Życie każdego z nas, choć wyjątkowe, często jest powtórzeniem lub odtworzeniem naszej przeszłości. Często prowadzimy zbliżony tryb życia do tego, gdy mieszkaliśmy jeszcze w domu rodzinnym, czy też chodziliśmy do szkoły lub na studia.
I nie zadajemy sobie zazwyczaj pytań co do tego, czy jest to właśnie takie życie, o którym marzyliśmy, którego naprawdę chcemy i czy jesteśmy w pełni usatysfakcjonowani z tego, jak wygląda nasz każdy kolejny dzień.
Nasze wcześniejsze doświadczenia życiowe uczyniły nas takimi, jakimi jesteśmy właśnie dziś i pozwoliły nam osiągnąć nasz bieżący status. Jednak nikt nie twierdzi, że zmiana dotychczasowego życia jest czymś absolutnie niemożliwym do przeprowadzenia.
Okazuje się jednak, że w celu osiągnięcia jakichkolwiek zmian, które pomogą nam budować nasze nowe życie, trzeba zajrzeć głęboko do własnego wnętrza i szczerze odpowiedzieć sobie na kilka tylko pozornie banalnych pytań. Na przykład: „W jaki sposób udało mi się zostać tym, kim jestem dzisiaj?” oraz „Czy mogę zrobić coś zupełnie inaczej w swoim życiu?”.
Nasze wczesne lata przyczyniają się do ukształtowania naszego charakteru i osobowości. Obejmuje to wszystkie te pozytywne aspekty, które w sobie samych cenimy. Nie można jednak przy tym zapominać o tych cechach, o których wolelibyśmy zapomnieć lub się po prostu ich pozbyć.
Tak naprawdę wszystkie nasze zachowania, także te, którymi nie chwalimy się zbyt często zazwyczaj są skutkiem wpływu, jakie wywierało na nas otoczenie, w którym się obracaliśmy już od młodych lat.
Dotyczy to nie tylko rodziców, nauczycieli lub innych ważnych w pierwszych latach naszego życia osób dorosłych, ale również kolegów, czy też środowiska, z którym codziennie mieliśmy do czynienia. Kiedy uważnie przeanalizujemy te wszystkie aspekty, to z pewnością uda nam się dostrzec ich wpływ na nasze dorosłe życie, na wybraną ścieżkę kariery zawodowej, nasze związki, a nawet cele na przyszłość.
Nasze życie jest skutkiem środowiska, w jakim dorastaliśmy
Proces rozdzielenia własnych pragnień i cech charakteru od wszystkich aspektów naszej osobowości będących wpływem otoczenia nie jest łatwym procesem. Sposób, w jaki odbieramy otaczający nas świat przypomina nieco wielowarstwowe puzzle z mnóstwem elementów, w którym niektóre idee i cechy osobowości są opakowane innymi.
W związku z tym należy mieć świadomość tego, że nieprawidłowe usunięcie jednego elementu może ostatecznie zaburzyć strukturę całej misternej układanki, którą jest nasza osobowość.
Często wolimy w takim przypadku zostać przy koncepcjach i planach, co do których wiemy doskonale, że nie są czymś, co układa się po naszej myśli. Nie potrafimy jednak wyodrębnić ich z naszej układanki i usunąć tak, by zachować jednolitość pozostałej grupy cech, by po prostu żyć w zgodzie ze sobą samym.
Dr Robert Firestone pokusił się o opisanie tego procesu rozdzielenia cech charakteru w nieco bardziej fachowy sposób, niż my to uczyniliśmy powyżej. W efekcie swojej pracy udało mu się wyróżnić siedem etapów pozwalających stopniowo uwalniać się od przeszłych zachowań i powoli odkrywać naszą prawdziwą naturę.
Końcowy rezultat może naprawdę stanowić interesujący impuls, który spowoduje u Ciebie podjęcie decyzji o skierowaniu się w zupełnie inną stronę. Dzięki temu być może zaczniesz prowadzić takie życie, o jakim zawsze marzyłeś, ale którego się zwyczajnie obawiałeś.
