimi historiami i refleksjami. W ten sposób udało mu się go uśpić i mógł wypełnić misję powierzoną przez ojca.

Mit Hermesa mówi, że ten bóg również odegrał ważną rolę, gdy podał Perseuszowi skrzydlate sandały. Ten magiczny instrument był decydujący, aby bohater mógł pokonać Meduzę. Hermes, tak jak to miał w zwyczaju, poprowadził również duszę Perseusza do wejścia do podziemi.

Hermes odegrał także bardzo ważną rolę w wojnie trojańskiej. Opowiedział się po stronie Greków. Ten bóg był również bardzo kochliwy i miał liczne potomstwo. Jego najsławniejszym synem był Pan, bóg przyrody i stad. Słowo „hermeneutyka” lub sztuka interpretacji ukrytych znaczeń pochodzi od „Hermes”. Natomiast w mitologii rzymskiej był znany jako Merkury.