7 kroków, które pomogą Ci uwolnić się od tego, co Cię trzyma i prowadzić życie takie, jakiego pragniesz
Na początek coś łatwiejszego.
Krok 1: Rozpocznij od przeanalizowania zachowań, które Cię ranią, także własnych. Dobrym początkiem może być spisanie zachowania najbardziej wpływowej osoby w Twoim życiu w jego najbardziej ekstremalnej postaci. W ten sposób będziesz w stanie spojrzeć na ten problem chłodnym okiem i z pozycji zewnętrznego obserwatora.
Po zidentyfikowaniu tych zachowań spróbuj zastanowić się nad tym, jak wpływają one na Twoją postawę kognitywną, etykę i uczucia.
Krok 2: Pora uzyskać nieco szerszą perspektywę. Stanowiące nieodłączną część naszej psychiki “martwe punkty” związane z wydarzeniami z przeszłości utrudniają możliwość dostrzeżenia wpływu, jaki te zachowania mogą wywierać na naszą teraźniejszość.
Krok 3: Ale w jaki sposób pozbyć się tego ograniczenia w postrzeganiu rzeczywistości?Jednym ze sposobów jest po prostu porozmawianie na ten temat z innymi ludźmi, którzy niedawno stali się ważną częścią Twojego życia. Osoby takie będą w stanie spojrzeć na wiele rzeczy z lepszej perspektywy i ocenić niektóre aspekty na zimno, bez towarzyszących im emocji.
Krok 4: Postaraj się jak najdokładniej określić to, co chcesz zmienić w swoim życiu. Po rozpoznaniu wpływu, jakie Twoja przeszłość wywarła na Twoje zachowanie i osobowość w czasie teraźniejszym, łatwiej będzie Ci określić, gdzie będziesz mógł zainterweniować i jak zmienić swoje dotychczasowe życie.
Przeczytaj też artykuł: Nie podcinaj mi skrzydeł, bez nich nie mogę się wznieść
Kolejne trzy kroki będą nieco trudniejsze.
Krok 5: Jeśli uda Ci się przypomnieć sobie momenty w Twoim życiu, kiedy Twoje reakcje odbiegały znacząco od tego, czego byś sobie życzył, to będzie to niezwykle przydatne w całym opisywanym procesie oddzielania. Pomaga to także poznać siebie lepiej, rozpoznawać wzorce zachowania i zadawać sobie pytanie, co naszym zdaniem przebiega prawidłowo, a gdzie popełniamy błędy.
Ostatecznie rzecz biorąc nasze automatyczne reakcje na różne wydarzenia są często zaprogramowane w nas przez nasze dotychczasowe życie i mogą spowodować u nas wiele negatywnych uczuć i emocji, takich jak poczucie winy. A naszym celem jest wyrwanie się z tego zamkniętego kręgu.
Krok 6: Oprzyj się pokusie przerwania podjętych starań. Podejdź do tego zadania jak najbardziej poważnie. Początkowa niemożność przezwyciężenia zachowań, których nie lubisz u siebie może powodować niepokój i niepewność. Jest to całkowicie normalna sytuacja. Nikt w końcu nie powiedział, że będzie łatwo.
Krok 7: A na koniec pamiętaj o najważniejszej kwestii: nikt nie jest doskonały. Wzorce zachowań, które starasz się zmienić wynikają z głębokich więzi emocjonalnych. Jeśli okaże się, że nieustannie powtarzasz ten błąd, nie oceniaj siebie zbyt pochopnie lub nie upraszczaj sobie zdania uciekając się do uogólnienia.
Załóż, że Twoje zachowanie było zgodne z Twoim ówczesnym sposobem myślenia i że, na szczęście, udało Ci się od tamtej pory zmienić diametralnie.
Cała moc pozwalająca na dokonanie zmian spoczywa w Twoich rękach. Co zamierzasz zatem z nią zrobić?